Ποιος έχει αυταπάτες;

Είναι δυνατόν να μην διακρίνει ακόμα η ηγεσία της Ε.Ε. ότι οι επιθέσεις των "κερδοσκόπων" δεν θα σταματήσουν, όσο δεν σταματούν τα μέλη της να προστρέχουν για δανεισμό στις «αγορές», πληρώνοντας πανάκριβα το χρήμα που αγοράζουν;
Είναι δυνατόν το πρόγραμμα παρέμβασης της ΕΚΤ να αντιστοιχεί μόνον στο 2% του συνολικού ΑΕΠ(!) της Ευρωζώνης;

H κρίση στην Ευρωζώνη, ημέρα με την ημέρα, γίνεται ολοένα και οξύτερη. Τα επιτόκια δανεισμού έχουν πλέον εκτοξευθεί στα ύψη και στην... Ιταλία, και στην Ισπανία, και στο Βέλγιο. Ενώ άρχισαν να ανεβαίνουν κατακόρυφα -για πρώτη φορά- και στη Γαλλία. Η μόνη που δείχνει ασφαλής, μέχρι τώρα, είναι η Γερμανία, καθώς τα επιτόκιά της παραμένουν τα χαμηλότερα και τα μόνα αμετάβλητα στην Ευρωζώνη.



Παρά ταύτα, οι Γερμανοί επιμένουν, με ασυνήθιστη σφοδρότητα, ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν πρέπει με τίποτε να τυπώσει νέο χρήμα, ώστε να διευκολυνθούν τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, να πάρουν βαθιές ανάσες και να εισρεύσει στις οικονομίες τους πολύτιμο και φθηνότερο χρήμα. Το οποίο φθηνότερο χρήμα, σαφώς, θα συμβάλει στις αναπτυξιακές προσπάθειες των χωρώνμελών, που σήμερα δέχονται ανελέητες επιθέσεις από τις «αγορές». Δηλαδή, από τα αδίστακτα κερδοσκοπικά funds.



Είναι δυνατόν, όμως, να μην διακρίνει ακόμα η ηγεσία της Ε.Ε. ότι οι επιθέσεις αυτές δεν θα σταματήσουν, όσο δεν σταματούν τα μέλη της να προστρέχουν για δανεισμό στις «αγορές», πληρώνοντας πανάκριβα το χρήμα που αγοράζουν; Είναι δυνατόν το πρόγραμμα παρέμβασης της ΕΚΤ να αντιστοιχεί μόνον στο 2% του συνολικού ΑΕΠ της Ευρωζώνης; Και είναι δυνατόν, η ΕΚΤ να κρατάει ακόμη ψηλά τα επιτόκιά της, για να προστατευτεί η Ευρώπη από -πιθανές- πληθωριστικές πιέσεις; Εντάξει, ο νέος πρόεδρος της ΕΚΤ, πιο «αγοραίος» από τον Τρισέ, ήδη έκανε μια πρώτη μείωση του ευρωεπιτοκίου, η οποία όμως δεν φτάνει.



Ακόμα και ο Γκουρία του ΟΟΣΑ δήλωσε ότι πρέπει να μειωθούν κι άλλο τα ευρωεπιτόκια. Γιατί αυτόν -και σωστά- δεν τον ανησυχεί ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη, αλλά η ΑΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ! Υπάρχει, άραγε, μεγαλύτερη αλήθεια από αυτή; Δεν τη βλέπουν οι «ηγέτες» της Ευρώπης; Και όταν ο επίτροπος Όλι Ρεν δηλώνει απερίφραστα ότι «δεν έχει αυταπάτες», όσον αφορά στη σημερινή κρίση στην Ευρωζώνη, και ότι «θα πάρει χρόνια να ξεπεράσουμε την κρίση», τότε η μετάφραση ποια είναι;



Μήπως αποτυπώνεται στο κεντρικό σύνθημα του Συνεδρίου του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Μέρκελ και του Σόιμπλε «Για την Ευρώπη, για τη Γερμανία»; Ίσως, αν οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης και της Ευρώπης προχωρήσουν εγκαίρως στη δική τους μετάφραση και κινηθούν αποφασιστικά, να προλάβουν το επερχόμενο. Ίσως...