Είναι τώρα κοντά 13 χρόνια που ο ελληνικός λαός παρακολουθεί «ταχύρυθμα» μαθήματα ξένων οικονομικών όρων.
Μαθήματα που τα έχει πληρώσει... χρυσάφι.
Το 1999 μάθαινε τα μυστικά του χρηματιστηρίου:
Η Ελλάδα είχε γεμίσει ΕΛΔΕ και όροι όπως limit up, limit down,blue chips κ.ά. είχαν μπει στο...καθημερινό λεξιλόγιο εκατομμυρίων συμπολιτών μας.
Μιλάμε για μια εποχή που το ελληνικό χρηματιστήριο έφτασε να έχει κεφαλαιοποίηση 200 δισ. ευρώ ενώ σήμερα είναι στα 40 δισ. ευρώ.
Το μεγαλύτερο μέρος από τα 160 δισ. ευρώ που έγιναν «καπνός» ήταν λεφτά που έχασαν οι μικροεπενδυτές την περίοδο 1999-2002.
Το 2003 ήρθε το πρώτο «μάθημα» για τα spreads. Ηταν η ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά το έριξαν στα δανεικά, μαζί με την απελευθέρωση της καταναλωτικής πίστης που έγινε την ίδια χρονιά, μαθαίνοντας ότι η τράπεζα θα τους χρεώνει με το ευρωεπιτόκιο συν περιθώριο κέρδους (spread): εκεί που τα νοικοκυριά χρωστούσαν στις τράπεζες 30 δισ. ευρώ το 2003, πέρυσι τα χρέη έφτασαν τα 120 δισ. ευρώ.
Εδώ και ένα χρόνο το «μάθημα» λέει ότι υπάρχει και spread ανάμεσα στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων και ότι την περασμένη εβδομάδα τα spreads των ελληνικών δεκαετών ξεπέρασαν τις 1.300 μονάδες (13%) έναντι των αντίστοιχων γερμανικών.
Τώρα, e-mails «τορναδόρων» και ξένοι αναλυτές λένε ότι πάμε για haircut...
