Η επανάληψη λαθών και αδυναμιών, εδώ και δεκαετίες, αφορά κυρίως έναν τομέα, των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών που χρειάζεται η οικονομία...ελληνικά θέματα αλλά για οποιοδήποτε σχέδιο κρίνεται ως βοήθεια χωρίς αντίκρισμα.
Και ως αντίκρισμα, η γερμανική πλευρά - που είναι ασφαλώς και ο παράγοντας που καθορίζει τις εξελίξεις -, θεωρεί τις μακροπρόθεσμες δημοσιονομικές δεσμεύσεις και τις σοβαρές μεταρρυθμίσεις σε ένα αυστηρότατο πλαίσιο που επίσης θα καθοριστεί από τους ισχυρούς της Ευρώπης.
Στην παρούσα φάση, λύσεις πιο μακροπρόθεσμες, όπως ένας ευέλικτος και ισχυρός μόνιμος μηχανισμός διάσωσης, που θα μπορούσε να στηρίξει επαναγορές χρέους, δεν φαίνονται ώριμες αν και πλέον δεν αποκλείονται. Ομως, τις διευκολύνσεις που διεκδικεί η Ελλάδα, όπως η επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου των 110 δισ. ευρώ και η πολυσυζητημένη μείωση των επιτοκίων, οι εταίροι μας φαίνονται διατεθειμένοι να τις παράσχουν προσφέροντας μία σημαντική ανακούφιση και μία ευχέρεια στην προσπάθεια διαχείρισης του χρέους.
Εντούτοις, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι παρά τις τεράστιες προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί και τη θριαμβολογία που θα συνοδεύσει τις αποφάσεις αυτές, δεν πρόκειται παρά για διευκολύνσεις με πολύ συγκεκριμένο αποτέλεσμα, που ασφαλώς δεν αποτελούν πανάκεια για το μεγάλο πρόβλημα διάσωσης της ελληνικής οικονομίας. Το πρόβλημα αυτό παραμένει δική μας εσωτερική υπόθεση και συναρτάται άμεσα από την αποτελεσματικότητα στην τήρηση του μνημονίου και τις παράπλευρες πολιτικές που απαιτούνται.
Για τον λόγο αυτό, η κυβέρνηση θα πρέπει να ανακτήσει τον βηματισμό της - τον οποίο φαίνεται πως τελευταία έχει χάσει - και να αξιοποιήσει την ευρωπαϊκή βοήθεια ώστε να επανέλθει σε αποδοτικούς ρυθμούς παραγωγής έργου, προωθώντας κυρίως τις μεταρρυθμίσεις που αποδεικνύονται μεγάλο αγκάθι, τραυματίζοντας την αξιοπιστία της έναντι της τρόικας.
Εξάλλου, ούτε η επόμενη δόση του δανείου, ούτε οι αξιολογήσεις της τρόικας, ούτε κυρίως η αντιμετώπιση των αγορών και των οίκων αξιολόγησης εξαρτώνται από τις Κοινοτικές διευκολύνσεις. Εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από τις εσωτερικές επιδόσεις. Και ο χρόνος τρέχει σε βάρος μας..Γ.Λούλης.
Και ως αντίκρισμα, η γερμανική πλευρά - που είναι ασφαλώς και ο παράγοντας που καθορίζει τις εξελίξεις -, θεωρεί τις μακροπρόθεσμες δημοσιονομικές δεσμεύσεις και τις σοβαρές μεταρρυθμίσεις σε ένα αυστηρότατο πλαίσιο που επίσης θα καθοριστεί από τους ισχυρούς της Ευρώπης.
Στην παρούσα φάση, λύσεις πιο μακροπρόθεσμες, όπως ένας ευέλικτος και ισχυρός μόνιμος μηχανισμός διάσωσης, που θα μπορούσε να στηρίξει επαναγορές χρέους, δεν φαίνονται ώριμες αν και πλέον δεν αποκλείονται. Ομως, τις διευκολύνσεις που διεκδικεί η Ελλάδα, όπως η επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου των 110 δισ. ευρώ και η πολυσυζητημένη μείωση των επιτοκίων, οι εταίροι μας φαίνονται διατεθειμένοι να τις παράσχουν προσφέροντας μία σημαντική ανακούφιση και μία ευχέρεια στην προσπάθεια διαχείρισης του χρέους.
Εντούτοις, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι παρά τις τεράστιες προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί και τη θριαμβολογία που θα συνοδεύσει τις αποφάσεις αυτές, δεν πρόκειται παρά για διευκολύνσεις με πολύ συγκεκριμένο αποτέλεσμα, που ασφαλώς δεν αποτελούν πανάκεια για το μεγάλο πρόβλημα διάσωσης της ελληνικής οικονομίας. Το πρόβλημα αυτό παραμένει δική μας εσωτερική υπόθεση και συναρτάται άμεσα από την αποτελεσματικότητα στην τήρηση του μνημονίου και τις παράπλευρες πολιτικές που απαιτούνται.
Για τον λόγο αυτό, η κυβέρνηση θα πρέπει να ανακτήσει τον βηματισμό της - τον οποίο φαίνεται πως τελευταία έχει χάσει - και να αξιοποιήσει την ευρωπαϊκή βοήθεια ώστε να επανέλθει σε αποδοτικούς ρυθμούς παραγωγής έργου, προωθώντας κυρίως τις μεταρρυθμίσεις που αποδεικνύονται μεγάλο αγκάθι, τραυματίζοντας την αξιοπιστία της έναντι της τρόικας.
Εξάλλου, ούτε η επόμενη δόση του δανείου, ούτε οι αξιολογήσεις της τρόικας, ούτε κυρίως η αντιμετώπιση των αγορών και των οίκων αξιολόγησης εξαρτώνται από τις Κοινοτικές διευκολύνσεις. Εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από τις εσωτερικές επιδόσεις. Και ο χρόνος τρέχει σε βάρος μας..Γ.Λούλης.
