Αν ελπίζουμε στην πάταξη της φοροδιαφυγής για να μειωθούν τα φορολογικά βάρη των... υποζυγίων, μάλλον θα απογοητευθούμε.
Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από την απλή ανάγνωση του πίνακα με τα μεγέθη του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Η κυβέρνηση ενδεχομένως να θέλει, αλλά δεν μπορεί ή, αν προτιμάτε μία άλλη παραλλαγή, η τρόικα δεν την πιστεύει και δεν την αφήνει να βάλει στους υπολογισμούς τα ανάλογα κονδύλια.
Αν η τρόικα έχει δίκιο...-και κάτι παραπάνω ξέρει από εμάς, αφού ξεσκόνισε τις διάφορες υπηρεσίες-, τότε η κυβέρνηση οφείλει να κάνει πάρα πολλά. Η νέα ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών έχει υποχρέωση να κάνει μία επανάσταση (όχι απλή μεταρρύθμιση) και να φέρει έναν νέο αέρα στις φορολογικές υπηρεσίες.
Δεν πρόκειται για μία απλή αλλαγή. Είναι ίσως η σημαντικότερη παρέμβαση, αφού από αυτή εξαρτώνται:
Η επικράτηση της δικαιοσύνης και της ηθικής στη φορολογία.
Η υλοποίηση της φορολογικής μεταρρύθμισης, αν και όταν γίνει πράξη.
Η ελάφρυνση των υποζυγίων.
Η επιτυχία του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος και η σωτηρία της χώρας.
Θα το πούμε άλλη μία φορά. Λεφτά υπάρχουν και μάλιστα πάρα πολλά στον χώρο της φοροδιαφυγής. Μόνο που αυτά παραμένουν στα σεντούκια των φοροφυγάδων, μακριά από τα δημόσια ταμεία, τους ελεγκτές και τους εισπράκτορες φόρων.
Η νέα ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών απαιτείται να σπάσει... αβγά. Αν επιλέξει τη λογική των μικροσυμβιβασμών, θα αποτύχει και το τίμημα θα είναι βαρύ για τη χώρα. Βαρύτερο δεν γίνεται.
