Τι αίτημα έχουν τα παιδιά; Να πάνε οκτώ μέρες εκδρομή; Κατάληψη.
Οι χούλιγκαν θέλουν να ξεδώσουν; Σπάστε τα όλα..
Οι αγρότες απαιτούν επιδοτήσεις; Κλείστε όλους τους δρόμους..
Έχουμε καλλιεργήσει ένα νοσηρό κλίμα, βάσει του οποίου όποιος θέλει κάνει ό,τι θέλει.
Ο καθένας για την πάρτη του και όλοι οι υπόλοιποι να πάνε να πνιγούνε...
Αν θέλουμε να βρούμε επιχειρήματα για να μην πληρώσουμε την εφορία, να κατεβάσουμε τις μπάρες από τα διόδια ή να απαιτήσουμε τα μπλε...λεωφορεία να μετατραπούν μόνο για μας σε ταξί και να μας πάνε στο σπίτι μας δωρεάν, έχουμε χιλιάδες! Η πλέον συνηθισμένη είναι ότι αφού έκλεψαν οι πολιτικοί, γιατί όχι κι εμείς; Η ουσία είναι ότι μέρα με την μέρα και χρόνο με το χρόνο διαμορφώθηκε μία αντίληψη σε αυτή τη χώρα ότι νόμος είναι ό,τι μας κατεβαίνει κάθε φορά από το κεφάλι μας.
Για να τελειώνουμε και να πούμε τα πράγματα έξω από τα δόντια: Τα κινήματα τύπου «δεν πληρώνω» δεν είναι επανάσταση, αλλά απλή αλητεία που στρέφεται σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Εκείνος που δεν πληρώνει, για παράδειγμα, τα διόδια, θα είναι ο πρώτος που θα διαμαρτυρηθεί αύριο αν μείνει στη μέση η κατασκευή του νέου δρόμου Κορίνθου - Πατρών. Εκείνος που δεν πληρώνει το εισιτήριο στο λεωφορείο δεν κάνει κάτι περισσότερο από το να μεταθέτει τη δική του υποχρέωση στους υπόλοιπους πολίτες, ακόμη και σε εκείνους που δεν χρησιμοποιούν τις αστικές συγκοινωνίες.
Δεν με νοιάζει αν η άποψη που διατυπώνω έρχεται σε κόντρα των επαναστατημένων μεσήλικων του καναπέ. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνω αν θα γίνω αγαπητός ή μισητός. Το επόμενο βήμα, όμως, ποιο είναι; Να εισβάλλουμε στα καταστήματα και να «απαλλοτριώσουμε» τα εμπορεύματα στο όνομα του λαού; Αν κάποιοι νιώθουν προδομένοι από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και το τέλος του παραμυθιού, δεν φταίμε τίποτα εμείς οι υπόλοιποι να πληρώσουμε τις δικές τους ανοησίες.
Είναι τσάμπα μάγκες! Από την μία θέλουν δικαιώματα σαν να ζουν σε μία ανεπτυγμένη χώρα της Δύσης και από την άλλη θέλουν να ζουν σε ένα καθεστώς ατιμωρησίας. Είναι τσάμπα μάγκες διότι εκμεταλλεύονται τη χαρακτηριστική αδράνεια του κράτους. Αν εκείνος που χρησιμοποιεί παράνομα την εθνική οδό, επειδή αρνείται να πληρώσει διόδια, θα είχε ως ποινή για την ακατανόητη πράξη του την κατάσχεση του αυτοκινήτου του, δεν θα τολμούσε να κάνει το παραμικρό. Αν ήταν δημόσιος υπάλληλος και η μη πληρωμή εισιτηρίου στο λεωφορείου επίσειε την ποινή της απόλυσης, θα επιτηρούσε ο ίδιος τους άλλους επιβάτες για το αν έχουν πληρώσει ή όχι εισιτήριο. Είναι τσάμπα μάγκες, επειδή ξέρουν ότι η αλητεία δεν τιμωρείται σε αυτή την χώρα...
Δεν τους άρεσε στους άλλους ο τίτλος του θεατρικού έργου και σπάσανε το Θέατρο Τέχνης. Έχουμε τρελαθεί τελείως! Κι αν το κράτος αποφασίσει να βάλει ένα τέλος στην παράνοια, θα βγούμε να το κατηγορήσουμε ότι έγινε αυστηρό και απολυταρχικό. Να γίνει! Σκληρό, αδυσώπητο. Μπας και κάποια μυαλά έρθουν στην θέση τους.
Ως εδώ! Ούτε ένα βήμα πιο πέρα. Κι είναι τεράστια η ευθύνη της κυβέρνησης γι΄ αυτό που έχει γίνει. Κάποιοι «επαναστάτες» ίσως πούνε σήμερα ότι προστατεύουμε τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Ας πούνε ότι θέλουν. Είναι δικαίωμά τους. Αυτό που δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν είναι να οδηγούν τη χώρα με τις πράξεις τους στο χάος και στην αναρχία. Αν αυτό επιθυμούν, ας εφαρμόσουν τις... πρωτοποριακές τους απόψεις και πρακτικές στο σπίτι τους. Το να θέλουν σώνει και καλά να τις εφαρμόσουν και στο δικό μου σπίτι, αυτό είναι απαράδεκτο και φασιστικό.
Άρθρο του κ.Θ.Μαυρίδη,
αναδημοσιεύεται από το capital.gr
