Ως γνωστόν, δεν γίναμε ακόμη Σουηδία, ώστε να εξοικονομούμε 20 δισ. το χρόνο από την πάταξη της διαφθοράς, ούτε καν Ισπανία, ώστε να εξοικονομούμε 10 δισ.. Τόσο έχει αποτιμήσει κατ’ επανάληψη σε δημόσιες τοποθετήσεις του ο ίδιος ο πρωθυπουργός το όφελος για την οικονομία μας, αν καταφέρναμε να μιμηθούμε το μοντέλο μιας εκ των δύο χωρών.
Ατυχώς για...την ώρα ως χώρα βρισκόμαστε κάπου μεταξύ του Λεσότο, της Κολομβίας και του Περού.
Το πιο δυσάρεστο είναι πως στον πόλεμο κατά της διαφθοράς η παρούσα κυβέρνηση (όπως και όλες οι προηγούμενες άλλωστε) ηττάται κατά κράτος. Υποχωρήσαμε το 2010 ως χώρα στην 78η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, από την 71η που βρισκόμασταν το 2009. Και για να αντιληφθείτε πόσο πάμε από το κακό στο χειρότερο, αναλογιστείτε πως δέκα χρόνια πριν η Ελλάδα βρισκόταν στην 35η θέση! Οπότε ο στόχος να εξοικονομηθούν ετησίως 10 δισ. (το 4% του ΑΕΠ), αν γίνουμε «Ισπανοί» στα θέματα της διαφθοράς, δεν μοιάζει καθόλου ρεαλιστικός. Άλλωστε 10 δισ. υποσχόταν πως θα εξοικονομούσε από την πάταξη της διαφθοράς και ο Καραμανλής, πολεμώντας έξι χρόνια πριν τους «νταβατζήδες», με τα γνωστά αποτελέσματα.
Μέχρι να λυθεί το πρόβλημα της διαφθοράς, καθώς λείπουν πολλά χρήματα από τα κρατικά ταμεία, πέφτουν στο τραπέζι διάφορες ενδιαφέρουσες ιδέες. Για παράδειγμα, προκειμένου να σωθεί η χώρα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος προτείνει στην «Ενδιάμεση Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής» να κλείσουν τα ΚΑΠΗ, να σταματήσουν οι συνταξιούχοι να πηγαίνουν εκδρομές με τον «κοινωνικό τουρισμό» και να πάψει επιτέλους το κράτος να επιδοτεί τη μεταφορά μαθητών από απομακρυσμένα χωριά στα σχολεία τους. Να είναι άραγε αυτή η καρδιά του προβλήματος;
Η αλήθεια είναι ότι στοιχίζουν πολλά εκατομμύρια! Βέβαια όλα μαζί δεν φτάνουν ούτε το 1% από τα χρήματα που δόθηκαν σε μίζες στο σκάνδαλο Siemens και είναι απείρως λιγότερα απ’ όσα χάθηκαν με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου ή των δομημένων ομολόγων. Αλλά αυτό δεν μοιάζει να έχει ιδιαίτερη σημασία. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που κανείς δεν βιάζεται να αλλάξει τον νόμο «περί ευθύνης Υπουργών» που εξασφαλίζει ατιμωρησία στα υψηλά αξιώματα.
Είναι επίσης απείρως λιγότερα απ’ όσα δεν εισπράττονται, καθώς παρότι μπήκαμε στον Νοέμβρη 600.000 φορολογικές δηλώσεις για τα εισοδήματα του 2009 δεν έχουν εκκαθαριστεί, αφού πολλές εφορίες εξακολουθούν να υπολειτουργούν. Είναι επίσης ελάχιστα μπροστά σε όσα χάθηκαν από τα νοσοκομεία που παρέμειναν για μήνες ακέφαλα, τα ασφαλιστικά ταμεία που μέχρι χθες δεν είχαν διοίκηση, αλλά και πόσα άλλα... Μήπως, για να εισφέρουμε σε ιδέες, θα ήταν ωφέλιμο να κλείσουν τα σχολεία και τα νοσοκομεία της χώρας; Στοιχίζουν στ’ αλήθεια πάρα πολλά!
Τ. Σπηλιόπουλος
