«Θα κυβερνήσουμε την Ελλάδα μαζί», είπαν Γιώργος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς πριν από 40 χρόνια (φωτογ.), ως συγκάτοικοι στο Amherst College της Μασαχουσέτης γράφει σήμερα η Wall Street Journal.Η Wall Street Journal δημοσιεύει σήμερα ένα εκτενές ρεπορτάζ για τη μακρόχρονη φιλία των δύο μεγάλων αντιπάλων της ελληνικής πολιτικής (δείτε και τη σχετική αποκάλυψη του greece-salonika τον Νοέμβριο του 2009 που αναδημοσιεύθηκε ακόμη και σε Διεθνή μμε..) που όπως γράφει κρατούν στα χέρια τους την τύχη της χώρας και ενδεχομένως την επιβίωση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος..
To άρθρο:
«Ήπιων τόνων, ο κ. Παπανδρέου, του οποίου η οπτική επηρεάστηκε από την αμερικανική αντικουλτούρα της νιότης του, είπε κάποτε στον αδερφό του Νίκο ότι εάν μπορούσε να κάνει ένα διάλειμμα από την ελληνική πολιτική, θα ήθελε να προωθήσει την ειρήνη σε μια διεθνή εστία κρίσης ή να κάνει οτοστόπ με μια κιθάρα κρεμασμένη στην πλάτη του. Αντίθετα, βρίσκεται να λέει στους Έλληνες ότι πρέπει να αποδεχτούν τη σκληρή δουλειά, τον ιδρώτα και τα δάκρυα με τη μορφή αυξήσεων φόρων και περικοπών δαπανών προκειμένου να αποφευχθεί η εθνική χρεοκοπία», αναφέρει.
«Ο κ. Σαμαράς, ένας εξωστρεφής συντηρητικός με ένα ιστορικό εθνικιστικής ρητορικής, επιμένει ότι το διεθνές πρόγραμμα διάσωσης καταστρέφει την Ελλάδα. Λέει ότι ριζοσπαστικές μειώσεις φόρων θα τονώσουν την ανάπτυξη. Η πρότασή του είναι «μη ρεαλιστική», λένε η ΕΕ και το ΔΝΤ», προσθέτει το δημοσίευμα.
«Η αναμέτρηση ανάμεσα στους δύο άνδρες ενδέχεται να λάβει χώρα το φθινόπωρο, εάν ο κ. Σαμαράς κερδίσει αυτό που θέλει και προκηρυχτούν νέες εκλογές. Μια πολιτική διαμάχη θα μπορούσε να θέσει σε αμφιβολία τις πολιτικές λιτότητας της ΕΕ και του ΔΝΤ στην Ελλάδα», τονίζεται.
Όπως εξηγεί το δημοσίευμα, οι δύο άνδρες είναι απολύτως αντίθετοι στο χαρακτήρα, και όμως στενοί φίλοι. Άνθρωπος του περιβάλλοντος του Σαμαρά περιγράφει ένα περιστατικό όπου οι δύο πολιτικοί συναντήθηκαν τυχαία έξω από ένα σινεμά. Χωρίς να χαιρετηθούν, απλά άρχισαν να συζητούν σαν να είχαν αφήσει κάποια συνομιλία στη μέση.
Οι δυο τους γνωρίζονται από την παιδική τους ηλικία, στο Κολλέγιο Αθηνών, ενώ έγιναν φίλοι στο Amherst, στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Όπως είπε ο Αντ. Σαμαράς στη WSJ, το έντονα πολιτικό περιβάλλον που διαμόρφωση το χαρακτήρα τους χαρακτηριζόταν από «τους χίπις, τον πόλεμο στο Βιετνάμ, την επανάσταση, το Νίξον, το Γουοτεργκέιτ και βιβλία που ζητούσαν την αλλαγή με κάθε τρόπο».
Ο Σαμαράς ήταν ένας εξωστρεφής φοιτητής που συχνά διοργάνωσε ταξίδια σε πάρτι με φοιτήτριες από κολλέγια θηλαίων.
Ο Παπανδρέου ήταν ήσυχος και προτιμούσε να παίζει τραγούδια διαμαρτυρία στην κιθάρα του. Ένα από τα αγαπημένα του λέει "I'd love to change the world/But I don't know what to do" (θα ήθελα να αλλάξω τον κόσμο, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω). Η WSJ αποκαλύπτει μάλιστα ότι ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Παπανδρέου το είχε ως ringtone στο iPhone του.
Κάνει μάλιστα και μία ακόμα αποκάλυψη. Πολύ μετά τα φοιτητικά τους χρόνια, οι δύο άνδρες παρέμειναν φίλοι. Ως επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, το 2004 και στην προσπάθειά του να φέρει στο πλάι του υπέρμαχους των ελεύθερων αγορών, ο Παπανδρέου πρότεινε στο Σαμαρά, μέσω ενός ενδιαμέσου, να μπει στο κόμμα. Ο Σαμαράς απάντησε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ του να γίνει Σοσιαλιστής..
