Παρά τις προσπάθειες να παρουσιάστει το μαύρο ως ..άσπρο, η αλήθεια είναι πως κούρεμα της τάξης του 50% ισοδυναμεί με αναδιάρθρωση χρέους μεγάλης κλίμακας, που θα αφήσει ανεξίτηλα τη στάμπα της στην Ιστορία της Ελλάδας.
- Πρόκειται για στίγμα που θα ακολουθεί τη χώρα δεκαετίες και το οποίο λογικά θα μετουσιωθεί σε υψηλότερο ασφάλιστρο κινδύνου και επομένως σε υψηλότερο επιτόκιο δανεισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας, που θα κληθούν να πληρώσουν κατά βάση οι μελλοντικές γενιές...
Η απόφαση των ηγετών της Ε.Ε. στις 21 Ιουλίου μας είχε βρει στο...εξωτερικό και οι τηλεφωνικές κλήσεις από την Ελλάδα ήταν ενδεικτικές του κλίματος ενθουσιασμού που επικρατούσε την επομένη.
«Καλά, εσύ πού είσαι; Εδώ λένε ότι σωθήκαμε», ήταν η χαρακτηριστική τοποθέτηση από φίλο στην Αθήνα, που είναι προβεβλημένο στέλεχος μεγάλου κόμματος, την ίδια ή την επόμενη μέρα.
Του επισήμανα απλά ότι θα έπρεπε να περιμένουμε λίγο για να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το δεύτερο πακέτο στήριξης, πριν καταλήξουμε σε συμπεράσματα, αλλά ήταν φανερό ότι υπήρχε ανακούφιση και ενθουσιασμός.
Δεν δώσαμε την ίδια απάντηση σε άλλο φίλο που τηλεφώνησε για το ίδιο θέμα δύο μέρες αργότερα.
Έχοντας πλέον καλύτερη εικόνα του σχεδίου, ήμασταν πεπεισμένοι ότι βελτίωνε μεν τη δυναμική του ελληνικού χρέους, όμως δεν ήταν αρκετό.
«Ώστε, δηλαδή, δεν σωθήκαμε;», ήταν η απάντησή του στο σκεπτικό που του αναπτύξαμε, αλλά δεν μας πίστεψε, αν κρίνουμε από τις αναφορές του στα λεγόμενα των παραδοσιακών media.
Η χθεσινή μέρα ήταν είναι ακόμη πιο σημαντική από την 21η Ιουλίου γιατί ανακοινώθηκαν αποφάσεις που,, θα έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία, στα ταμεία και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο το κούρεμα της τάξεως του 50% στα ελληνικά ομόλογα, όλοι μπορούν να κατανοήσουν ότι πρόκειται για αναδιάρθρωση χρέους μεγάλης κλίμακας, που θα αφήσει ανεξίτηλα τη στάμπα της στην Ιστορία της Ελλάδας.
Πρόκειται για στίγμα που θα ακολουθεί τη χώρα δεκαετίες και το οποίο λογικά θα μετουσιωθεί σε υψηλότερο ασφάλιστρο κινδύνου και επομένως σε υψηλότερο επιτόκιο δανεισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας, που θα κληθούν να πληρώσουν κατά βάση οι μελλοντικές γενιές.
Εκτός από στίγμα, όμως, θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να λυτρώσει την Ελλάδα από το μαρτύριο της σταγόνας, που βιώνει επί ενάμιση χρόνο.
Αυτό εξαρτάται από το κατά πόσον θα πειστεί η αγορά ότι η συγκεκριμένη αναδιάρθρωση είναι η τελευταία.
Αν οι επενδυτές εκτιμήσουν ότι δεν είναι η τελευταία, οι αποδόσεις των νέων ομολόγων θα κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα στη δευτερογενή αγορά, ενώ το αντίθετο θα συμβεί αν πειστούν ότι δεν θα υπάρξει άλλη.
Αν η αγορά θεωρήσει ότι πρόκειται για ένα νέο σετ από ημίμετρα για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, οι οικονομικές παράπλευρες απώλειες θα είναι μεγάλες, παρατείνοντας τη διάρκεια της κρίσης.
Αναμφισβήτητα, θα πρέπει να δούμε καλά όλα τα νούμερα πριν εξάγουμε συμπεράσματα.
Μπορούμε όμως να κάνουμε δύο παρατηρήσεις:
Πρώτον, η αγορά θέλει να δει σημαντική μείωση στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Δεύτερον, η μείωση του χρέους προς το ΑΕΠ στο 120% το 2020, όπως αναφέρεται στη σχετική έκθεση της τρόικας για τη βιωσιμότητα του χρέους, δεν πρόκειται να θεωρηθεί τελική λύση.
Η μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2012 ίσως να έπειθε υπό κάποιες προϋποθέσεις.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι υπάρχει κίνδυνος οι χθεσινές αποφάσεις της συνόδου κορυφής για την αναδιάρθρωση του χρέους να αφήσουν μόνο το στίγμα και να μην οδηγήσουν στη λύτρωση από το μαρτύριο της σταγόνας.
