Στη Θεσσαλονίκη η πρώτη μάχη για το μαζικό ξεπούλημα - Greece-Salonika| Ενημέρωση και Άποψη

NEWSROOM

Post Top Ad

Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Στη Θεσσαλονίκη η πρώτη μάχη για το μαζικό ξεπούλημα

Στη Θεσσαλονίκη συνεχίζονται τα δύσκολα για την κυβέρνηση, με την ΕΥΑΘ να αποτελεί πρόκριμα για την υλοποίηση του εξαιρετικά φιλόδοξου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και υπό την ασφυκτικότατη πίεση τρόικας-δανειστών.

Αποτελεί κοινή εκτίμηση...
εμπλεκόμενων κύκλων πως στη διαδικασία διάθεσης του 40% από το 74,06%, που ελέγχει σήμερα το Δημόσιο, θα παιχτούν πολλά. Από την έκταση των αντιδράσεων παραγόντων και φορέων της Θεσσαλονίκης μέχρι το μοντέλο συνεργασίας ξένων και ελληνικών επιχειρηματικών συμφερόντων.

Αυτό που φαίνεται να προβληματίζει την κυβέρνηση, είναι η αρνητική στάση ακόμη και βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος (ενδεικτική η περίπτωση της Χρ. Αράπογλου). Οπως παραδέχονται κυβερνητικοί κύκλοι, το «μέτωπο της Θεσσαλονίκης» θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμο και καθοριστικό για τη συνέχεια. Και τούτο, γιατί η διαδικασία εκχώρησης του ποσοστού της ΕΥΑΘ έχει προγραμματιστεί για το γ' τρίμηνο (θα έχει προηγηθεί η ΔΕΘ), ακολουθείται στο δ' τρίμηνο από την προγραμματισμένη εκχώρηση του 23,1% από το 74,3% του ΟΛΘ, δηλαδή του έτερου νευραλγικής σημασίας δημόσιου οργανισμού της συμπρωτεύουσας. Πρόσθετα, η περιφέρεια της Θεσσαλονίκης (και της Κ. Μακεδονίας) αποτελεί ζωτικό πολιτικό χώρο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομίας.

Η ΕΥΑΘ θεωρείται πρόκριμα για το πώς εννοεί η κυβέρνηση την εκχώρηση σημαντικών μετοχικών μεριδίων. Δηλαδή, εάν αυτό οδηγεί σε ανάληψη της διοίκησης από ιδιώτες, με συνέπεια την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, τη δραματική επιβάρυνση του κόστους χρήσης και σε πρακτικές που έχουν παρατηρηθεί σε αγορές, όπου δραστηριοποιούνται οι ξένες πολυεθνικές.

Παράλληλα, θα δοκιμασθεί αυτή καθεαυτή η διαγωνιστική διαδικασία και οι σχέσεις ξένων και ελλήνων επιχειρηματιών, που θα διεκδικήσουν από κοινού τα «φιλέτα» των αποκρατικοποιήσεων. Στην περίπτωση μάλιστα της ΕΥΑΘ, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, καθώς ένας εκ των ενδιαφερομένων (Suez Environnement Company) διαθέτει εδώ και χρόνια μετοχική θέση, ενώ ανάλογος διαγωνισμός που είχε προκηρυχθεί το 2009 επί Ν.Δ. δεν θεωρείται τυπικά άγονος.

Οι Γάλλοι του ομίλου Gaz de France-Suez διατηρούν εμφανώς ένα 5,012% του μετοχικού κεφαλαίου της εισηγμένης, ενώ φήμες, που θέλουν ένα επιπλέον ποσοστό 12% στα χέρια χαρτοφυλακίων γαλλικών συμφερόντων, δεν επιβεβαιώνονται. Ομως, ξεκάθαρη είναι η θέση τους όσον αφορά τον έλεγχο και της διοίκησης, βούληση που είχε εκφρασθεί δημοσίως από τον εκτελεστικό αντιπρόεδρο Ρ. Andrade. Μετοχικό πακέτο και σταδιακή εκχώρηση της διοίκησης θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση συμμετοχής τους στον διαγωνισμό και οι επιτελείς της Veolia (του έτερου γαλλικού ομίλου με ηγετική θέση στην αγορά εκμετάλλευσης-διαχείρισης υδάτινων πόρων).

Στην αγορά δεν θεωρούν τυχαία την προώθηση του Herve Le Roy στην θέση του παρατηρητή στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Με ουσιαστικές αρμοδιότητες, ο επικεφαλής του οικονομικού τμήματος της γαλλικής πρεσβείας (καθώς οι ξένοι παρατηρητές θα έχουν λόγο στην τελική επιλογή) μένει να φανεί εάν και με ποιον τρόπο θα προωθήσει τον διακαή πόθο των συμπατριωτών του να αποκτήσουν τον έλεγχο των επιχειρήσεων ύδρευσης της πρωτεύουσας και της Θεσσαλονίκης.

Εάν η διαδικασία διάθεσης του 40% (κατ' αρχήν) γίνει με βάση το σχέδιο του 2009 (που είχε εκπονήσει η Ν.Δ.), τότε συγκριτικό πλεονέκτημα -κατά την εκτίμηση επιχειρηματικών κύκλων- αποκτά η κοινοπραξία Suez-Ελλάκτωρ. Ο ελληνικός όμιλος ελέγχει τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού του Γαλλικού ποταμού, το διυλιστήριο στον Αλιάκμονα. Με βάση την τρέχουσα αποτίμηση της ΕΥΑΘ (340 εκατ. ευρώ), το Δημόσιο θα εισπράξει περί τα 130-140 εκατ. ευρώ που θα πάνε στη... μαύρη τρύπα του χρέους.

Ισχυρό επιχείρημα για όσους αντιδρούν στην εκχώρηση της ΕΥΑΘ είναι η απειλή του ακριβότερου και χαμηλότερης ποιότητας νερού. Πράγματι, όπου οι ιδιώτες διαχειρίζονται το νερό, η τιμή του είναι ιδιαίτερα τσουχτερή. Από το Μπουένος Αϊρες μέχρι το Βερολίνο τα τιμολόγια είναι δύο έως πέντε φορές ακριβότερα από τα αντίστοιχα της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ. Ενδεικτική θεωρείται η περίπτωση της αργεντίνικης Obas Santiarias de la Nacion, που εξαγοράσθηκε από κοινού από τις Suez και Vivendi. Μόλις οι πολυεθνικές πήραν υπό τον έλεγχό τους την επιχείρηση ύδρευσης της πρωτεύουσας της χώρας, η τιμή πενταπλασιάστηκε, ενώ περισσότεροι από ένα εκατομμύριο κάτοικοι του Μπουένος Αϊρες έμειναν χωρίς πρόσβαση στα δίκτυα ύδρευσης, με σοβαρές συνέπειες για τη δημόσια υγεία..πηγή Ελευθεροτυπία.

Bookmark and Share