Ε.Ε.: Κυβέρνηση δανειστών ετοιμάζουν για την Ελλάδα

Θα πρόκειται για μια μίνι κυβέρνηση διορισμένη από τους δανειστές μας!
Ένας Ευρωπαίος Επίτροπος Λιτότητας, κατά την έκφραση του Der Spiegel, θα κατευθύνει τους τεχνοκράτες που θα εγκατασταθούν στην Αθήνα, για να αναλάβουν την ευθύνη εκτέλεσης του προϋπολογισμού.

Είναι αυτό άρση δημοσιονομικής κυριαρχίας; Το λιγότερο.
Το βασικό είναι ότι, χωρίς το δικό τους ΟΚ, δεν θα έρχεται η επόμενη δόση!
Το δίλημμα, στο οποίο θα κληθεί πολύ σύντομα να απαντήσει η κυβέρνηση, είναι σκληρό... Δέσμευση για άνευ όρων αποδοχή επιτροπείας ή διακινδύνευση της συνέχισης του προγράμματος χρηματοδότησης; Σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες, οι εταίροι συνδέουν το θέμα της υψηλής εποπτείας με την απόφαση για την επόμενη δόση του δανείου. Ζητούν, δηλαδή, την καθαρή ελληνική δέσμευση, ότι θα γίνει αποδεκτή η ανάπτυξη ξένου ελεγκτικού μηχανισμού, με εξουσίες πολύ μεγαλύτερες από τις αρμοδιότητες που έχουν σήμερα οι κ.κ. Πολ Τόμσεν, Ματία Μορς και Κλάους Μαζούχ.

Στόχος είναι η παράδοση της οικονομικής πολιτικής στους εκπροσώπους των δανειστών, ώστε να ξεπεραστούν (όπως πιστεύουν οι εμπνευστές του σχεδίου) τα προβλήματα στην εφαρμογή. Αρμόδιες πηγές εξηγούν ότι ο έλεγχος στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, στην προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών και στην πορεία των αποκρατικοποιήσεων, θα γίνεται ανά μήνα, ώστε να «θεραπεύεται» αμέσως κάθε απόκλιση, με νέα μέτρα και παρεμβάσεις. Με τον τρόπο αυτό, άλλωστε, οι εταίροι θα πάψουν να ανησυχούν για το ενδεχόμενο πολιτικής αλλαγής.

Έχοντας «κλειδώσει» το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα μέχρι το 2015, και έχοντας στείλει στην Αθήνα για πολυετή διαμονή τους ανθρώπους τους, που θα εργαστούν για την εφαρμογή του, μπορούν άνετα να μην παρακολουθήσουν καν τα έξιτ πολ τη βραδιά των εκλογών, όποτε και αν γίνουν αυτές.

Τα ερωτήματα είναι προφανή. Αντέχει η κυβέρνηση να πει «ναι»; Ποιες θα είναι οι συνέπειες αν πει «όχι»; Και πόσο πιθανή είναι η μεταφορά της ευθύνης επιλογής στο κοινοβούλιο -και, μάλιστα, με αυξημένη πλειοψηφία 180 εδρών; Το Σύνταγμα προσφέρει αυτή τη δυνατότητα, εφόσον πρόκειται για εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Η απόφαση, όμως, θα είναι πολιτική. Θα ληφθεί στη βάση της εκτίμησης του οικονομικού ρίσκου, το οποίο θα εμπεριέχει ενδεχόμενη απόρριψη του όρου που θέτουν οι δανειστές, για να κάνουν το βήμα μπροστά.

Το βέβαιο είναι ότι το τρίτο επίπεδο της διαπραγμάτευσης, πέρα από το μέγεθος του «κουρέματος» και τη στήριξη του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα ασκηθεί η κηδεμονία στο κράτος, που θα βρεθεί σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας και της Ολλανδίας, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Βαν Ρομπάι και άλλοι κοινοτικοί αξιωματούχοι φροντίζουν, κατά καιρούς, να θυμίζουν ότι: η προωθούμενη ενιαία οικονομική διακυβέρνηση σημαίνει μαστίγιο για τα δημοσιονομικά ασταθή και ασυνεπή κράτη. Το προαναγγέλλουν, το περιγράφουν και σύντομα θα το δρομολογήσουν.

Κοινοτικές πηγές υποστηρίζουν ότι οι εταίροι θα ζητήσουν εγγυήσεις, ενδεχομένως υπερβολικές, προκειμένου να υλοποιηθεί η υπό αναθεώρηση συμφωνία της 21ης Ιουλίου, που προβλέπει «κούρεμα» και νέο δανεισμό. Οι ίδιες πηγές εξηγούν ότι οι επιστολές που υποχρεώθηκαν να στείλουν, ενυπογράφως, οι κ.κ. Γ. Παπανδρέου και Ευ. Βενιζέλος προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Κομισιόν, αναλαμβάνοντας προσωπικά την ευθύνη της εφαρμογής των συμφωνηθέντων, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εκταμίευση της έκτης δόσης, δεν είναι τίποτα μπροστά σε ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Οι εγγυήσεις που θα ζητηθούν, κατά τις εκτιμήσεις αυτές, θα είναι πρωτοφανείς. Και φυσικά θα συνδέονται, πέρα από όλα τα άλλα, με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Ο σχετικός προβληματισμός παραμένει αυτή τη στιγμή μυστικός. Κυβερνητικές πηγές, ωστόσο, γνωρίζουν ότι επικρατέστερος για τη θέση του Υπερ-επιτρόπου των τραπεζών που θα κρατικοποιηθούν, είναι ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα Μπομπ Τράα. Γνωρίζουν, επίσης, ότι ο επικεφαλής της task force, που εργάζεται ήδη εδώ για τη βελτίωση της απορροφητικότητας των κοινοτικών κονδυλίων και την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, ο Γερμανός Χορστ Ράιχενμπαχ, μπορεί να διαδραματίσει ακόμη σημαντικότερο ρόλο στο μέλλον. Στην πραγματικότητα, ακόμη δεν έχει αρχίσει στις Βρυξέλλες, έστω και ανεπίσημα, η ονοματολογία για εκείνους που θα μετάσχουν στην «κυβέρνηση των δανειστών». Για τον απλό λόγο ότι η διαδικασία βρίσκεται υπό διαμόρφωση.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης πλειοδοτούν σε πατριωτική ρητορεία. Συνδέουν συχνά την κριτική τους στο μνημόνιο, με την καταγγελία απεμπόλησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. Καλλιεργούν τον ευρωσκεπτικισμό και την αντιμετώπιση της τρόικας ως «δύναμης του κακού». Ακόμη και στο εσωτερικό της κυβέρνησης, έχουν ακουστεί οργισμένες φωνές εναντίον της «δημοσιονομικής κατοχής».

Συχνά εκφράζεται ενόχληση για τις υπερεξουσίες που έχουν οι υπάλληλοι της τρόικας, κατά την εκτίμηση κάποιων υπουργών.

Ο οικονομικός σαδισμός των δανειστών, όπως εκφράζεται το τελευταίο διάστημα, με τη συνεχή αύξηση των πιέσεων και τους επαναλαμβανόμενους δυσάρεστους αιφνιδιασμούς, προσφέρει επιχειρήματα σε όσους υποστηρίζουν (ακόμη και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ) ότι δεν πρόκειται για πρόγραμμα σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας αλλά για... «συλλογικά αντίποινα». Ο ελληνικός λαός χτυπιέται αλύπητα στο όνομα λαθών και παραλείψεων για τα οποία ευθύνονται ηγεσίες δεκαετιών, προκειμένου να υπάρξει τιμωρία στο έγκλημα της κακοδιαχείρισης και να αποδειχτεί ότι δεν είναι λάθος η συνταγή, αλλά η εφαρμογή.

Η ατμόσφαιρα είναι απολύτως απρόσφορη για την παράδοση της διαχείρισης στους απεσταλμένους των δανειστών. Που, παρ’ όλα αυτά, θα επιμείνουν. Θα επιδιώξουν την εγκατάσταση πανίσχυρων τοποτηρητών, σε αυτή την παράξενη χώρα της Ευρωζώνης, με τον εκρηκτικό συνδυασμό ελλείμματος και χρέους, με το περίσσευμα θεωρητικού πατριωτισμού. Και με τις περισσότερες Καγιέν, κατ’ αναλογία πληθυσμού, στην Ευρώπη...
Α.Σπανού