...Όλα τα άλλα απειλούν την Ευρώπη συνολικά.- Η Ευρώπη αυτοεγκλωβίστηκε στην ανοησία, την ανικανότητα και τη σκληρότητα της και θα αναγκαστεί άμεσα να αλλάξει πολιτική για να μη διαλυθεί.
Κατά τη γνώμη μας η Ευρώπη έχει μπροστά της τρείς επιλογές:
1. Να προχωρήσει στο... ελληνικό PSI (που θα οδηγήσει σε κατάρρευση των ομολόγων των «αδύναμων» ευρωπαικών χωρών και μεγέθυνση του προβλήματος του χρέους όλης της Ευρώπης)
2. Να μην προχωρήσει το PSI και να μας αφήσει να πτωχεύσουμε εντός Ευρωζώνης (που θα οδηγήσει πάλι σε κατάρρευση της Ευρώπης διότι θα θεωρείται ανίκανη και αναξιόπιστη)
3. Να αλλάξει πολιτική, να τυπώσει χρήμα και να εκδώσει ευρωομόλογο (που θα οδηγήσει σε υποτίμηση του ευρώ αλλά θα λύσει όλα τα προβλήματα του χρέους της Ευρωζώνης και θα την κρατήσει ενωμένη).
Πάλι κατά τη γνώμη μας η Ευρώπη θα κινηθεί προς την τρίτη λύση – την μοναδική που της εξασφαλίζει σταθερότητα και συνοχή- μετά τις Προεδρικές εκλογές της Γαλλίας και την επικράτηση κατά πάσα πιθανότητα των Σοσιαλιστών.
Μέχρι τότε θα έχει πληρώσει με λεφτά των ευρωπαίων φορολογουμένων τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν τον Μάρτιο και θα έχει μετανοιώσει που καθυστέρησε τόσο πολύ να πάρει τη σωστή απόφαση, δηλαδή την τρίτη επιλογή.
Γιατί το πιστεύουμε αυτό;
1. Αν γίνει το ελληνικό PSI, οποιοσδήποτε σώφρων επενδυτής απο ολόκληρο τον κόσμο και παρά τις διαβεβαιώσεις των ευρωπαίων οτι αυτό γίνεται μόνο για την Ελλάδα, θα πουλήσει αμέσως τα Ιταλικά, Ισπανικά, Πορτογαλλικά, Ιρλανδικά και ενδεχομένως Γαλλικά ομόλογα του. Διότι θα σκεφθεί – και ορθώς- οτι οι ευρωπαίοι δεν μπόρεσαν να λύσουν το πρόβλημα της χώρας που είχε σε απόλυτα μεγέθη το μικρότερο πρόβλημα και αναγκαστικά θα κάνουν το ίδιο με τα ομόλογα της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλίας κλπ, δηλάδή οτι θα τα κουρέψουν.
Επειδή λοιπόν όλοι θα πουλήσουν τα ομόλογα αυτών των χωρών, τα spreads τους θα πάνε στα ύψη και το πρόβλημα χρέους τους θα ξεπεράσει κάθε όριο. Η Ευρώπη θα αναγκαστεί να οδηγηθεί σε αλλαγή πολιτικής και τύπωμα χρήματος ή θα διαλυθεί.
2. Αν δεν γίνει το ελληνικό PSI και μας αφήσουν να πτωχεύσουμε εντός Ευρωζώνης – ή και εκτός- οι απανταχού επενδυτές που θα καταστραφούν απο τον εκμηδενισμό της αξίας των ελληνικών ομολόγων, θα εκτιμήσουν οτι το ίδιο ακριβώς θα γίνει και για τις άλλες χώρες και πάλι θα πουλήσουν ότι έχουν και δεν έχουν απο ευρωπαικά ομόλογα.
Οδηγούμαστε δηλαδή στο ίδιο αποτέλεσμα. Μόνο που τελικά για την Ευρώπη θα είναι ακόμη χειρότερα διότι ενώ στην αρχή θα θεωρήσουν οτι η Ευρώπη απαλλάχθηκε απο τον «μουτζούρη», πολύ σύντομα θα καταλάβουν οτι υπάρχουν και άλλοι μουτζούρηδες και οτι η Ευρώπη δεν μπόρεσε να διαχειρισθεί τίμια το πρόβλημα που δημιούργησε η πιο μικρή χώρα, η Ελλάδα που είναι το 2% του ευρωπαικού ΑΕΠ. Αφού λοιπόν η Ευρώπη προτίμησε να χάσει ένα ιστορικό μέλος της, μάλλον δεν είναι ικανή να διατηρήσει την ενότητα της. Και αυτή η σκέψη θα διαλύσει την Ευρωπαική Ένωση μέσω των κερδοσκοπικών επιθέσεων απο παντού.
3. Αν η Ευρώπη αλλάξει τώρα πολιτική και υιοθετήσει την τακτική του τυπώματος χρήματος, αν εγγυηθεί όλα τα ήδη υπάρχοντα ομόλογα όλων των ευρωπαικών χωρών και αν πεί οτι απο εδώ και πέρα θα εκδώσει ευρωομόλογα τα οποία θα ελέγχει κεντρικά και θα δανείζει τις χώρες που έχουν ανάγκη, επιβάλοντας παράλληλα πολιτικές λιτότητας όπως αυτή του ελληνικού μνημονίου, τελικά οι πιέσεις των αγορών θα διακοπούν και η ισορροπία θα αποκατασταθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το τύπωμα χρήματος βέβαια θα οδηγήσει σε υποτίμηση του Ευρώ κοντά στο 1προς 1 με το δολάριο, ή και παρακάτω, αλλά αυτό δεν είναι κακό για καμία ευρωπαική χώρα.
Ο «λίγος» Σαρκοζί δεν μπόρεσε να επιβάλει αυτή την ορθή πολιτική στην σκληρή κυρία Μέρκελ και στον ακόμη σκληρότερο Σόιμπλε, αλλά μετά τις γαλλικές εκλογές και την αναμενόμενη επικράτηση των σοσιαλιστών αναμένεται οτι η Γαλία θα αλλάξει στάση έναντι των Γερμανών και θα διεκδικήσει ένα ισχυρότερο ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη. Και οι ευρωπαίοι θεσμικοί όπως ο Όλι Ρεν και ο Βαν Ρουμπάι άμεσα θα ταχθούν υπέρ της λύσης του ευρωομολόγου διότι η ύπαρξη τους εξαρτάται απο την ύπαρξη της Ευρωπαικής Ένωσης. Αν διαλυθεί, δεν θα έχουν δουλειά και αξιώματα.
Το μόνο πρόβλημα που θα έχουμε εμείς εδώ, είναι αν αλλάξει πολιτική η ΕΕ αφού πρώτα μας πετάξει εκτός Ευρώ και μας πτωχεύσει. Όμως αυτό δεν είναι πολύ πιθανό, αφού το ρίσκο ενός ευρωπαικού «ατυχήματος» αν προτιμηθεί αυτή η τακτική, είναι πολύ μεγάλο.
Μάλλον λοιπόν θα προτιμήσουν οι Ευρωπαίοι να πληρώσουν τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν τον Μάρτιο για να αποφευχθεί η ελληνική πτώχευση και στη συνέχεια να αλλάξουν οικονομική πολιτική...
Γ.Νικολόπουλος
