Daily Telegraph: Συμφέρει την Ελλάδα η ελεγχόμενη χρεοκοπία

Yπέρ της ελεγχόμενης χρεοκοπίας τάσσεται για την Ελλάδα η βρετανική εφημερίδα DailyTelegraph, σε συνέχεια της πρότασης της...Γερμανίδας καγκελάριου Μέρκελ για την ανάγκη να μοιραστούν οι κάτοχοι κρατικών ομολόγων τα βάρη μιας πιθανής μελλοντικής διάσωσης.

«Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι οι ομολογιούχοι θα έπρεπε να είχαν τιμωρηθεί για τα λάθη τους εδώ και πολύ καιρό…η δυσωδία του ηθικού κινδύνου είναι αποκρουστική, και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού» υποστηρίζει στο δημοσίευμά της η εφημερίδα.

Ισχυρίζεται ακόμη πως μια ελεγχόμενη πτώχευση με τον τρόπο που γίνεται συνήθως από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα. «Δεν έχει νόημα να βάλουμε την Ελλάδα πιο βαθιά σε ένα φαύλο κύκλο χρέους αυξάνοντας το δημόσιο χρέος από το 115% του ΑΕΠ στην αρχή της διάσωσης στο 150% στο τέλος της δοκιμασίας» αναφέρεται στο δημοσίευμα,

Η βρετανική εφημερίδα επισημαίνει ότι το «ελληνικό πακέτο» επιτρέπει στις τράπεζες και τα funds να μεταφέρουν περίπου 150 δισ. ευρώ υποχρεώσεων στις κυβερνήσεις της ΕΕ, ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ή το ΔΝΤ και ότι «οι Έλληνες πολίτες υφίστανται τον πλήρη πόνο της λιτότητας με ψευδείς δικαιολογίες, χωρίς να τους προσφέρεται η θεραπεία της ελάφρυνσης του χρέους».

"Οι Έλληνες πολίτες υπόκεινται στην πλήρη τιμωρία της λιτότητας υπό λανθασμένες προφάσεις, χωρίς να τους προσφέρεται η θεραπεία της απαλλαγής από το χρέος", σημειώνεται, ενώ τονίζεται πως το πακέτο διάσωσης στην πραγματικότητα αποτελεί διάσωση των επενδυτών.

Υπάρχει ένα άγγιγμα σκληρότητας σε αυτό, κάτι που, όπως αναφέρεται, έχει αντιληφθεί η Αριστερά. Σημειώνεται μάλιστα ότι ο Γιάννης Δημαράς, ένας σοσιαλιστής από το "μπλοκ κατά του Μνημονίου", είναι πιθανό να εκλεγεί Δήμαρχος Αθηναίων στις επερχόμενες περιφερειακές εκλογές.

Η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, είναι απολύτως σωστή σε ό,τι αφορά την υποστήριξή της στον "εντελώς υγιή", όπως χαρακτηρίζεται, μηχανισμό αντιμετώπισης εθνικών κρίσεων χρέους.

"Εάν υπήρχε αυτός ο μηχανισμός πριν από καιρό, η ΟΝΕ θα ήταν ισχυρότερη. Η καλύτερη στιγμή ήταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Άμστερνταμ ή της Νίκαιας, αλλά εκείνες τις περιόδους οι ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξακολουθούσαν να είναι αλλαζονικά απορριπτικές ως προς τις επιπτώσεις μιας νομισματικής ένωσης", καταλήγει το δημοσίευμα.