Στα 80 έως 85 δολάρια η τιμή του πετρελαίου το 2011

Στα 80 με 85 δολάρια το βαρέλι θα κυμανθεί, το 2011, η τιμή του πετρελαίου, σύμφωνα με τον...αναπληρωτή διευθυντή και επικεφαλής οικονομολόγο του Κέντρου Παγκόσμιων Ενεργειακών Μελετών (Centre for Global Energy Studies) κ. Λεωνίδα Δρόλλα.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στο περιθώριο των εργασιών του 15ου Εθνικού Συνέδρου Ενέργειας που διοργανώνει στην Αθήνα το Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης, το στέλεχος του CGES δικαιολόγησε την εκτίμηση στη βάση της επιθυμίας της Σαουδικής Αραβίας να παραμείνει η τιμή σε αυτά τα επίπεδα, αν και δεν θέλει την άνοδό της πάνω από τα 90 δολάρια το βαρέλι. «Οπότε, θα ρίξει λίγο πετρέλαιο στην αγορά», είπε ο κ. Δρόλλας. Εκτιμά, επιπλέον, ότι θα χρειαστεί ούτως ή άλλως περισσότερο πετρέλαιο του χρόνου, καθώς ελπίζει ότι η παγκόσμια οικονομία θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με τους σημερινούς ρυθμούς.
«Βεβαίως υπάρχει ο κίνδυνος να έχουμε μείωση του ρυθμού ανάπτυξης, λόγω των δημοσιονομικών προβλημάτων στην Ευρώπη. Διευθετήθηκε, προς το παρόν, το πρόβλημα της Ιρλανδίας, αλλά επιφυλασσόμαστε για την Πορτογαλία και μετά μας περιμένει η Ισπανία. Φαίνεται ότι η αγορά των ομολόγων βάζει στο στόχαστρο τις οικονομίες, τη μία μετά την άλλη. Εν τω μεταξύ, η Γερμανία έχει αρχίσει να εμφανίζει σημάδια κόπωσης στην υποβοήθηση και την κατά ένα τρόπο «επιδότηση» αυτών των οικονομιών», επεσήμανε ο αναπληρωτής διευθυντής του CGES.«Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει κίνδυνος μείωσης του αναπτυξιακού ρυθμού. Και αν συμβεί αυτό στη Δύση - και οι ΗΠΑ έχουν τα δικά τους προβλήματα - θα γίνει αισθητό και στην Κίνα. Τότε μπορεί να μειωθεί ο ρυθμός ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας. Αν γίνει αυτό, δεν συγκρατείται η τιμή του πετρελαίου στα 80 δολάρια το βαρέλι », κατέληξε.

Θεωρεί ότι δεν μπορεί να γίνει λόγος για τάσεις σταθεροποίησης των τιμών στις διεθνείς αγορές πετρελαίου, μακροπρόθεσμα, καθώς οι παράμετροι είναι πολλές. «Αν εισέλθει το Ιράκ στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου, η τιμή θα συμπιεστεί προς τα κάτω. Η Σαουδική Αραβία θέλει να μην είναι ούτε υπερβολικά υψηλή ούτε υπερβολικά χαμηλή η τιμή. Μια επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν, με ενδεχόμενο να κλείσουν τα Στενά του Χορμούζ, θα εκτινάξει για σύντομο χρονικό διάστημα τις τιμές σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ωστόσο, ο σημαντικότερος παράγων είναι ο ρυθμός ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας. Μπορεί η Κίνα να συνεχίσει να αναπτύσσεται με διψήφιους ρυθμούς; Μπορεί ένα κράτος να συνεχίσει να αναπτύσσεται με τέτοιους ρυθμούς; Αν όχι, τότε δεν θα έχουμε τον κινητήριο μοχλό της παγκόσμιας οικονομίας - δηλαδή την Κίνα - αενάως», τόνισε ο κ. Δρόλλας.
Δήλωσε για μία ακόμη φορά ότι είναι επιφυλακτικός στο ζήτημα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. «Πολλοί - μεταξύ των οποίων και εγώ - πιστεύουν ότι δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της ανθρώπινης δραστηριότητας και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου», υπογράμμισε. Επεσήμανε, παράλληλα, ότι, τη στιγμή που έχουμε μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις από το 1930, πρέπει να τηρούμε επιφυλακτική στάση για τα τεράστια ποσά που, όπως υποστηρίζει η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας (IEA), απαιτούνται για την αποτροπή της ανόδου της θερμοκρασίας πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου.
«Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα, πώς πάμε να ξοδέψουμε τρισεκατομμύρια δολάρια σε διάφορες ενέργειες στον τομέα των ανανεώσιμων; Τη στιγμή που όλα αυτά επιδοτούνται. Πώς θα αντέξει ο Ευρωπαίος φορολογούμενος; Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας αυξάνεται για να πληρώσουμε το χρέος, θα πληρώσουμε και άλλα για μια ιστορία που δεν ξέρουμε αν οφείλεται στον άνθρωπο;», διερωτήθηκε.
Αναφερόμενος στις επισημάνσεις και επικλήσεις του 45ου Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Αλ Γκορ, στο πλαίσιο του συνεδρίου «Αγορές Εμπορευμάτων, Περιβάλλον και Αλλαγή Κλίματος» που διοργάνωσε χθες η Marfin Popular Bank - για άμεση δράση με στόχο την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, o Λεωνίδας Δρόλλας ήταν δεικτικός. «Όταν συζητάμε όλα αυτά τα θέματα, τα ενεργειακά και τα άλλα, πρέπει να θυμόμαστε τη λατινική φράση «cui bono» (ποιος επωφελείται). Αυτή είναι η συμβουλή μου», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου που ίδρυσε στο Λονδίνο ο Ζάκι Γιάμανι, ο υπουργός Πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας την περίοδο της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης, γνωστός, τότε, ως «Κύριος Πετρέλαιο».
Πηγή: ΑΠΕ