Ο ψυχραιμότερος και αντικειμενικότερος -ίσως- χρηματοπιστωτικός οίκος ...μπαίνει στο κλαμπ όσων προβλέπουν χρεοκοπία για την Ελλάδα.
- Έρχεται πτώση μεχρι και 30% στις διεθνείς μετοχές
Η Νοmura επισημαίνει πως τα βασικά προβλήματα-κλειδιά για τις αγορές παραμένουν, όπως η αδύναμη τάση του ρυθμού ανάπτυξης στον αναπτυγμένο κόσμο – η οποία θα συνεχιστεί για άλλα τρία έως πέντε έτη, καθώς και τα σφάλματα πολιτικής, τόσο από τους σημερινούς υπεύθυνους χάραξής της, όσο και τα «ανεπαρκή» ιδρύματα πολιτικής του «παλαιού κόσμου».
Η Nomura εκτιμά λοιπόν, πως στο διάστημα μέχρι και το επόμενο 12άμηνο, οι διεθνείς μετοχές θα βρεθούν 25% έως 30% χαμηλότερα, ενώ ο στόχος του ιαπωνικού οίκου για τον αμερικάνικο δείκτη-βαρόμετρο, S&P 500, παραμένει στις 800-900 μοανδές, χωρίς να αποκλείονται και οι 700 μοναδές. Επίσης, το αμερικάνικο δολάριο θα κερδίσει σημαντικό έδαφος, σε αντίθεση με τα εμπορεύματα και την πιστωτική αγορά το οποία θα υποστούν ισχυρές απώλειες μαζί με τις μετοχές.
Σύμφωνα με την άποψη της Nomura, οι χαράσσοντες πολιτική στην ευρωζώνη δεν αναμένεται να προσπαθήσουν να λύσουν το ήδη υπάρχον πρόβλημα υπερβολικής μόχλευσης και χαμηλής ανάπτυξης, με περισσότερη μόχλευση,. Αυτό το είδος σχεδίου μπορεί να αρέσει στο Τim Geithner, σημειώνει η Nomura, όμως ο πυρήνας του ευρώ είναι επικίνδυνο να θεωρήσει πως η μόχλευση του EFSF αποτελεί τη λύση στην κρίση της περιοχής.
Σε ότι αφορά το βραχυπρόθεσμο πάντως διάστημα, η Nomura εκτιμά πως μετά τον Οκτώβριο και μέχρι τις αρχές του 2012, θα υπάρξει ίσως ένα ράλι χαμηλών τόνων στις αγορές με τον S&P 500 να αγγίζει, από τον πάτο των 1.000 μονάδων που θα βρεθεί τον Οκτώβριο, τις 1200 μονάδες.
Σε ότι αφορά την Ελλάδα, ο οίκος εκτιμά πως μέχρι τις αρχές του 2012 θα συνεχίσει να… διασώζεται, αλλά αμέσως μετά θα κηρύξει default, και η πρώτη αναδιάρθρωση χρέους στην ευρωζώνη θα ξεκινήσει.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά σημειώνει ο αναλυτής, μέσα στους επόμενους 12 μήνες, η ευρωζώνη μπορεί να μας εκπλήξει θετικά με ένα ξεκάθαρο και αξιόπιστο σχέδιο για την κρίση της περιοχής, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει την σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας και τη σημαντική επανακεφαιλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης. Αυτή είναι και η… ελπίδα του οίκου, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, αφού η μόνη εναλλακτική θα ήταν είτε η δημοσιονομική ένωση είτε η απεριόριστη νομισματοποίηση (monetisation) μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (μια κίνηση που ουσιαστικά μεταφράζεται σε εκτύπωση χρήματος).
