Το “πράσινο φως” για τη δρομολόγηση της νέας δανειακής σύμβασης μετά την έγκρισή του από το ελληνικό κοινοβούλιο για να κριθεί οριστικά πρέπει να περιμένει την νέα έκθεση “βιωσιμότητας” του ελληνικού χρέους από την τρόικα! Δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό το πότε θα είναι αυτή έτοιμη και αν, μέχρι τις κρίσιμες ημερομηνίες που θα καθορίσουν την...έγκαιρη μετακύλιση (μέσω του PSI) της δόσης του Μαρτίου, θα έχει φτάσει στα χέρια της EWG και του Eurogroup.
Σύμφωνα με τα όσα έχουν λεχθεί στην EWG η θετική σύσταση της Έκθεσης αυτής θα επιτρέψει -όπως αποκάλυψε το Σάββατο το “Κ”- τη δρομολόγηση της ομαλής διαδικασίας για την σταδιακή εκταμίευση των δόσεων του νέου δανείου με προτεραιότητα στα 30 δισ. ευρώ του PSΙ, τα 5,7 δισ. ευρώ των δεδουλευμένων τόκων για τα ομόλογα που θα ανακυκλωθούν και μέρος των 35 δισ. ευρώ που αφορούν στην ανακύκλωση των ομολογιακών δανείων που κατέχει η ΕΚΤ.
Στη διαδικασία αυτή έχουν εμπλακεί και οι νομικές υπηρεσίες της Ε.Ε. για να κρίνουν το κατά πόσο είναι συμβατές οι αποφάσεις για τη δανειακή σύμβαση, αν το χρέος της Ελλάδας κριθεί από την τρόικα ως μη βιώσιμο!
Πληροφορίες αναφέρουν ότι Kομισιόν και ΔΝΤ εξακολουθούν να δίνουν εκτιμήσεις με σοβαρές αποκλίσεις μεταξύ τους, αποκλίσεις οι οποίες είναι μάλλον πιθανό ότι θα γεφυρωθούν τελικά με... πολιτικά κριτήρια.
Στην κατεύθυνση αυτή φαίνεται να συγκλίνουν και οι πληροφορίες, οι οποίες αναφέρουν ότι οι κ.κ. Μέρκελ και Σόιμπλε συμφωνούν ότι το μέχρι σήμερα ακολουθούμενο πρόγραμμα δεν έχει και δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα ουσιαστικά στην Ελλάδα. Παρ’ ολ’ αυτά και οι δύο φέρονται να συμφωνούν ότι οποιαδήποτε περίπτωση εξοστρακισμού της Ελλάδας από το ευρώ θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες, την ευθύνη των οποίων δεν θέλει και δεν πρόκειται να αναλάβει το Βερολίνο!
Το εκπληκτικό στις διαδικασίες αυτές είναι ότι ενώ έχει ασκηθεί η μεγίστη των πιέσεων για την αποδοχή του νέου πακέτου μέτρων στα οποία συμφώνησαν τελικά η ελληνική κυβέρνηση και η τρόικα (προς έκπληξη ορισμένων κυβερνήσεων της Ευρωζώνης), η υλοποίηση της συμφωνίας εμφανίζεται τώρα να εξαρτάται και πάλι από το τρίγωνο ΔΝΤ/ΕΚΤ/Ε.Ε. Παρά την έγκρισή της από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Διπλωματικές πηγές,υποστήριζαν την Παρασκευή το πρωί ότι σημαντικός αριθμός υπουργών Οικονομικών που συμμετέχουν στο Eurogroup ήταν περίπου βέβαιοι ότι ορισμένα από τα κόμματα της συγκυβέρνησης θα αρνούνταν τελικά να υπογράψουν την συμφωνία με την τρόικα λόγο της σκληρότητας των μέτρων.
Και αυτό γιατί όπως τόνισαν “είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται να εφαρμοσθεί ένα μείγμα παρέμβασης ταυτόχρονα στο επίπεδο των διαρθρωτικών πολιτικών και της δημοσιονομικής εξυγίανσης, σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης...”.
Η αποδοχή από ελληνικής πλευράς του πακέτου της τρόικα, παρ΄ όλα αυτά, “έχει ρίξει το μπαλάκι και πάλι στην πλευρά της Ε.Ε. και του ΔΝΤ γεγονός που περιπλέκει αρκετά την κατάσταση”. Τώρα όπως αναφέρεται, θα πρέπει να αποδείξουν και οι δύο πλευρές τις πραγματικές προθέσεις τους: η μεν ελληνική κυβέρνηση αφού πέρασε τις αποφάσεις από την Βουλή θα πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζει σε χρόνους ρεκόρ τις πολιτικές σοκ που έχουν συναποφασισθεί με την τρόικα και η ευρωπαϊκή πλευρά να εκθέσει την τακτική της με την οποία θα επιτρέπεται η υπό όρους υλοποίηση της σύμβασης σε... δόσεις.
Σύμφωνα με την “ομάδα των τεσσάρων” (Γερμανία/Φινλανδία/Ολλανδία/Λουξεμβούργο) οι όροι υλοποίησης της συμφωνίας με την Αθήνα προϋποθέτουν κατ΄ αρχήν την συνάρτηση της εφαρμογής των μέτρων με την σταδιακή απόδοση των πόρων του νέου δανείου. Το οποίο δάνειο θα περάσει από τον περιβόητο “ειδικό λογαριασμό” που θα τηρείται στο Λουξεμβούργο και η ενεργοποίηση του οποίου θα αφορά τις αποπληρωμές τόκο-χρεωλυσίων και όχι πρωτογενών ελλειμμάτων του προϋπολογισμού. Με απλά λόγια θα πληρώνονται τόκοι και χρεολύσια και όχι μισθοί/συντάξεις, υγεία, παιδεία, λειτουργικές δαπάνες, κ.α.
Παράλληλα θα αρχίσει η σταδιακή εφαρμογή των όρων που θέτει η νέα διακυβερνητική συνθήκη που θα εγκριθεί το Μάρτιο, η οποία θα προβλέπει μια σειρά εποπτικών οργάνων για τους προϋπολογισμούς και την διαχείριση του χρέους των χωρών που είναι στο πρόγραμμα.
Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι η τρόικα -και ειδικά το ΔΝΤ που έχει αναλάβει την σχετική ευθύνη -θα διαβεβαιώσει τους κοινοτικούς εταίρους στο Eurogroup ότι η συμφωνία με την Αθήνα οδηγεί το ελληνικό δημόσιο χρέος (του PSI συμπεριλαμβανόμενου) σε επίπεδα που κρίνονται βιώσιμα, δηλαδή κατά το μέγιστο στο 120% του ΑΕΠ μέσα στα επόμενα οκτώ χρόνια.
Σε διαφορετική περίπτωση ολόκληρο το οικοδόμημα τίθεται και πάλι εν αμφιβόλω και η προοπτική της Ελλάδας στο ευρώ επανεξετάζεται σε εντελώς “διαφορετική” βάση.
Η πτέρυγα των σκληρών επιμένει ότι στην περίπτωση αυτή ο εξοστρακισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη είναι αυτονόητος. Όμως αυτό, μετά την χθεσινή έγκριση του προγράμματος της τρόικα από την Βουλή, δεν είναι εύκολο να δικαιολογηθεί και να εξηγηθεί, γεγονός που δημιουργεί νέες εσωτερικές εμπλοκές στην εσωτερική συνοχή της Ευρωζώνης.
Οι ίδιοι άλλωστε υποστηρίζουν ότι οι εξελίξεις αφενός στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και στην αγορά ομολόγων μετά την παρέμβαση της ΕΚΤ στα τέλη Δεκεμβρίου και την επερχόμενη στα τέλη Φεβρουαρίου επιτρέπουν στην Ευρωζώνη να αποφύγει τις συνέπειες ενός ντόμινο χρεοστασίων...
Η εικόνα αυτού του “οδικού χάρτη” πορείας της κρίσης του ελληνικού δημόσιου χρέους περιπλέκεται όμως ακόμα περισσότερο από ενα άλλο “πολιτικό” παράγοντα:
Οι κοινοτικοί εταίροι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη με την “ομάδα των τεσσάρων” επικεφαλής, θεωρούν πλέον όλων των άλλων ως καθοριστική προϋπόθεση για μια “ελεγχόμενη διαχείριση” της κρίσης του χρέους την διασφάλιση πολιτικής σταθερότητας για τουλάχιστον τους επόμενους 12 μήνες.
Γεγονός που κατά την εκτίμησή τους δεν συμβαδίζει με το ενδεχόμενο πολιτικών αλλαγών στην Ελλάδα μέσα από παρατεταμένες εκλογικές διαδικασίες...
Γ.Αγγελής
Σύμφωνα με τα όσα έχουν λεχθεί στην EWG η θετική σύσταση της Έκθεσης αυτής θα επιτρέψει -όπως αποκάλυψε το Σάββατο το “Κ”- τη δρομολόγηση της ομαλής διαδικασίας για την σταδιακή εκταμίευση των δόσεων του νέου δανείου με προτεραιότητα στα 30 δισ. ευρώ του PSΙ, τα 5,7 δισ. ευρώ των δεδουλευμένων τόκων για τα ομόλογα που θα ανακυκλωθούν και μέρος των 35 δισ. ευρώ που αφορούν στην ανακύκλωση των ομολογιακών δανείων που κατέχει η ΕΚΤ.
Στη διαδικασία αυτή έχουν εμπλακεί και οι νομικές υπηρεσίες της Ε.Ε. για να κρίνουν το κατά πόσο είναι συμβατές οι αποφάσεις για τη δανειακή σύμβαση, αν το χρέος της Ελλάδας κριθεί από την τρόικα ως μη βιώσιμο!
Πληροφορίες αναφέρουν ότι Kομισιόν και ΔΝΤ εξακολουθούν να δίνουν εκτιμήσεις με σοβαρές αποκλίσεις μεταξύ τους, αποκλίσεις οι οποίες είναι μάλλον πιθανό ότι θα γεφυρωθούν τελικά με... πολιτικά κριτήρια.
Στην κατεύθυνση αυτή φαίνεται να συγκλίνουν και οι πληροφορίες, οι οποίες αναφέρουν ότι οι κ.κ. Μέρκελ και Σόιμπλε συμφωνούν ότι το μέχρι σήμερα ακολουθούμενο πρόγραμμα δεν έχει και δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα ουσιαστικά στην Ελλάδα. Παρ’ ολ’ αυτά και οι δύο φέρονται να συμφωνούν ότι οποιαδήποτε περίπτωση εξοστρακισμού της Ελλάδας από το ευρώ θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες, την ευθύνη των οποίων δεν θέλει και δεν πρόκειται να αναλάβει το Βερολίνο!
Το εκπληκτικό στις διαδικασίες αυτές είναι ότι ενώ έχει ασκηθεί η μεγίστη των πιέσεων για την αποδοχή του νέου πακέτου μέτρων στα οποία συμφώνησαν τελικά η ελληνική κυβέρνηση και η τρόικα (προς έκπληξη ορισμένων κυβερνήσεων της Ευρωζώνης), η υλοποίηση της συμφωνίας εμφανίζεται τώρα να εξαρτάται και πάλι από το τρίγωνο ΔΝΤ/ΕΚΤ/Ε.Ε. Παρά την έγκρισή της από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Διπλωματικές πηγές,υποστήριζαν την Παρασκευή το πρωί ότι σημαντικός αριθμός υπουργών Οικονομικών που συμμετέχουν στο Eurogroup ήταν περίπου βέβαιοι ότι ορισμένα από τα κόμματα της συγκυβέρνησης θα αρνούνταν τελικά να υπογράψουν την συμφωνία με την τρόικα λόγο της σκληρότητας των μέτρων.
Και αυτό γιατί όπως τόνισαν “είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται να εφαρμοσθεί ένα μείγμα παρέμβασης ταυτόχρονα στο επίπεδο των διαρθρωτικών πολιτικών και της δημοσιονομικής εξυγίανσης, σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης...”.
Η αποδοχή από ελληνικής πλευράς του πακέτου της τρόικα, παρ΄ όλα αυτά, “έχει ρίξει το μπαλάκι και πάλι στην πλευρά της Ε.Ε. και του ΔΝΤ γεγονός που περιπλέκει αρκετά την κατάσταση”. Τώρα όπως αναφέρεται, θα πρέπει να αποδείξουν και οι δύο πλευρές τις πραγματικές προθέσεις τους: η μεν ελληνική κυβέρνηση αφού πέρασε τις αποφάσεις από την Βουλή θα πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζει σε χρόνους ρεκόρ τις πολιτικές σοκ που έχουν συναποφασισθεί με την τρόικα και η ευρωπαϊκή πλευρά να εκθέσει την τακτική της με την οποία θα επιτρέπεται η υπό όρους υλοποίηση της σύμβασης σε... δόσεις.
Σύμφωνα με την “ομάδα των τεσσάρων” (Γερμανία/Φινλανδία/Ολλανδία/Λουξεμβούργο) οι όροι υλοποίησης της συμφωνίας με την Αθήνα προϋποθέτουν κατ΄ αρχήν την συνάρτηση της εφαρμογής των μέτρων με την σταδιακή απόδοση των πόρων του νέου δανείου. Το οποίο δάνειο θα περάσει από τον περιβόητο “ειδικό λογαριασμό” που θα τηρείται στο Λουξεμβούργο και η ενεργοποίηση του οποίου θα αφορά τις αποπληρωμές τόκο-χρεωλυσίων και όχι πρωτογενών ελλειμμάτων του προϋπολογισμού. Με απλά λόγια θα πληρώνονται τόκοι και χρεολύσια και όχι μισθοί/συντάξεις, υγεία, παιδεία, λειτουργικές δαπάνες, κ.α.
Παράλληλα θα αρχίσει η σταδιακή εφαρμογή των όρων που θέτει η νέα διακυβερνητική συνθήκη που θα εγκριθεί το Μάρτιο, η οποία θα προβλέπει μια σειρά εποπτικών οργάνων για τους προϋπολογισμούς και την διαχείριση του χρέους των χωρών που είναι στο πρόγραμμα.
Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι η τρόικα -και ειδικά το ΔΝΤ που έχει αναλάβει την σχετική ευθύνη -θα διαβεβαιώσει τους κοινοτικούς εταίρους στο Eurogroup ότι η συμφωνία με την Αθήνα οδηγεί το ελληνικό δημόσιο χρέος (του PSI συμπεριλαμβανόμενου) σε επίπεδα που κρίνονται βιώσιμα, δηλαδή κατά το μέγιστο στο 120% του ΑΕΠ μέσα στα επόμενα οκτώ χρόνια.
Σε διαφορετική περίπτωση ολόκληρο το οικοδόμημα τίθεται και πάλι εν αμφιβόλω και η προοπτική της Ελλάδας στο ευρώ επανεξετάζεται σε εντελώς “διαφορετική” βάση.
Η πτέρυγα των σκληρών επιμένει ότι στην περίπτωση αυτή ο εξοστρακισμός της Ελλάδας από την Ευρωζώνη είναι αυτονόητος. Όμως αυτό, μετά την χθεσινή έγκριση του προγράμματος της τρόικα από την Βουλή, δεν είναι εύκολο να δικαιολογηθεί και να εξηγηθεί, γεγονός που δημιουργεί νέες εσωτερικές εμπλοκές στην εσωτερική συνοχή της Ευρωζώνης.
Οι ίδιοι άλλωστε υποστηρίζουν ότι οι εξελίξεις αφενός στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και στην αγορά ομολόγων μετά την παρέμβαση της ΕΚΤ στα τέλη Δεκεμβρίου και την επερχόμενη στα τέλη Φεβρουαρίου επιτρέπουν στην Ευρωζώνη να αποφύγει τις συνέπειες ενός ντόμινο χρεοστασίων...
Η εικόνα αυτού του “οδικού χάρτη” πορείας της κρίσης του ελληνικού δημόσιου χρέους περιπλέκεται όμως ακόμα περισσότερο από ενα άλλο “πολιτικό” παράγοντα:
Οι κοινοτικοί εταίροι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη με την “ομάδα των τεσσάρων” επικεφαλής, θεωρούν πλέον όλων των άλλων ως καθοριστική προϋπόθεση για μια “ελεγχόμενη διαχείριση” της κρίσης του χρέους την διασφάλιση πολιτικής σταθερότητας για τουλάχιστον τους επόμενους 12 μήνες.
Γεγονός που κατά την εκτίμησή τους δεν συμβαδίζει με το ενδεχόμενο πολιτικών αλλαγών στην Ελλάδα μέσα από παρατεταμένες εκλογικές διαδικασίες...
Γ.Αγγελής
