Άναυδη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί για ακόμη μια φορά το παρόν και το μέλλον της.
Αποχαυνωμένη μπροστά στις τηλεοπτικές οθόνες μαθαίνει το πώς θα κατεβεί τα σκαλοπάτια της αξιοπρέπειά της για να πιάσει πάτο, οικονομικό και κατ’ επέκταση προσωπικό.
Ανήμπορη –προς στιγμήν (;)- να υπερασπιστεί τον εαυτό της, αφήνεται στα χέρια των «ειδικών»...
Χρόνια τώρα το ίδιο τροπάρι.
Και οι ίδιοι «ειδικοί». Με άλλα ονόματα, βέβαια κι άλλες φάτσες, αλλά πάντα «ειδικοί», πάντα με την ίδια «αποστολή» (να μας σώσουν) και πάντα με το.. ίδιο λεξιλόγιο.
Πλούσιο, φευ! Περικοπές, φόροι, σφίξτε το ζωνάρι, πάγωμα μισθών, μειώσεις συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, ελαστικές μορφές εργασίας, λιτότητα, λιτότητα, λιτότητα…
Και ίδια φρασεολογία.
«Η μάχη συνεχίζεται και σε αυτή τη μάχη το πατριωτικό καθήκον δεν συγχωρεί λιγοψυχία»,
«Βάλαμε τη χώρα σε κατάσταση νοικοκυρέματος και τώρα δεν επιτρέπεται πισωγύρισμα» (Παπανδρέου, 23-5-2011),
«Θα πετύχουμε τους στόχους με διαρκή παρακολούθηση και επικαιροποίηση του προγράμματος και βεβαίως αν χρειαστεί θα προσαρμόσουμε την πολιτική μας αναλόγως» (Καραμανλής, 20-3-2009),
«Ο στόχος της εισαγωγής του ευρώ πέτυχε απόλυτα και οι όποιες δυσκολίες ξεπεράστηκαν εύκολα, γεγονός που αποδεικνύει για μία ακόμα φορά την ικανότητα των Ελλήνων να προσαρμόζονται εύκολα στις αλλαγές» (Σημίτης, 1-2-2002).
Χμ…προσαρμοστικοί άνθρωποι είμαστε σ’ αυτή τη γωνιά της γης ή… μήπως αβέλτηροι;
«Κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες» φωνάζουν (sic) οι ισπανοί διαδηλωτές στην Puerta del Sol της Μαδρίτης.
Αδυνατούν, βλέπετε, να καταλάβουν πώς γίνεται με τέτοια οικονομικά μέτρα, η ελληνική κοινωνία να παραμένει -σχεδόν ,αν εξαιρέσουμε τις αποψινές απόπειρες συλλογικής αντίδρασης, - απαθής...
Ίσως να είμαστε κι έξυπνοι, τελικά, συμμεριζόμενοι την άποψη «εθνομητέρας» του Κοινοβουλίου που δήλωσε με στόμφο: «Δεν είναι το θέμα μας να κόψουμε λίγο τους μισθούς και τις συντάξεις. Και όχι λίγο, πολύ. Το θέμα μας είναι να πάψουμε να έχουμε ελλείμματα».
Dum spiro spero. Καλή τύχη…
Ζ.Σαπουνά.
