Η αγωνία της Αμερικής για τη "διάσωση" της Ιρλανδίας

Τι κρύβεται πίσω από το έντονο ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για τη διάσωση των ιρλανδικών τραπεζών.

Οι αμερικανικές επιχειρήσεις που έχουν επενδύσει στην Ιρλανδία έχουν καλέσει την κυβέρνησή της να μην υποχωρήσει στο θέμα του χαμηλού φορολογικού συντελεστή, προειδοποιώντας ότι...ακόμη και μια οριακή αύξησή του ενδέχεται να υπονομεύσει τη χώρα ως έδρα των δραστηριοτήτων τους. Ετσι, υποδέχθηκαν θερμά το τετραετές πρόγραμμα του Δουβλίνου για τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών, στο οποίο περιλαμβάνεται η δέσμευση για τη διατήρηση του συγκεκριμένου φόρου.
Παράλληλα, όμως, όμιλοι όπως η Intel, η Pfizer και η Microsoft, συνεχίζουν να επισημαίνουν ότι η Ιρλανδία οφείλει να αντισταθεί στις πιέσεις Γάλλων και Γερμανών για αύξηση του συγκεκριμένου συντελεστή.
Ο συνδυασμός της χαμηλής φορολογίας, του καλά εκπαιδευμένου και αγγλόφωνου εργατικού δυναμικού, της πρόσβασης στις αγορές της Ε.Ε., του, σχετικά χαμηλού, κόστους παραγωγής πριν την εκρηκτική ανάπτυξη και του εύφορου πολιτικού κλίματος, έχουν καταστήσει την Ιρλανδία ένα εξαιρετικά ελκυστικό προορισμό για τις ξένες εταιρείες και ειδικά τις αμερικανικές. Αλλωστε, στις ΗΠΑ αναλογεί το μισό και πλέον των ξένων επενδύσεων στη χώρα κατά τη διάρκεια των προηγούμενων πέντε ετών, σύμφωνα με την Ernst & Young.
Εξάρτηση
Πρακτικά, η Ιρλανδία είναι στενά εξαρτημένη από τις ΗΠΑ. Οι 600 και πλέον αμερικανικές επιχειρήσεις που έχουν επενδύσει στη χώρα απασχολούν πάνω από 100.000 εργαζόμενους.
Ομως, η σχέση αυτή είναι σημαντική και για τις ΗΠΑ, καθώς οι επιχειρήσεις τους έχουν επενδύσει στην Ιρλανδία 165 δισ. δολάρια, περισσότερα δηλαδή από ό,τι συνολικά στη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα. Το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων αυτών αφορά τον κλάδο της υψηλής τεχνολογίας, του λογισμικού και των φαρμάκων, με τις αμερικανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αυτούς να αποκομίζουν φορολογικά οφέλη μεταφέροντας τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας στην Ιρλανδία, η οποία τις ενθαρρύνει να διεξάγουν εκεί την έρευνά τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ιρλανδία είναι η μοναδική χώρα της Ευρωζώνης όπου το κόστος εργασίας μειώθηκε πέρυσι, ενώ η μεταποίηση και οι εξαγωγές αυξήθηκαν σημαντικά. Ομως, υπάρχουν, ήδη, ενδείξεις ότι η οικονομική κρίση έχει αρχίσει να επηρεάζει αρνητικά την εμπιστοσύνη των καταναλωτών. Η Υπηρεσία Βιομηχανικής Ανάπτυξης (IDA) σημειώνει ότι, στο πρώτο εξάμηνο του έτους, υπήρξαν 63 δεσμεύσεις για επενδύσεις, όμως, από τότε μέχρι σήμερα ο αριθμός τους περιορίστηκε στις μόλις επτά.
Αν και ενδέχεται να υπάρχουν ορισμένες που δεν έχουν ανακοινωθεί, ο αριθμός τους στο τέλος του έτους εκτιμάται ότι θα είναι μικρότερος από τις 125 του 2009.
Οι επικεφαλής δύο σημαντικών επιχειρηματικών ομοσπονδιών της Ιρλανδίας επιμένουν ότι ο χαμηλός φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις δεν είναι ένα θέμα που αφορά την Κομισιόν, από την οποία και δεν αναμένουν να ζητήσει την αύξησή του. Ο πρώην πρωθυπουργός Τζον Μπρούτον και ο Ντάνι Μακ Κόι, επικεφαλής της Ιρλανδικής Ομοσπονδίας Εργοδοτών IBEC, τονίζουν, επίσης, ότι στη χώρα τους, παρά το χαμηλό, αυτό, συντελεστή, το ποσό που συγκεντρώνεται από τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, ως αναλογία επί του ΑΕΠ, είναι υψηλότερο από ό,τι στις περισσότερες άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Ed Crooks,Reuters