Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαγάγει κάθε Eλληνας είναι ότι μετά από δύο χρόνια τα πράγματα είναι αδιέξοδα, διότι οι σύμβουλοι που καλέσαμε είναι ακατάλληλοι και η κυβέρνηση που είχαμε βρέθηκε σε πλήρη ασυνεννοησία μαζί τους αλλά και σε πλήρη αδυναμία να πάρει έστω ένα σωστό μέτρο.
Είναι απορίας άξιον αν ο κ. Τόμσεν, ως ειδικός του ΔΝΤ για καταστάσεις όπως αυτές που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, έχει πλήρη επίγνωση των επιπτώσεων από την εργασία του και... τις παρεμβάσεις που κάνει στις οικονομίες των χωρών τις οποίες εποπτεύει ή συμβουλεύει (κατ' ευφημισμόν). Πρώτα - πρώτα η έκθεσή του: δείχνει και πάλι με το δάχτυλο την Ελλάδα και λέει απλά «εσείς φταίτε που χάθηκαν δύο χρόνια και δεν πετύχατε τον στόχο». Να το δεχτούμε κατ' αρχάς. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν μείωσε το κράτος και δεν βελτίωσε τα έσοδα.
Ο κ. Τόμσεν ισχυρίζεται ότι «μας το έλεγε» πως δεν θα πετύχουν τα οριζόντια μέτρα της προηγούμενης κυβέρνησης, πως δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα οριζόντια μέτρα και ιδιαίτερα νέων φόρων και ότι πρέπει να προβούμε σε μειώσεις του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων προκειμένου να μειώσουμε το κόστος του κράτους ακόμη και με μη εθελούσιες μεθόδους, δηλαδή απολύσεις! Επίσης είπε ότι η ανταγωνιστικότητα θα επιτευχθεί με μειώσεις ακόμη και στους κατώτατους μισθούς ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα. Η λίστα με τις αποτυχίες και τα λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης είναι μακρύς. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι χαρακτήρισε την εργασιακή εφεδρεία περίπου ως φιάσκο.
Μέχρι εδώ γεννώνται –για μία ακόμη φορά– δύο ερωτήματα:
(α) Γιατί δεν εναντιώθηκε στα μέτρα ευθύς ως αυτά συζητούντο και προωθούντο προς λήψη;
Kαι (β) γιατί η Πορτογαλία (την οποία ο ίδιος εποπτεύει επίσης) παρά την «επιτυχία» των παρόμοιων μέτρων είναι και πάλι σε κακή κατάσταση; Δεν έχουμε αμφιβολία ότι το κράτος μας είναι «αυτό που είναι» και ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε τα εύκολα, δηλαδή επέβαλε φόρους σε αυτούς που ήδη πλήρωναν, μείωσε την κατανάλωση, αύξησε την ύφεση, δεν μείωσε το σπάταλο κράτος και γενικά χειροτέρευσε την κατάσταση που παρέλαβε.
Εκείνο όμως που είναι αδιανόητο είναι ότι ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, που υποτίθεται έχει τεχνογνωσία και πείρα στην αποτροπή νομισματικών κρίσεων, δεν πάτησε φρένο στην τότε κυβέρνηση, ώστε να μη βρεθούμε σήμερα πιο πίσω από εκεί που ξεκινήσαμε. Είναι επίσης προφανές ότι οι σύμβουλοι του ΔΝΤ αδυνατούν ή δεν θέλουν να παραδεχθούν πως το μεγαλύτερο λάθος έγκειται στην προτεινόμενη και ακολουθούμενη συνταγή. Aρα αποκλείεται να δούμε φως ελπίδας από μια διορθωμένη πρόταση.
Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαγάγει κάθε Eλληνας είναι ότι μετά από δύο χρόνια τα πράγματα είναι αδιέξοδα, διότι οι σύμβουλοι που καλέσαμε είναι ακατάλληλοι και η κυβέρνηση που είχαμε βρέθηκε σε πλήρη ασυνεννοησία μαζί τους αλλά και σε πλήρη αδυναμία να πάρει έστω ένα σωστό μέτρο.
Κ.Λουρόπουλος
Ο κ. Τόμσεν ισχυρίζεται ότι «μας το έλεγε» πως δεν θα πετύχουν τα οριζόντια μέτρα της προηγούμενης κυβέρνησης, πως δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα οριζόντια μέτρα και ιδιαίτερα νέων φόρων και ότι πρέπει να προβούμε σε μειώσεις του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων προκειμένου να μειώσουμε το κόστος του κράτους ακόμη και με μη εθελούσιες μεθόδους, δηλαδή απολύσεις! Επίσης είπε ότι η ανταγωνιστικότητα θα επιτευχθεί με μειώσεις ακόμη και στους κατώτατους μισθούς ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα. Η λίστα με τις αποτυχίες και τα λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης είναι μακρύς. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι χαρακτήρισε την εργασιακή εφεδρεία περίπου ως φιάσκο.
Μέχρι εδώ γεννώνται –για μία ακόμη φορά– δύο ερωτήματα:
(α) Γιατί δεν εναντιώθηκε στα μέτρα ευθύς ως αυτά συζητούντο και προωθούντο προς λήψη;
Kαι (β) γιατί η Πορτογαλία (την οποία ο ίδιος εποπτεύει επίσης) παρά την «επιτυχία» των παρόμοιων μέτρων είναι και πάλι σε κακή κατάσταση; Δεν έχουμε αμφιβολία ότι το κράτος μας είναι «αυτό που είναι» και ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε τα εύκολα, δηλαδή επέβαλε φόρους σε αυτούς που ήδη πλήρωναν, μείωσε την κατανάλωση, αύξησε την ύφεση, δεν μείωσε το σπάταλο κράτος και γενικά χειροτέρευσε την κατάσταση που παρέλαβε.
Εκείνο όμως που είναι αδιανόητο είναι ότι ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, που υποτίθεται έχει τεχνογνωσία και πείρα στην αποτροπή νομισματικών κρίσεων, δεν πάτησε φρένο στην τότε κυβέρνηση, ώστε να μη βρεθούμε σήμερα πιο πίσω από εκεί που ξεκινήσαμε. Είναι επίσης προφανές ότι οι σύμβουλοι του ΔΝΤ αδυνατούν ή δεν θέλουν να παραδεχθούν πως το μεγαλύτερο λάθος έγκειται στην προτεινόμενη και ακολουθούμενη συνταγή. Aρα αποκλείεται να δούμε φως ελπίδας από μια διορθωμένη πρόταση.
Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαγάγει κάθε Eλληνας είναι ότι μετά από δύο χρόνια τα πράγματα είναι αδιέξοδα, διότι οι σύμβουλοι που καλέσαμε είναι ακατάλληλοι και η κυβέρνηση που είχαμε βρέθηκε σε πλήρη ασυνεννοησία μαζί τους αλλά και σε πλήρη αδυναμία να πάρει έστω ένα σωστό μέτρο.
Κ.Λουρόπουλος
