καλά τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορεί να προκληθούν από μία αιφνιδιαστική κήρυξη για αναδιάρθρωση χρέους από την ελληνική πλευρά...Κι αυτό, ελπίζουμε οι πολυπληθείς σύμβουλοι του Πρωθυπουργού να το ΄χουν επιτέλους αντιληφθεί.Είναι το πραγματικό "πιστόλι" που πρέπει να μπει στο τραπέζι.
Μπορεί στη δευτερογενή αγορά οι ξένοι επενδυτές να τηρούν μια σχεδόν εχθρική στάση όσον αφορά την Ελλάδα και τα ομόλογα της, ωστόσο στα...χαρτοφυλάκια τους τηρούν μεγάλο αριθμό “σκουπιδιών”, όπως τα έχουν χαρακτηρίσει οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, καθιστώντας το πρόβλημα της Ελλάδας, πρόβλημα ευρωπαϊκών τραπεζών.
Σε περίπτωση που η Ελλάδα ξεκινήσει τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους της, τότε τόσο οι ελληνικές τράπεζες, όσο και οι ξένες θα καταγράψουν σημαντικές ζημιές στους ισολογισμούς τους, ιδιαίτερα μάλιστα σε κρίσιμη περίοδο για την εμπιστοσύνη των επενδυτών στο σύστημα της ευρωζώνης.
Οι Ευρωπαίοι, παρόλες τις εξαγγελίες και τις νουθεσίες τους προς τους δημοσιονομικά “απείθαρχους”, γνωρίζουν πολύ καλά τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορεί να προκληθούν από μία αιφνιδιαστική κήρυξη για αναδιάρθρωση χρέους από την ελληνική πλευρά. Άλλωστε, ο υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ, στην επίσκεψη του στη Γερμανία την Τρίτη φρόντισε να θυμίσει στους “ηγέτες” ότι το σύστημα δεν είναι μόνο παγκοσμιοποιημένο, αλλά και αλληλοεξαρτημένο. Με τις τράπεζες να έχουν καταγράψει σημαντικές ζημιές στους ισολογισμούς τους, θα μειωθεί και ο δανεισμός του, κι αυτό με τη σειρά του θα επηρεάσει τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές, και στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την ευρωζώνη. Επομένως, εάν δεν υπάρξει μία ουσιαστική λύση στο πρόβλημα χρέους της Ελλάδα, και των άλλων χωρών, μια αναδιάρθρωση θα καταφέρει ένα γερό χτύπημα σε αυτούς τους οργανισμούς.
Το δημόσιο χρέος στο τέλος του 2010 έφτασε τα 340,2 δισ. ευρώ έναντι 298 δισ ευρώ το 2009, αυξήθηκε δηλαδή μέσα σ’ ένα χρόνο κατά 42 δισ ευρώ. Η μέση χρονική διάρκεια των ομολόγων που έχει εκδόσει το ελληνικό Δημόσιο και που αντιστοιχούν στα ανωτέρω 340,2 δισ ευρώ του 2010 είναι 7,37 έτη που σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους είναι μεσο-βραχυπρόθεσμο.
Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας οι ξένοι έχουν το 70 – 75% του ελληνικού χρέους. Οι γαλλικές τράπεζες κατέχουν ομόλογα 61 δισ ευρώ, οι γερμανικές 48 δισ ευρώ, οι βρετανικές 12,5 δισ ευρώ, οι τράπεζες των ΗΠΑ 26,5 δισ ευρώ, ενώ μικρότερα χαρτοφυλάκια ελληνικών ομολόγων κατέχουν τράπεζες άλλων χωρών, αμοιβαία κεφάλαια, hedge funds, και ασφαλιστικά ταμεία καθώς και ιδιώτες επενδυτές του εξωτερικού.
Παράλληλα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) κατέχει ομόλογα ύψους 60 δισ ευρώ που αγόρασε το τελευταίο χρονικό διάστημα από τη δευτερογενή αγορά ομολόγων. Οι ελληνικές τράπεζες κατέχουν ομόλογα περίπου 55 δισ ευρώ, τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία κατέχουν περίπου 29 δισ ευρώ, ενώ μικρότερα ποσά έχουν αμοιβαία κεφάλαια και εγχώριοι ιδιώτες επενδυτές.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι παρόλα τα σενάρια απαξίωσης της ελληνικής αγοράς, πάνω από το 51% εξακολουθούν να κατέχουν οι ξένοι στην εγχώρια χρηματιστηριακή αγορά και τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Χ.Α, δεδομένου ότι μέχρι το πρώτο 15θήμερο του Φεβρουαρίου, το κλίμα στην αγορά ήταν καλό άνοιξαν άλλες τρεις χιλιάδες νέοι κωδικοί από περίπου 3.500 τον Ιανουάριο.Οι ξένοι επενδυτές τον Φεβρουάριο 2011 πραγματοποίησαν το 44,8% της συνολικής αξίας συναλλαγών, γεγονός που μπορεί να δείχνει ότι το ενδιαφέρον των ξένων δεν έχει λείψει από τα ελληνικά δρώμενα...
Σ.Α.
