Μετά τις χθεσινές εξελίξεις μπορούμε με μια μικρή δόση αισιοδοξίας να διακρίνουμε -εκτός όλων των αρνητικών- και την ύπαρξη μιας θετικής προοπτικής.Το κακό σενάριο βέβαια είναι πάρα πολύ κακό, ενώ το καλό σενάριο είναι πάρα πολύ καλό. Απο εμάς εξαρτάται ποιο θα ακολουθήσουμε:
Η χθεσινή συμφωνία του Eurogroup που πέτυχε ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, μπορεί να μην είναι πανάκεια για τα ελληνικά δεινά, όμως σίγουρα είναι ότι καλύτερο μπορούσαμε αυτή τη στιγμή να έχουμε.
Η διαγραφή 107 δις ευρώ απο το χρέος και η επαναχρηματοδότηση μας, εξασφαλίζει οτι προς στιγμήν τουλάχιστον γλυτώσαμε την άτακτη χρεοκοπία.
Εξασφαλίστηκε επίσης οτι παραμένουμε στο ευρώ – μέχρι νεωτέρας.
Το τι θα γίνει στο μέλλον πλέον εξαρτάται απο εμάς και αυτό φυσικά είναι ανησυχητικό.
Φυσικά, η οικονομική πολιτική που ακολουθείται και η οποία θα συνεχίσει να μειώνει τα εισοδήματα και να προκαλεί ύφεση, θα έχει φέτος διαίτερα σκληρές συνέπειες για όλους.
Όμως μπορούμε αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε ταχεία ανάπτυξη στα επόμενα χρόνια και να γυρίσουμε το παιχνίδι υπέρ μας. Είναι καθαρά θέμα δικής μας επιλογής και ικανότητας.
Και επειδή θεωρώ οτι ώς λαός είμαστε ικανοί, είναι τελικά μόνο θέμα επιλογής.
Πολλοί υποστηρίζουν οτι το κούρεμα δεν είναι αρκετό.
Ακόμη και οι εταίροι αναγνωρίζουν οτι το χρέος μπορεί και να μην είναι βιώσιμο το 2020, παρά το κούρεμα και τα διαρθρωτικά μέτρα.
Όλες αυτές οι προβλέψεις είναι σε μεγάλο βαθμό ανατρέψιμες.
Στηρίζονται σε υποθέσεις που μπαίνουν σε μοντέλα προσομοίωσης σε κομπιούτερ και βγάζουν αυτά τα αποτελέσματα.
Όμως δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις εξελίξεις στο διεθνές περιβάλλον, ούτε τις απότομες μεταβολές που μπορούν να επέλθουν σε μια επιφανειακή οικονομία, όπως είναι η ελληνική.
Στηρίζονται σε συμπεριφορές και στοιχεία του παρελθόντος και δεν λαμβάνουν υπόψη τους οτι μπορεί η αλλαγή κλίματος να επιφέρει ριζική ανατροπή των συνθηκών.
Ιδίως σε μικρές οικονομίες όπως η ελληνική, οι οποίες όπως απο τη μία μέρα στην άλλη βρέθηκαν απο το Ζενίθ στο Ναδίρ, μπορούν να πραγματοποιήσουν και την αντίστροφη πορεία.
Σε βιομηχανικές οικονομίες με βαθειές ρίζες, όπως η πχ η Γερμανική, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί. Σε επιφανειακές οικονομίες όπως η ελληνική που στηρίζονται σε υπηρεσίες, κατανάλωση και πρωτογεννή τομέα, όλα μπορούν να συμβούν.
Για να συμβούν όμως χρειάζεται η επόμενη κυβέρνηση, αυτή που θα προκύψει απο τις επικείμενες την άνοιξη εκλογές, απαραιτήτως να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει. Κια αυτό δεν θα είναι εύκολο.
Το καλοκαίρι θα χρειασθούν νέα μέτρα ύψους 7 δισ περίπου για να συμμαζευτεί ο προυπολογισμός του 2012 που έχει ήδη ξεφύγει.
Και αυτά τα μέτρα θα χρειαστεί να τα πάρει μια πάρα πολύ αποφασισμένη κυβέρνηση.Αν δεν το κάνει θα έχουμε πάλι ανατροπή του σκηνικού και φυσικά θα αναγκαστούμε να φύγουμε τροχάδην και κακήν κακώς απο το Ευρώ και την Ευρωζώνη.
Συνεπώς το μπαλάκι πέφτει – δυστυχώς – και πάλι στο πολιτικό σύστημα και κυρίως στα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας που θα κληθούν να κυβερνήσουν. Αν αυτοί αρχίσουν πάλι να λαικίζουν και να κυνηγάνε ψήφους- που είναι πολύ πιθανό – θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.
Αν καταφέρουν να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις, θα δούμε σταδιακά να μπαίνουν λεφτά απο ξένους επενδυτές και να ξαναγυρνάνε τα ελληνικά λεφτά που έφυγαν στο εξωτερικό.
Σε αυτή την περίπτωση η ελληνική οικονομία μπορεί να πραγματοποιήσει ρυθμούς ανάπτυξης ταχύτερους απο όλες τις ευρωπαικές χώρες.
Ρυθμούς που θα προκαλέσουν τέτοια άυξηση του ΑΕΠ ώστε το χρέος να είναι βιώσιμο και να βαίνει ταχέως μειούμενο το 2020.
Το κακό σενάριο λοιπόν είναι πάρα πολύ κακό, ενώ το καλό σενάριο είναι πάρα πολύ καλό. Απο εμάς εξαρτάται ποιο θα ακολουθήσουμε.
Γ.Νικολόπουλος
