Συγκινηθήκαμε..

Είναι ομολογουμένως συγκινητική η, κατά τον παπανδρεϊκής αντιλήψεως «καλό» κερδοσκόπο Τζορτζ Σόρος, «στοργή» του προέδρου Ομπάμα και της αμερικανικής κυβέρνησης για την Ελλάδα.

Από πού πηγάζει, άραγε, αυτή η συμπάθεια; Από... ενοχές του παρελθόντος ή από συναντιλήψεις του παρόντος για τον αμερικανικό έλεγχο της Ευρώπης; Δηλαδή, της Γερμανίας, με τις πλείστες όσες διαφοροποιήσεις της στις αμερικανικές επιδιώξεις;

Ή της Ρωσίας, με τις ενεργειακές αρτηρίες που συνδέουν την Κεντρική Ασία με τη Δυτική Ευρώπη αλλά και την Κίνα;

Τα συζήτησαν όλα αυτά οι «George and George» στα απολύτως κατ' ιδίαν; Πιστεύεται εγκύρως πως «ναι, τα συζήτησαν»...

Το μήνυμα ήταν σαφές: Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να σας υποστηρίζουν εφόσον εξακολουθήσετε να δείχνετε... «καλή διαγωγή».

Δηλαδή, συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και υπακοή στις αμερικανικές γεωπολιτικές επιδιώξεις! Και μόνο τότε θα μπορέσετε να επωφεληθείτε από ένα πειθαρχημένο «κούρεμα» του χρέους σας.

Και τα δάνεια του παρελθόντος είχαν ενσωματωμένο ένα «γεωπολιτικό ασφάλιστρο», που αυξομειωνόταν ανάλογα με τις συνθήκες της εποχής. Και συνήθως οι πιστωτές έκαναν τα «στραβά μάτια» στις ελληνικές καταχρήσεις γιατί έπαιρναν, άνευ κόπου και με το παραπάνω, ό,τι ζητούσαν στο γεωπολιτικό πεδίο.

Τα πράγματα, όμως, άλλαξαν δραστικά το '89, με την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Αλλά στην Ελλάδα ουδέποτε αντελήφθησαν ότι η φθίνουσα γεωπολιτική σημασία της χώρας θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στον αλόγιστο διεθνή δανεισμό της.