Αν οι κύριοι της τρόικας, από το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την ΕΚΤ, δούλευαν για τον ιδιωτικό τομέα και έκαναν προβλέψεις όπως αυτές που διατύπωσαν επανειλημμένως για την ελληνική οικονομία, θα είχαν χάσει τις θέσεις τους καιρό τώρα...
Προφανώς η Ελλάδα είναι μια χώρα αναξιόπιστη, όταν οι άνθρωποι που κρατούν τα ηνία της ομολογούν προς τους κοινοτικούς μας εταίρους ότι «οι προηγούμενοι» τους είπαν ψέματα, ξεχνώντας ότι το «ταμπελάκι» μπροστά από τη θέση όπου κάθονται, είτε στα συμβούλια υπουργών Οικονομικών, είτε στις συνόδους κορυφής, γράφει «Ελλάδα» και όχι ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ.
Προφανώς η... χώρα μας είναι αναξιόπιστη διότι έτσι την κατάντησαν οι άνθρωποι που εκλέξαμε και οι οποίοι στάθηκαν ανίκανοι να τιμήσουν την υπογραφή τους, κρατώντας επτασφράγιστα τα επαγγέλματα, τις αγορές και την οικονομία ολόκληρη, αν και έχουν περάσει δύο χρόνια από την υπόσχεσή τους ότι θα τα απελευθερώσουν.
Όμως, πέραν των «αμαρτημάτων» της ελληνικής πολιτικής τάξης, που ζούμε, βιώνουμε και υποφέρουμε καθημερινά, καθώς έχουν οδηγήσει την ελληνική οικονομία σε μια πρωτοφανή ύφεση, υπάρχουν και τα εξίσου προφανή ατοπήματα εκείνων που κρατούν σήμερα τα ηνία της ευρωζώνης και της Ευρώπης ολόκληρης.
Πόσο αξιόπιστη και σοβαρή είναι η ευρωζώνη όταν θέτει ζήτημα βιωσιμότητας του ελληνικού κρατικού χρέους στο επίπεδο του 120% του ΑΕΠ και εξαρτά τη χορήγηση του νέου πακέτου βοήθειας προς τη χώρα μας από τη -θεωρητική- επίτευξη αυτού του στόχου το μακρινό 2020, την ίδια ώρα που οι προβλέψεις της σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας αλλά και της βιωσιμότητας ή μη του χρέους έχουν πέσει έξω επανειλημμένως;
Τον Ιούλιο του 2011, με «κούρεμα» 21%, το χρέος ήταν βιώσιμο και σήμερα με ονομαστικό κούρεμα 50% και πραγματικό άνω του 70% δεν είναι;
Οι προβλέψεις τους για το μέγεθος της ύφεσης ήταν της τάξης του 7% ή ήθελαν η ελληνική οικονομία να συρρικνώνεται με πολύ μικρότερο ποσοστό, όπως προέβλεπε το «πρόγραμμα» και ο προϋπολογισμός που οι ίδιοι ενέκριναν;
Αν οι κύριοι της τρόικας, από το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την ΕΚΤ, δούλευαν για τον ιδιωτικό τομέα και έκαναν προβλέψεις όπως αυτές που διατύπωσαν επανειλημμένως για την ελληνική οικονομία, θα είχαν χάσει τις θέσεις τους καιρό τώρα.
Αντίστοιχα, πόσο σοβαρή και αξιόπιστη είναι η ευρωζώνη όταν υποτίθεται ότι χορηγεί ένα δάνειο ύψους 130 δισ. ευρώ με ορίζοντα τριακονταετίας, αλλά θέτει κώλυμα για 325 εκατ. ευρώ και για το αμφίβολο του αποτελέσματος της επόμενης κάλπης;
Ό,τι θέλει θα βγάλει η κάλπη τα επόμενα 30 χρόνια και αυτοί δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτε για να το επηρεάσουν…
Δεν μπορείς να μιλάς για αξιοπιστία και για εμπιστοσύνη σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την ίδια ώρα το νόμισμά σου να κατρακυλάει από το 1,330 στο 1,306 έναντι του δολαρίου, καταδεικνύοντας ότι στα μάτια των αγορών είσαι αναξιόπιστος και ότι δεν εμπιστεύονται τις αποφάσεις σου και τις πράξεις σου.
Ας μην ξεχνάμε, δε, ούτε για ένα λεπτό, ότι δεν υπάρχει «ολίγον έγκυος»…
Είτε εμπιστεύεσαι μια χώρα και τη δανείζεις, είτε δεν την εμπιστεύεσαι και δεν τη δανείζεις.
Σχέση μερικής εμπιστοσύνης δεν υπάρχει.
Τέλος, οι φίλοι και εταίροι μας στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη θα πρέπει να διαλέξουν και να αποφασίσουν πού κάθονται και πού πατούν.
Δεν είναι δυνατόν να τραβούν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, στη Γερμανία ή αλλού, διαχωριστική γραμμή μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα όποτε τους συμφέρει, καλώντας από τη μία τον ιδιωτικό τομέα να τραβήξει το βάρος, και στη συνέχεια να τραβούν άλλη μία διαχωριστική γραμμή μεταξύ Βορρά και Νότου, κάνοντας πίσω από τις δεσμεύσεις που οι ίδιοι έχουν αναλάβει.
Ας αποφασίσουν: θέλουν ευρωζώνη και Ευρώπη χωρισμένη μεταξύ ιδιωτών και κρατών ή μεταξύ Βορείων με αξιολογήσεις «ΑΑΑ» και των υπολοίπων;
Διότι αν είναι να υπάρχουν διαχωρισμοί με γεωγραφική βάση, τότε υπάρχει πάντα και η άλλη οδός για μία χώρα όπως η Ελλάδα: πέντε σεντς το ευρώ, και πολύ σας είναι!
Τιμούμε το χρέος μας κατά 95% στο εσωτερικό, προς τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους λοιπούς κατόχους ελληνικών ομολόγων και κατά 5% στο εξωτερικό.
Έτσι, όχι 120% έως το 2020, αλλά 40% θα πάει η σχέση χρέους προς ΑΕΠ….
Θα χρειαστεί, βέβαια, τα τζιμάνια τα δικά μας να εξηγήσουν στον κόσμο ότι θα πρέπει να περάσουμε αυτόματα σε πρωτογενή πλεονάσματα και σε μια άνευ προηγουμένου αναδόμηση της ελληνικής οικονομίας, αλλά, ούτως ή άλλως, αυτό δεν μας ζητούν και οι «αξιόπιστοι» Ευρωπαίοι εταίροι μας να κάνουμε;
Εντάξει, φίλτατοι;
Ν.Γ.Δρόσος
