Οι Γερμανοί (για την ώρα) δεν ξανάρχονται…

Χωρίς συγκεκριμένες αποφάσεις ολοκληρώθηκε το απόγευμα στο Βερολίνο η συνάντηση του Γερμανού υπουργού Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ με αντιπροσώπους επιχειρηματικών συνδέσμων της γερμανικής οικονομίας για τη διερεύνηση επενδυτικών ευκαιριών στην χώρα μας.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας είπε ότι στη «Σύνοδο Επενδύσεων» συζητήθηκε ο... εκσυγχρονισμός των δομών και όχι η διοχέτευση πόρων στην Ελλάδα, αφού όπως εξήγησε «το ζήτημα δεν είναι τα χρήματα».

«Διεξάγονται συζητήσεις και για νέα προγράμματα αυτού του είδους», πρόσθεσε.

Χαρακτήρισε, ωστόσο, την επενδυτική διάσκεψη για την Ελλάδα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση της στήριξης της Ελλάδας για επάνοδο στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα

«Το θέμα είναι να δούμε σε ποια σημεία, από πλευράς της γερμανικής οικονομίας, υπάρχουν ακόμη κωλύματα σε ότι αφορά τις επενδύσεις στην Ελλάδα και πώς μπορούμε να κάνουμε όλοι κάτι από κοινού προκειμένου να ξεπεραστούν τα εμπόδια αυτά το ταχύτερο δυνατό», τόνισε ο Γερμανός υπουργός.

«Εάν βοηθήσουμε την ελληνική οικονομία, εάν βοηθήσουμε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά της, βοηθάμε την Ελλάδα αλλά βοηθάμε και προς την κατεύθυνση της σταθεροποίησης της ευρωζώνης, βοηθάμε το ευρώ και έτσι φυσικά τη Γερμανία και την Ευρώπη συνολικά. Θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρόκληση και να λύσουμε τα προβλήματα», είπε.

Ο ίδιος δήλωσε ότι Γερμανοί επιχειρηματίες θα έρθουν στην Ελλάδα στις 15 Αυγούστου και στη συνέχεια, το Σεπτέμβριο.

Στη ραδιοφωνική του συνέντευξη στο «ΝτόιτσλαντΡάντιο», ο Ρέσλερ εξήγησε ότι στις εργασίες τις διάσκεψης προσδιόρισε τέσσερα μεγάλα πεδία, από τα οποία όπως είπε θα γίνει η αρχή:

«Χρειαζόμαστε στέρεες διοικητικές δομές, στις οποίες να μπορεί κανείς να επενδύσει. Το δεύτερο είναι: χρειαζόμαστε εμπειρία. Η Γερμανία έχει μία πολύ ισχυρή οικονομική δομή μεσαίων επιχειρήσεων, αυτό είναι κάτι που απουσιάζει εντελώς από την Ελλάδα. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ μικρές επιχειρήσεις στον τουριστικό τομέα είτε πολύ μεγάλοι όμιλοι, αλλά η μεσαία τάξη επιχειρήσεων, όπως υπάρχει στη Γερμανία, απουσιάζει. Τρίτον: χρειαζόμαστε επενδυτικές δυνατότητες, και όντως το πρόβλημα της χρηματοδότησης είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Αλλά και σ' αυτό τον τομέα μπορούμε με την εμπειρία μας, την οποία μπορέσαμε να συλλέξουμε από την παροχή βοήθειας προς την Ανατολική Ευρώπη, να συνδράμουμε. Και τέταρτον, στην πράξη: χρειαζόμαστε επενδυτές που είναι πρόθυμοι να επενδύσουν σε μεγάλα προγράμματα σε τομείς όπως τηλεπικοινωνίες, υποδομές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή διαχείριση απορριμμάτων».

Ο κ. Ρέσλερ ανέφερε τέλος ότι «οι αλλαγές δε μπορούν να γίνουν από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούν να γίνουν».