Σαν βόμβα έσκασε η είδηση ότι συνελήφθη ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας πλαστικών σωλήνων Πετζετάκις, Γεώργιος Α. Πετζετάκις, στο σπίτι του στη Βούλα. Ο λόγος; Οφειλές 2,09 εκατ. ευρώ προς το Δημόσιο τις οποίες δεν είχε τακτοποιήσει, παρότι έχει εκδοθεί σε βάρος του τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση...
- Τα χρέη του ομίλου και οι Ελβετοί επενδυτές που ποτέ δεν ήρθαν.
Για τους γνώστες, πάντως, της αγοράς, η σύλληψη του γιου του Αριστόβουλου Πετζετάκι, ήταν αναμενόμενη. Εδώ και αρκετούς μήνες η εταιρεία βρισκόταν στο έλεος ενός επενδυτή-φαντάσματος, ενώ τελούσε σε καθεστώς μηδενικής ρευστότητας και συνεχούς διεύρυνσης ζημιών. Κι όλα αυτά σ’ έναν όμιλο, που πριν από μερικά χρόνια ήταν μία από τις ελάχιστες ελληνικές πολυεθνικές βιομηχανίες.
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 (έτος ίδρυσης του ομίλου) οι Financial Τimes είχαν χαρακτηρίσει τον ιδρυτή του Αριστόβουλο Πετζετάκι «εφευρέτη πρώτης κλάσης». Και όχι άδικα. Εκείνος ήταν που άρχισε να κατοχυρώνει διεθνείς πατέντες, οι οποίες αργότερα εκχωρήθηκαν σε κολοσσούς όπως η Goodyear, η Pirelli και η Dunlop.
Η καινοτομία, που του εξασφάλισε περίοπτη θέση στην ιστορία της παγκόσμιας βιομηχανίας, ήταν η δημιουργία του νέου ελαστικού πλαστικού σωλήνα Heliflex, ο οποίος ήταν το εισιτήριο για τη ραγδαία επέκταση του ομίλου στο εξωτερικό. Άνοιξε, τότε, θυγατρικές σε 22 χώρες. Παράλληλα, έδωσε το δικαίωμα χρήσης της πατέντας σε άλλες εταιρείες, που του κατέβαλαν υψηλά royalties. Μεταξύ αυτών, η αμερικανική Indiana Tools Diyes, και η ιαπωνική Mitsubishi.
Ιδιαίτερη σημασία έδινε ο ιδρυτής του Ομίλου στις σχέσεις του με το προσωπικό. Άνθρωποι που δούλεψαν κοντά στον Α. Πετζετάκι, λένε ότι τους αγαπούσε πολύ. Τους ήξερε όλους με τα μικρά τους ονόματα, ενώ ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρος όσον αφορά στις αμοιβές τους.
Το 1973, σε ηλικία 50 ετών, ο Α. Πετζετάκις πέθανε ξαφνικά από καρδιακό επεισόδιο. Μετά το θάνατό του βρέθηκαν πολλοί στο τιμόνι της εταιρείας. Το 1986, σε ηλικία 23 ετών, ανέλαβε τον όμιλο ο Γεώργιος Πετζετάκις. Τα χρόνια που ακολούθησαν, πραγματοποιήθηκαν πολλές εξαγορές στο εξωτερικό. Το 2003, όταν κατέρρευσε η θυγατρική στον Καναδά, τα προβλήματα ρευστότητας μεγάλωσαν. Η κατάσταση του ομίλου συν τω χρόνω επιδεινώθηκε. Η οικονομική κρίση βρήκε την εταιρεία με παραγγελίες, πλην χωρίς κεφάλαια και σε φάση αναδιοργάνωσης. Προκειμένου να βγει από το αδιέξοδο, ο Πετζετάκις αναζήτησε στρατηγικό επενδυτή στον ξένο επενδυτικό οίκο Javes, ο οποίος θα χρηματοδοτούσε τον όμιλο με 25 εκατ. ευρώ.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τεθεί εκτός του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας του (τον αντικατέστησε ο Ελβετός οικονομολόγος Άλεξ Ράινχαρτ). Ο Όμιλος Πετζετάκι μπήκε σε μια απίστευτη περιπέτεια. Ο αφανής εταίρος, παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις, δεν έβαλε ούτε ένα ευρώ στην εταιρεία.
Ληξιπρόθεσμες οφειλές
Δύο χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (Credit Renaissance και PSAM) και δανειστές κατήγγειλαν, στις αρχές του έτους, το ομολογιακό δάνειο των 17,5 εκατ. ευρώ, ζητώντας να τους καταβληθεί αμέσως ολόκληρο το ποσό, μαζί με τους ληξιπρόθεσμους τόκους 3,2 εκατ. ευρώ. Πριν από μερικούς μήνες, η εταιρεία είχε ενημερώσει, με επιστολή της στο Χ.Α., ότι κατέστησαν και παραμένουν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της, έναντι του Δημοσίου, ύψους 2.391.000 ευρώ, ασφαλιστικών ταμείων ύψους 2.848.000 ευρώ, μισθοδοσίας ύψους 1.920.000 ευρώ, ενώ οι επίδικες αξιώσεις που έχουν εγερθεί ανέρχονται σε 3.600.000 ευρώ.
Κι όλα αυτά σε μια περίοδο, που τα οικονομικά του ομίλου βούλιαζαν. Μόνο για το σύνολο της χρήσης 2010 οι πωλήσεις μειώθηκαν κατά 20%, και διαμορφώθηκαν στα 89 εκατ., από 111,5 εκατ. το 2009. Τα μεικτά κέρδη μειώθηκαν κατά 35,5%, στα 7,3 εκατ., από 20,6 εκατ. το 2009. Οι ζημιές προ φόρων αυξήθηκαν στα 38,9 εκατ., από 15,75 εκατ. Οι ζημιές μετά φόρων διευρύνθηκαν στα 43,3 εκατ., από 16,1 εκατ. το 2009.
Τον περασμένο Μάιο κινήθηκε διαδικασία αυτοφώρου εναντίον του αντιπροέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου της Πετζετάκις, Γ. Λαγουράνη και Α. Ράινχαρτ, ύστερα από μηνύσεις των εργαζομένων για μη καταβολή δεδουλευμένων. Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος και βασικός μέτοχος της εταιρείας Γιώργος Πετζετάκις ζήτησε την παραίτηση της διοίκησης, αποδίδοντάς της την ευθύνη για την κατάσταση της επιχείρησης, για την πολύμηνη επίσχεση εργασίας των εργαζομένων, αλλά και για την καθυστέρηση της χρηματοδότησης από τον στρατηγικό επενδυτή.
Συνήλθε τότε έκτακτο διοικητικό συμβούλιο με μοναδικό θέμα τη σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης, προκειμένου να εκλέξει νέο Δ.Σ. Ζητήθηκε η παραίτηση του διοικητικού συμβουλίου, αίτημα που τα μέλη του δεν αποδέχτηκαν.
Έδωσαν, όμως, τη διαβεβαίωση ότι τα χρήματα της Javes θα έρθουν...
Κάτι που δεν έγινε ποτέ!
Ελ.Μπότα.
