Περιφρονώντας την πραγματικότητα, τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν στη δυστυχία, συνεχίζουν να συμμετέχουν στα ίδια εξαχρειωμένα πολιτικά παιχνίδια.Η τυφλή λαγνεία για την εξουσία, συνεχίζει να καθοδηγεί τη σκέψη των πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής.
Τι κι αν ο κόσμος τους απορρίπτει όλους, πράσινους,μπλε,κόκκινους,κιτρινους ...με συντριπτικά ποσοστά και τους τοποθετεί στον κάλαθο των αχρήστων;
Τι κι αν από τα παιχνίδια τους χρεοκοπήσει η χώρα;
Δεν ιδρώνει το αυτί κανενός...
Η χώρα περνάει μια από τις κρισιμότερες περιόδους στη σύγχρονη ιστορία της και αυτό πλέον αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται συνείδηση στην κοινωνία. Η χώρα αντιμετωπίζει το.. ενδεχόμενο της χρεοκοπίας! Δεν είναι μια θεωρητική κουβέντα, ούτε μια θολή απειλή. Ας πούμε, επιτέλους, μια φορά τα πράγματα με το όνομά τους. Είναι μια πραγματικότητα που η χώρα μας ζει με δραματικό τρόπο, εδώ και πολλούς μήνες.
Η διαφορά είναι ότι τώρα τα περιθώρια στενεύουν ακόμη περισσότερο. Τόσο ο πολιτικός κόσμος όσο και πολλά Μέσα Ενημέρωσης, για μεγάλο χρονικό διάστημα, κρύβανε την πραγματικότητα, υπονοώντας ότι η περιπέτεια που περνάει η χώρα, κάποια στιγμή, σε τέσσερα πέντε χρόνια, θα τελειώσει και σιγά-σιγά θα επιστρέψουμε εκεί που ήμασταν. Αυτό ήταν ένα συστηματικό ψεύδος, στο οποίο συμμετείχαν, εκόντες άκοντες, οι περισσότεροι παράγοντες της δημόσιας ζωής.
Είτε με τη σιωπή, είτε με την άγνοια, είτε με την απόκρυψη της πραγματικότητας. Όλα αυτά σε βάρος της κοινωνίας, που όφειλε να γνωρίζει τα πραγματικά δεδομένα. Ίσως η αλήθεια να δρούσε ευεργετικά στη δημόσια ζωή. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και ούτε να υποτιμήσει τη δυναμική που θα μπορούσε να προσδώσει στις εξελίξεις η κοινωνία, κάτω από άλλες συνθήκες.
Είτε για να μην φοβίσουμε τον κόσμο, είτε για να μην αμφισβητηθούν οι πολιτικές ηγεσίες, είτε για να μην αποκαλυφθεί η γύμνια και η ανικανότητα των κυβερνώντων, είτε για να κερδηθεί πολιτικός χρόνος, η χώρα συνεχώς διολίσθαινε σε δυσχερέστερη θέση. Οι συνέπειες είναι πλέον γνωστές και περιγράφονται με μια λέξη. Αδιέξοδο! Βαθιά ύφεση, δραματική αύξηση της ανεργίας, τεράστιες απώλειες, ιδίως στα μεσαία εισοδήματα, παράλυση των δομών του κράτους, ανασφάλεια και αβεβαιότητα στους πολίτες και, το χειρότερο απ’ όλα, το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας να είναι εγγύτερα.
Κάθε λογικός άνθρωπος, με δεδομένη την κρισιμότητα των στιγμών, θα περίμενε να επικρατήσει σύνεση και να καταβληθεί κάθε προσπάθεια, ώστε η χώρα να υπερβεί τα εμπόδια που έχει εμπρός της.
Αν δεν τελεσφορήσει θετικά η υπόθεση του κουρέματος του δημόσιου χρέους, το λεγόμενο PSI που είναι σε εξέλιξη, η χώρα χρεοκοπεί. Το ίδιο θα συμβεί, αν δεν προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση.
Τα χρονικά περιθώρια είναι δραματικά περιορισμένα και οι χειρισμοί που απαιτούνται δεν επιτρέπουν λάθη. Όλα κρέμονται σε μια κλωστή..
Παρ’ όλ’ αυτά, η ζωή συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Περιφρονώντας την πραγματικότητα, τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν στη δυστυχία, συνεχίζουν να συμμετέχουν στα ίδια εξαχρειωμένα πολιτικά παιχνίδια. Η τυφλή λαγνεία για την εξουσία, συνεχίζει να καθοδηγεί τη σκέψη των πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής. Τι κι αν ο κόσμος τους απορρίπτει όλους, πράσινους και μπλε, με συντριπτικά ποσοστά και τους τοποθετεί στον κάλαθο των αχρήστων; Τι κι αν από τα παιχνίδια τους χρεοκοπήσει η χώρα; Δεν ιδρώνει το αυτί κανενός..σ/α.
