Ίσως τελικά δεν χρειαστεί να παρέμβει το ΚΚΕ για να χτίσουμε το πολυπόθητο σοσιαλιστικό καθεστώς.
Μπορεί τα "όνειρα" του Περισσού να πραγματοποιηθούν από την επόμενη εβδομάδα κιόλας..
Μετά από τρία χρόνια αγώνων για τη διάσωση, αρχικά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος από την κατάρρευση, στη συνέχεια της Ελλάδας και τώρα της ευρωζώνης, τελικά φαίνεται ότι οι ηγέτες μας...κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η λύση στην κρίση του καπιταλισμού είναι ο σοσιαλισμός.
Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι η κυρία Μέρκελ, στην – κατανοητή από φιλοσοφικής απόψεως – προσπάθεια της να σώσει τους φορολογούμενους της από τα βάρη της διάσωσης των άσωτων Νοτιοευρωπαίων και των απρόσεχτων πιστωτών τους, τελικά θα καταλήξει να οδηγήσει μερικές ντουζίνες ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες στην κρατικοποίηση.
Στο παραπάνω δεδομένο, θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εισηγμένων στη χώρα μας είναι πλέον ελλειμματικές και σύντομα θα αντιμετωπίσουν, όσες δεν αντιμετωπίζουν ήδη, πρόβλημα επιβίωσης. Πολλές από αυτές θα κλείσουν, καθώς ο ιδιωτικός τομέας έχει γονατίσει για να χρηματοδοτήσει το άθικτο μέχρι στιγμής δημόσιο.
Αντιθέτως, οι μόνες εταιρείες που είναι κερδοφόρες στη χώρα μας πια είναι τα κρατικά ή ημικρατικά μονοπώλια (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΠΑΠ, ΕΛΠΕ, κ.α), όχι φυσικά επειδή έχουν φοβερό μάνατζμεντ, αλλά λόγω της δεσπόζουσας θέσης που κατέχουν στους κλάδους τους (δηλαδή, από που αλλού να αγοράσει κανείς νερό, αν όχι από την ΕΥΔΑΠ;). Επίσης καλά πάνε και οι εξαγωγικές εταιρείες της Ελλάδας, αλλά μετά το κούρεμα που θα αποφασιστεί, είναι πιθανόν να αποκλειστούν εντελώς τόσο από τις εγχώριες, όσο και από τις αλλοδαπές πηγές πίστωσης, λόγω του απίστευτου πλήγματος που θα δεχθεί το τραπεζικό σύστημα.
Επομένως, ίσως να κλείσουν και αυτές.
Με δεδομένο λοιπόν ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις σε όλους σχεδόν τους κλάδους της χώρας μας κλείνουν η μία μετά την άλλη, ενώ οι δημόσιοι «εθνικοί πρωταθλητές» τα πάνε περίφημα, είναι πολύ πιθανό, μετά τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις της Τετάρτης που μπορεί να οδηγήσουν στην κρατικοποίηση και των τραπεζών, η Ελλάδα να έχει πιο πόλους δημοσίους υπαλλήλους το 2012, ως ποσοστό του συνολικού εργατικού της δυναμικού, απ' ό,τι είχε το 2009. Και το δημόσιο να αποκτήσει μεγαλύτερη συμβολή στο ΑΕΠ, απ' ότι είχε πριν την εφαρμογή του μνημονίου. Με άλλα λόγια, ίσως δεν χρειαστεί να παρέμβει το ΚΚΕ για να χτίσουμε το πολυπόθητο σοσιαλιστικό καθεστώς. Μπορεί τα όνειρα του Περισσού να πραγματοποιηθούν από την επόμενη εβδομάδα κιόλας.
Ωραία τα κατάφεραν οι Ευρωπαίοι και η κυβέρνησή μας. Τουλάχιστον, ας μας είχαν ειδοποιήσει από την αρχή ότι «για τον σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι», ώστε να προετοιμαστούμε καταλλήλως... Ν.Μαλεβίτης
Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι η κυρία Μέρκελ, στην – κατανοητή από φιλοσοφικής απόψεως – προσπάθεια της να σώσει τους φορολογούμενους της από τα βάρη της διάσωσης των άσωτων Νοτιοευρωπαίων και των απρόσεχτων πιστωτών τους, τελικά θα καταλήξει να οδηγήσει μερικές ντουζίνες ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες στην κρατικοποίηση.
Στο παραπάνω δεδομένο, θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εισηγμένων στη χώρα μας είναι πλέον ελλειμματικές και σύντομα θα αντιμετωπίσουν, όσες δεν αντιμετωπίζουν ήδη, πρόβλημα επιβίωσης. Πολλές από αυτές θα κλείσουν, καθώς ο ιδιωτικός τομέας έχει γονατίσει για να χρηματοδοτήσει το άθικτο μέχρι στιγμής δημόσιο.
Αντιθέτως, οι μόνες εταιρείες που είναι κερδοφόρες στη χώρα μας πια είναι τα κρατικά ή ημικρατικά μονοπώλια (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΠΑΠ, ΕΛΠΕ, κ.α), όχι φυσικά επειδή έχουν φοβερό μάνατζμεντ, αλλά λόγω της δεσπόζουσας θέσης που κατέχουν στους κλάδους τους (δηλαδή, από που αλλού να αγοράσει κανείς νερό, αν όχι από την ΕΥΔΑΠ;). Επίσης καλά πάνε και οι εξαγωγικές εταιρείες της Ελλάδας, αλλά μετά το κούρεμα που θα αποφασιστεί, είναι πιθανόν να αποκλειστούν εντελώς τόσο από τις εγχώριες, όσο και από τις αλλοδαπές πηγές πίστωσης, λόγω του απίστευτου πλήγματος που θα δεχθεί το τραπεζικό σύστημα.
Επομένως, ίσως να κλείσουν και αυτές.
Με δεδομένο λοιπόν ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις σε όλους σχεδόν τους κλάδους της χώρας μας κλείνουν η μία μετά την άλλη, ενώ οι δημόσιοι «εθνικοί πρωταθλητές» τα πάνε περίφημα, είναι πολύ πιθανό, μετά τις Ευρωπαϊκές αποφάσεις της Τετάρτης που μπορεί να οδηγήσουν στην κρατικοποίηση και των τραπεζών, η Ελλάδα να έχει πιο πόλους δημοσίους υπαλλήλους το 2012, ως ποσοστό του συνολικού εργατικού της δυναμικού, απ' ό,τι είχε το 2009. Και το δημόσιο να αποκτήσει μεγαλύτερη συμβολή στο ΑΕΠ, απ' ότι είχε πριν την εφαρμογή του μνημονίου. Με άλλα λόγια, ίσως δεν χρειαστεί να παρέμβει το ΚΚΕ για να χτίσουμε το πολυπόθητο σοσιαλιστικό καθεστώς. Μπορεί τα όνειρα του Περισσού να πραγματοποιηθούν από την επόμενη εβδομάδα κιόλας.
Ωραία τα κατάφεραν οι Ευρωπαίοι και η κυβέρνησή μας. Τουλάχιστον, ας μας είχαν ειδοποιήσει από την αρχή ότι «για τον σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι», ώστε να προετοιμαστούμε καταλλήλως... Ν.Μαλεβίτης
