Η μεταπολίτευση άρχισε με μια εθνική τραγωδία, την εισβολή στην Κύπρο και κλείνει με μια ακόμη, τη χρεοκοπία της χώρας μας.Μια χρεοκοπία, η οποία ασφαλώς δεν είναι μόνον οικονομική.
Ποτέ πριν, από την ημέρα της πτώσης της χούντας των συνταγματαρχών έως σήμερα, δεν είχε αποτυπωθεί τόσο γλαφυρά η αμφισβήτηση των πολιτών έναντι του πολιτικού κατεστημένου και δεν είχε εκδηλωθεί τόσο...ανοικτά η δυσαρέσκεια τους για την ποιότητα των δημοκρατικών θεσμών στην Ελλάδα.
Τα στοιχεία λαϊκής οργής και αγανάκτησης για την πορεία που ακολουθεί σήμερα η Ελλάδα, τα οποία ανέδειξε χθες η μηνιαία έρευνα «Βαρόμετρο» που διενεργεί η Public Issue για λογαριασμό του ΣΚΑΪ και της Καθημερινής, είναι σαφώς ενδεικτικά του κοινωνικού παλμού.
Πολύ σημαντικότερα, όμως, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις των περισσοτέρων, σχετικά με την πολιτική χρεοκοπία της χώρας και την πεποίθηση τους ότι απαιτείται μια ριζική αναδιάταξη του πολιτικού κατεστημένου.
Με ποσοστό 91% των ερωτηθέντων να θεωρεί ότι τα πράγματα στη χώρα πηγαίνουν στη λάθος κατεύθυνση και το 79% να δηλώνει δυσαρεστημένο από τον τρόπο που λειτουργεί η Δημοκρατία ενώ, ακόμη, ποσοστό 13% θεωρεί ότι αυτή «δεν υπάρχει / καταργήθηκε», πώς αλλιώς μπορεί να έχει η κατάσταση;
Όταν το κόμμα το οποίο κυβέρνησε την Ελλάδα για το μεγαλύτερο διάστημα της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, εξασφαλίζει ποσοστό μόλις 8% στην πρόθεση ψήφου, ήτοι το χαμηλότερο στην ιστορία του και την ίδια στιγμή ανοίγουν οι πόρτες της Βουλής για συνολικά 8 κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και ενός ευθέως ακροδεξιού, πώς αλλιώς μπορούν να έχουν τα πράγματα;
Μπορεί η Ελλάδα να βιώνει μια από τις σκοτεινότερες στιγμές της στην Ευρώπη και οι εταίροι της να αμφισβητούν ανοικτά την αξιοπιστία της, όμως και στο εσωτερικό της δεν τα πάει καλύτερα.
Ποτέ πριν, στα 38 χρόνια που διήρκεσε η χρονική περίοδος που έχουμε μάθει να αποκαλούμε Μεταπολίτευση, δεν έχει απειληθεί τόσο έντονα ο κοινωνικός ιστός της χώρας και δεν είχε φθάσει σε τέτοιο βαθμό η απαξίωση του πολιτικού συστήματος, στα μάτια των πολιτών.
Ενός συστήματος, το οποίο ακόμη και σήμερα, στο πρόσωπο των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν μπορεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να λάβει τις αποφάσεις που απαιτούνται για την διάσωση του τόπου.
Όποια και εάν είναι η έκβαση του «σήριαλ» των συναντήσεων των τριών πολιτικών αρχηγών, υπό τον πρωθυπουργό, η αξιοπιστία, τόσο της χώρας έναντι των εταίρων της, όσο και του πολιτικού συστήματος έναντι των πολιτών, έχει πληγεί βάναυσα.
Κατά πόσον από τα συντρίμμια αυτού του πολιτικού συστήματος, μπορεί να αναδειχθεί ένα νέο, το οποίο δεν θα βασίζεται στο πελατειακό κράτος που κυριάρχησε κατά την Μεταπολίτευση, αλλά θα είναι σε θέση να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας και να την επαναφέρει στην οδό της ανάπτυξης, το γνωρίζει μόνον το εκλογικό σώμα της χώρας.
Ν.Γ.Δρόσος
Ποτέ πριν, από την ημέρα της πτώσης της χούντας των συνταγματαρχών έως σήμερα, δεν είχε αποτυπωθεί τόσο γλαφυρά η αμφισβήτηση των πολιτών έναντι του πολιτικού κατεστημένου και δεν είχε εκδηλωθεί τόσο...ανοικτά η δυσαρέσκεια τους για την ποιότητα των δημοκρατικών θεσμών στην Ελλάδα.
Τα στοιχεία λαϊκής οργής και αγανάκτησης για την πορεία που ακολουθεί σήμερα η Ελλάδα, τα οποία ανέδειξε χθες η μηνιαία έρευνα «Βαρόμετρο» που διενεργεί η Public Issue για λογαριασμό του ΣΚΑΪ και της Καθημερινής, είναι σαφώς ενδεικτικά του κοινωνικού παλμού.
Πολύ σημαντικότερα, όμως, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις των περισσοτέρων, σχετικά με την πολιτική χρεοκοπία της χώρας και την πεποίθηση τους ότι απαιτείται μια ριζική αναδιάταξη του πολιτικού κατεστημένου.
Με ποσοστό 91% των ερωτηθέντων να θεωρεί ότι τα πράγματα στη χώρα πηγαίνουν στη λάθος κατεύθυνση και το 79% να δηλώνει δυσαρεστημένο από τον τρόπο που λειτουργεί η Δημοκρατία ενώ, ακόμη, ποσοστό 13% θεωρεί ότι αυτή «δεν υπάρχει / καταργήθηκε», πώς αλλιώς μπορεί να έχει η κατάσταση;
Όταν το κόμμα το οποίο κυβέρνησε την Ελλάδα για το μεγαλύτερο διάστημα της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, εξασφαλίζει ποσοστό μόλις 8% στην πρόθεση ψήφου, ήτοι το χαμηλότερο στην ιστορία του και την ίδια στιγμή ανοίγουν οι πόρτες της Βουλής για συνολικά 8 κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και ενός ευθέως ακροδεξιού, πώς αλλιώς μπορούν να έχουν τα πράγματα;
Μπορεί η Ελλάδα να βιώνει μια από τις σκοτεινότερες στιγμές της στην Ευρώπη και οι εταίροι της να αμφισβητούν ανοικτά την αξιοπιστία της, όμως και στο εσωτερικό της δεν τα πάει καλύτερα.
Ποτέ πριν, στα 38 χρόνια που διήρκεσε η χρονική περίοδος που έχουμε μάθει να αποκαλούμε Μεταπολίτευση, δεν έχει απειληθεί τόσο έντονα ο κοινωνικός ιστός της χώρας και δεν είχε φθάσει σε τέτοιο βαθμό η απαξίωση του πολιτικού συστήματος, στα μάτια των πολιτών.
Ενός συστήματος, το οποίο ακόμη και σήμερα, στο πρόσωπο των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν μπορεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να λάβει τις αποφάσεις που απαιτούνται για την διάσωση του τόπου.
Όποια και εάν είναι η έκβαση του «σήριαλ» των συναντήσεων των τριών πολιτικών αρχηγών, υπό τον πρωθυπουργό, η αξιοπιστία, τόσο της χώρας έναντι των εταίρων της, όσο και του πολιτικού συστήματος έναντι των πολιτών, έχει πληγεί βάναυσα.
Κατά πόσον από τα συντρίμμια αυτού του πολιτικού συστήματος, μπορεί να αναδειχθεί ένα νέο, το οποίο δεν θα βασίζεται στο πελατειακό κράτος που κυριάρχησε κατά την Μεταπολίτευση, αλλά θα είναι σε θέση να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας και να την επαναφέρει στην οδό της ανάπτυξης, το γνωρίζει μόνον το εκλογικό σώμα της χώρας.
Ν.Γ.Δρόσος
