Σειρά σημαντικών αλλαγών στο σχέδιο νόμου για την επιτάχυνση της υλοποίησης στρατηγικών επενδύσεων στην... Ελλάδα (fast track) ανακοίνωσε στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, ο υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης.Ως στρατηγικές επενδύσεις, που με την διαδικασία fast track θα υλοποιούνται, παρακάμπτοντας την τυπική, χρονοβόρο διαδικασία, υπενθυμίζεται ότι νοούνται οι επενδύσεις, που παρουσιάζουν συνολικό κόστος άνω των 200 εκατ. ευρώ, ή 75 εκατ. ευρώ σε συνδυασμό με 200 νέες θέσεις εργασίας, ή επενδύουν 3 εκατ. ευρώ τουλάχιστον, ανά τριετία, σε έργα υψηλής τεχνολογίας ή καινοτομίας.
Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται επίσης και επενδύσεις που εξασφαλίζουν, με βιώσιμο τρόπο, τουλάχιστον 250 νέες θέσεις εργασίας, είτε προάγουν την περιβαλλοντική προστασία της Ελλάδας, είτε δημιουργούν υπεραξία, στο χώρο της παιδείας, της έρευνας και της τεχνολογίας.
Ο Χάρης Παμπούκης κατ’ αρχήν αφαίρεσε (όπως είχε δεσμευτεί χθες) το άρθρο 4 του νομοσχεδίου, με το οποίο δινόταν δυνατότητα στην Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων, να εντάξει στις διαδικασίες fast track επενδυτικές προτάσεις, ακόμα και αν αυτές δεν έχουν περάσει από την κανονική διαδικασία έγκρισής τους ως «στρατηγικών», από την εταιρεία «Επενδύστε στην Ελλάδα Α.Ε.», που έχει και την σχετική ευθύνη - ενώ στο άρθρο 5, δίνεται στην εταιρεία αυτή και η δυνατότητα ελέγχου της πορείας υλοποίησης των στρατηγικών επενδύσεων, κατόπιν σχετικής απόφασης της διυπουργικής Επιτροπής.
Η κάλυψη των άμεσων αναγκών σε προσωπικό της «Επενδύστε στην Ελλάδα ΑΕ» μπορεί να γίνει και με μετάταξη προσωπικού, που ήδη υπηρετεί σε φορείς του ευρύτερου δημοσίου τομέα.
Ως επιθυμητές θέσεις εργασίας,προκειμένου να συνυπολογιστούν στις προϋποθέσεις ένταξης ενός επενδυτικού σχεδίου στη διαδικασία fast track, νοούνται πλέον και οι «μόνιμες θέσεις εποχιακής απασχόλησης, που εξυπηρετούν σταθερά επαναλαμβανόμενες εποχιακές ανάγκες» (άρθρο 1 παρ. 3) - ενώ διατυπώνεται και η δυνατότητα ανάθεσης έργων με στρατηγική επένδυση, χωρίς διαγωνισμό, κατόπιν διακρατικής συμφωνίας - με επιφύλαξη πάντα των περιορισμών που μπορεί να προκύψουν από το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Στις περιπτώσεις αυτές, όπως και στις περιπτώσεις όπου ανατίθεται δημόσιο έργο κατόπιν διενέργειας διαγωνισμού, η μεν διυπουργική Επιτροπή υποχρεούται πλέον να ορίζει τις λεπτομέρειες στη σχετική απόφασή της, ενώ για την διαδικασία «ενημερώνεται» υποχρεωτικά η Βουλή, η οποία απολαμβάνει και το δικαίωμα κύρωσης των συμβάσεων, «εφόσον το απαιτεί ο νόμος».
Τέλος,από τα κίνητρα που το αρχικό νομοσχέδιο προέβλεπε για την συγκέντρωση «στρατηγικών επενδύσεων», αφαιρείται πλέον η διαφοροποίηση στη φορολόγηση των μερισμάτων.
