Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη…

Εάν όντως στην πρώτη ηλεκτρονική δημοπρασία για την προμήθεια φαρμάκων, που έγινε τον περασμένο Ιούλιο, το Δημόσιο κατόρθωσε να εξασφαλίσει μείωση τιμών κατά 85% και στη δεύτερη, που έγινε πρόσφατα, κατά 92%, τότε ποιος γελάει ποιον σε αυτήν τη χώρα ;

Την επομένη αυτού του διαγωνισμού γιατί δεν έκαναν αγώνα δρόμου οι αρμόδιες εισαγγελικές αρχές ώστε να διακριβώσουν εάν το.. Δημόσιο πλήρωνε έως σήμερα όσα έπρεπε να πληρώνει για τις προμήθειες φαρμάκων και, εάν όχι, ποιοι είναι οι υπεύθυνοι γι' αυτό;

Πώς είναι δυνατόν να επιτυγχάνονται μειώσεις αυτής της τάξης και να μην ξεκινά, την ίδια στιγμή , έρευνα σχετικά με τις διαδικασίες που ακολουθούνταν έως τώρα για την προμήθεια φαρμάκων από τα νοσοκομεία και το ΕΣΥ, οι οποίες οδήγησαν σε χρέη δισεκατομμυρίων ευρώ και στη συνεπακόλουθη εξόφληση των φαρμακευτικών εταιριών με τίτλους του Δημοσίου;

Πώς είναι δυνατόν, υπό το φως αυτών των αποτελεσμάτων, να μη δίνεται πάραυτα εντολή παγώματος κάθε άλλου είδους διαγωνισμού για την προμήθεια φαρμάκων ή άλλων ιατροφαρμακευτικών υλικών και να επιτρέπεται εφεξής μόνο μέσω της συγκεκριμένης ηλεκτρονικής διαδικασίας;

Εν τέλει, τι νόημα έχει να ανοίγει εκ νέου η συζήτηση, μόλις χθες από το βήμα της Βουλής και τα χείλη του πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου, για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, όταν δεν αντιμετωπίζονται ζητήματα προμηθειών, εξαιτίας των οποίων συνεχίζουν να αιμορραγούν τα ασφαλιστικά ταμεία;

Πρόσφατα, μόλις προ διημέρου, η ηλεκτρονική έκδοση της κορυφαίας αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal φιλοξένησε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Το σύστημα υγείας αντικατοπτρίζει τις ασθένειες της Ελλάδας» (Health System Reflects Greece's Ills).

Στο δημοσίευμα αυτό περιγράφονταν γλαφυρά, χάριν του αμερικανικού αλλά και του παγκόσμιου αναγνωστικού κοινού, όλα όσα εμείς, ως κάτοικοι τούτης της χώρας, γνωρίζουμε από «πρώτο χέρι»:

Τα «φακελάκια», η πλασματική συνταγογράφηση, η αμφισβητούμενη ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και οι συχνές ελλείψεις υλικών, τα χρηματοδοτικά προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσοκομείων εξαιτίας της εισφοροδιαφυγής και της έλλειψης πόρων που αυτή δημιουργεί, η φοροδιαφυγή εκ μέρους τμήματος του ιατρικού πληθυσμού, αλλά και η συνεπακόλουθη επιβάρυνση του δημόσιου χρέους, όπως βεβαίως και η άνθηση του ιδιωτικού τομέα υπηρεσιών υγείας, στην οποία συνέβαλε ο εκφυλισμός του Δημοσίου.

Με λίγα λόγια, στον μικρόκοσμο του ΕΣΥ και των ασφαλιστικών ταμείων, υποστήριζε το σχετικό άρθρο, αντικατοπτρίζονται όλες εκείνες οι παθογένειες που οδήγησαν τη χώρα μας στη σημερινή της κατάντια.

Μια κατάντια από την οποία δεν θα ξεφύγουμε εάν δεν είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε σε ριζικές λύσεις, όπως αυτή που εφαρμόστηκε πρόσφατα για τις προμήθειες φαρμάκων από το ΕΣΥ.

Αν ψάχνουμε δε για τεχνογνωσία, δεν χρειάζεται να πάμε και πολύ μακριά.
Στην πόρτα μας είναι.

Όπως έχει επισημάνει και κατά το παρελθόν η στήλη, αν ο σημερινός τρόπος διαχείρισης ή προμηθειών στα ελληνικά νοσοκομεία κρίνεται αδιαφανής και ελλιπής, δεν έχουμε παρά να υιοθετήσουμε τον τρόπο λειτουργίας των φίλτατων Ευρωπαίων εταίρων μας, στα νοσοκομεία των οποίων ούτως ή άλλως καταφεύγει και όποιος Έλληνας δεν μπορεί να βρει την υγειά του στην πατρίδα μας.

Ας γίνει, επιτέλους, ένας διαγωνισμός για την ανάληψη της διοίκησης των κυριότερων ελληνικών νοσοκομείων από τις διοικήσεις αντίστοιχων μεγάλων νοσοκομείων ευρωπαϊκών κρατών.

Υπό έναν όρο, όμως: να υιοθετηθεί ακριβώς το ίδιο μοντέλο διοίκησης, λειτουργίας και προμηθειών που ισχύει στις χώρες αυτές.

Σε ποια τιμή παίρνουν το φάρμακο ο Γάλλος, ο Άγγλος ή ο Γερμανός; Στις ίδιες και εμείς.
Ποια είναι η δομή λειτουργίας στα νοσοκομεία των κυριότερων ευρωπαϊκών πρωτευουσών;
Η ίδια να υιοθετηθεί και εδώ.

Ούτως ή άλλως, αφενός τις δικές μας επιτυχίες στους τομείς αυτούς τις είδαμε και αφετέρου, αφού τον έχουμε στην πόρτα μας τον κ. Ράϊχενμπαχ, γιατί να μην τον ρωτήσουμε και κάτι παραπάνω;

Ν.Γ. Δρόσος