Το πρόβλημα με την “ανασυγκρότηση” του ελληνικού κράτους είναι ότι, καταρχήν, ανέλαβαν να την υλοποιήσουν οι πιστωτές και το πολιτικό προσωπικό που μας έφερε σε αυτό το σημείο... Σε 118 δράσεις προχωρεί η ελληνική κυβέρνηση μέχρι τέλος Μαρτίου, σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο 2.Δράσεις, που ανατρέπουν δεδομένα και κεκτημένα ετών, και περιλαμβάνουν από το άνοιγμα των..κλειστών επαγγελμάτων, την απελευθέρωση των αγορών, μέχρι τις απολύσεις στο Δημόσιο, την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ και την αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας.
Η επανίδρυση του κράτους που υποσχέθηκαν (και δεν έκαναν ποτέ) Κώστας Καραμανλής και Γιώργος Παπανδρέου juniors σε fast farward! Η Ευρώπη ανακουφίστηκε, καθώς η κυβέρνηση Παπαδήμου σε χρόνο dt και κάτω από το εκβιαστικό δίλλημα της χρεωκοπίας, υλοποιεί όλες τις δεσμεύσεις που απέφευγε η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Το πρόβλημα, όμως, με την “ανασυγκρότηση” του ελληνικού κράτους είναι ότι, καταρχήν, ανέλαβαν να την υλοποιήσουν οι πιστωτές και το πολιτικό προσωπικό που μας έφερε σε αυτό το σημείο.
Και δεύτερον είναι ότι εφαρμόζεται με μιάς, δηλαδή «άχρονα», με αποτέλεσμα ότι θα «σκάσουν» μαζί σε δεύτερο χρόνο, όλες οι παρενέργειες και ο σώζων εαυτόν σωθείτω!
Είναι η πρώτη φορά που το ΔΝΤ σπάει τον «χρονισμό» του και απαιτεί όλες τις μεταρρυθμίσεις την ίδια χρονική στιγμή. Μέχρι σήμερα είχε μια λίστα με πολιτικές που εφάρμοζε (την ίδια παντού) αλλά με μια χρονική αλληλουχία και σειρά.
Έχετε ακούσει, φαντάζομαι, για τη θεωρία του χάους και την πεταλούδα που πετάει στο Πεκίνο και σηκώνει θύελλα στην Ευρώπη. Φανταστείτε τώρα το χάος που θα ακολουθήσει όταν πετάξουν σμήνη από πεταλούδες...
Η Τρόικα, μέσα στην βιασύνη της να κλείσει το ελληνικό ζήτημα, φέρνει τα πάνω κάτω σε όλο το ελληνικό οικοδόμημα, γκρεμίζοντας το, κυριολεκτικά, εν μια νυκτί.
Σχέσεις, νοοτροπίες και δεδομένα δεκαετιών ανατρέπονται εκ βάθρων. Η Τρόικα έχει την εντύπωση, πως η κοινωνία είναι πλαστελίνη που μπορείς να την πλάθεις όσες φορές θες, σαν παιχνίδι.
Μόνον που κάνουν λάθος: Οι κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις είναι αποτέλεσμα δεκαετιών συγκρούσεων και συμβιβασμών. Οι κοινωνίες κουβαλούν πάνω τους μια ιστορικότητα η οποία δεν μπορεί να διαγραφεί σε μια στιγμή, και μάλιστα εκβιαστικά.
Η σημερινή κατάσταση, με όλα της στραβά αλλά και τα καλά της, έχει μια συνέχεια που συναρτάται με αντίστοιχες νοοτροπίες και λογικές. Δεν είναι δυνατόν να σβήσεις μονοκονδυλιά το greek way of business και να φέρεις την γαλλική ή την γερμανική επιχειρηματική κουλτούρα. Φυσικά και απαιτούνται αλλαγές και εκσυγχρονισμός των δομών. Για όλα αυτά, όμως χρειάζεται χρόνος, σταδιακές αλλαγές και βελτιώσεις.
Έτσι όπως εφαρμόζεται το σχέδιο της Τρόικας όχι απλά δεν θα λειτουργήσει, αλλά απορρυθμίζοντας μια σειρά από νευραλγικούς τομείς και σχέσεις θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην οικονομία και την κοινωνία.
Πέρα, όμως από τον λάθος «χρονισμό» των αλλαγών, μπαίνει και ένα ακόμα μεγάλο ζήτημα: Ποιός υλοποιεί όλες αυτές τις αλλαγές.
Η Τρόικα αρνούμενη πεισματικά τις εκλογές, οδήγησε και σε ένα ακόμη αδιέξοδο: Είναι αναγκασμένη να συνεργαστεί με το ίδιο πολιτικό δυναμικό που ευθύνεται για την σημερινή τραγική κατάσταση. Έτσι, λοιπόν δανειστές και διεφθαρμένοι πολιτικοί ξανασχεδιάζουν το ελληνικό δημόσιο! Τι καλό μπορούμε να περιμένουμε από αυτό;
Σε πρώτη φάση αυτό που αναμένεται να συμβεί είναι ότι θα έχουμε «ανασυγκρότηση» δύο ταχυτήτων: Στην πρώτη ταχύτητα θα βρεθούν όλες οι υπηρεσίες που κόβουν χρήμα και μπορούν να αποφέρουν έσοδα στους δανειστές. Αυτές θα ανασυγκροτηθούν, θα στελεχωθούν με ξένο προσωπικό εμπιστοσύνης, θα αποκτήσουν κομπιούτερ και λογισμικό τελευταίας τεχνολογίας. Σε αυτή την λίστα συναντάμε εφορίες, πολεοδομίες, ΔΕΚΟ, οργανισμούς αποκρατικοποιήσεων κλπ.
Στην δεύτερη ταχύτητα, φτωχοί συγγενείς, οι κοινωνικές υπηρεσίες. Δεν αποφέρουν ζεστό χρήμα, δεν ενδιαφέρουν τους πιστωτές. Αρκεί να μην «καίνε» χρήμα. Έτσι, θα υποστούν περικοπές εξόδων, απολύσεις προσωπικού και θα αφεθούν στην μοίρα τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Παιδεία: Σχολεία και πανεπιστημιακά τμήματα καταργούνται, βιβλία δεν μοιράστηκαν, προϋπολογισμοί πετσοκόβονται και βρισκόμαστε ένα βήμα πριν ακουστεί η λέξη «δίδακτρα»!
Και ας μην ξεχνάμε τον ρόλο του «κοινωνικού ασανσέρ» που παίζει μέχρι σήμερα η Παιδεία στην Ελλάδα: Μπαίνει ο γιός του αγρότη και βγαίνει γιατρός και δικηγόρος.
Πολύ φοβάμαι, πως η ανασυγκρότηση του ελληνικού Δημοσίου θα είναι από την μια ο high-end φοροεισπράκτορας γερμανικού επιπέδου και από την άλλη οι τριτοκοσμικές συνθήκες σε σχολεία και νοσοκομεία.
Αυτό το εκρηκτικό και αλλοπρόσαλλο μίγμα θα μας οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς: Καταρχήν θα επιστρέψουμε στην «Βαυαροκρατία»: Task force μαζί με ευρωπαϊκά στελέχη, επίτροπους, «μπάστακες» και «πρόθυμους» θα συγκροτήσουν τους ισχυρούς πόλους που θα παίρνουν όλες τις αποφάσεις και θα έχουν το πάνω χέρι. Και μην ξεχνάτε ότι έρχονται με όλη την αλαζονεία που χαρακτηρίζει τον δανειστή.
Δίπλα τους οι ομάδες από τα «δικά μας παιδιά» του (παλιού;) πολιτικού συστήματος. Μετά την συγκυβέρνηση και με δεδομένο τον κοινό εχθρό τους «βαυαρούς», τα «δικά μας παιδιά» δεν θα ξεχωρίζουν ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. (Μην έχετε καμία αυταπάτη, όταν θα γίνει το ξεκαθάρισμα στο Δημόσιο, με καθαρά «αξιοκρατικά» κριτήρια θα διασωθούν όλοι οι ημέτεροι).
Παραδίπλα τους, οι επιμέρους μηχανισμοί και κλίκες που υπάρχουν και σήμερα. Οι οποίοι θα ενισχυθούν ακόμα περισσότερο με νέα πρόσωπα, καθώς οι καιροί είναι δύσκολοι και όποιος μένει έξω «από το μαντρί τον τρώει ο κακός ο λύκος».
Και όσο η κρίση θα βαθαίνει, οι ανάγκες θα μεγαλώνουν και οι ηθικές αντιστάσεις θα περιορίζονται, τόσο περισσότεροι «πελάτες» θα καταφεύγουν σε αυτές τις ομάδες για να εξυπηρετηθούν. Και όσο το κράτος θα αποδυναμώνεται τόσο θα πολλαπλασιάζονται οι διεφθαρμένοι μηχανισμοί τριγύρω του και τόσο βαθύτερα θα βουτάμε στη διαφθορά.
Σπ.Αλεξίου
Η επανίδρυση του κράτους που υποσχέθηκαν (και δεν έκαναν ποτέ) Κώστας Καραμανλής και Γιώργος Παπανδρέου juniors σε fast farward! Η Ευρώπη ανακουφίστηκε, καθώς η κυβέρνηση Παπαδήμου σε χρόνο dt και κάτω από το εκβιαστικό δίλλημα της χρεωκοπίας, υλοποιεί όλες τις δεσμεύσεις που απέφευγε η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Το πρόβλημα, όμως, με την “ανασυγκρότηση” του ελληνικού κράτους είναι ότι, καταρχήν, ανέλαβαν να την υλοποιήσουν οι πιστωτές και το πολιτικό προσωπικό που μας έφερε σε αυτό το σημείο.
Και δεύτερον είναι ότι εφαρμόζεται με μιάς, δηλαδή «άχρονα», με αποτέλεσμα ότι θα «σκάσουν» μαζί σε δεύτερο χρόνο, όλες οι παρενέργειες και ο σώζων εαυτόν σωθείτω!
Είναι η πρώτη φορά που το ΔΝΤ σπάει τον «χρονισμό» του και απαιτεί όλες τις μεταρρυθμίσεις την ίδια χρονική στιγμή. Μέχρι σήμερα είχε μια λίστα με πολιτικές που εφάρμοζε (την ίδια παντού) αλλά με μια χρονική αλληλουχία και σειρά.
Έχετε ακούσει, φαντάζομαι, για τη θεωρία του χάους και την πεταλούδα που πετάει στο Πεκίνο και σηκώνει θύελλα στην Ευρώπη. Φανταστείτε τώρα το χάος που θα ακολουθήσει όταν πετάξουν σμήνη από πεταλούδες...
Η Τρόικα, μέσα στην βιασύνη της να κλείσει το ελληνικό ζήτημα, φέρνει τα πάνω κάτω σε όλο το ελληνικό οικοδόμημα, γκρεμίζοντας το, κυριολεκτικά, εν μια νυκτί.
Σχέσεις, νοοτροπίες και δεδομένα δεκαετιών ανατρέπονται εκ βάθρων. Η Τρόικα έχει την εντύπωση, πως η κοινωνία είναι πλαστελίνη που μπορείς να την πλάθεις όσες φορές θες, σαν παιχνίδι.
Μόνον που κάνουν λάθος: Οι κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις είναι αποτέλεσμα δεκαετιών συγκρούσεων και συμβιβασμών. Οι κοινωνίες κουβαλούν πάνω τους μια ιστορικότητα η οποία δεν μπορεί να διαγραφεί σε μια στιγμή, και μάλιστα εκβιαστικά.
Η σημερινή κατάσταση, με όλα της στραβά αλλά και τα καλά της, έχει μια συνέχεια που συναρτάται με αντίστοιχες νοοτροπίες και λογικές. Δεν είναι δυνατόν να σβήσεις μονοκονδυλιά το greek way of business και να φέρεις την γαλλική ή την γερμανική επιχειρηματική κουλτούρα. Φυσικά και απαιτούνται αλλαγές και εκσυγχρονισμός των δομών. Για όλα αυτά, όμως χρειάζεται χρόνος, σταδιακές αλλαγές και βελτιώσεις.
Έτσι όπως εφαρμόζεται το σχέδιο της Τρόικας όχι απλά δεν θα λειτουργήσει, αλλά απορρυθμίζοντας μια σειρά από νευραλγικούς τομείς και σχέσεις θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην οικονομία και την κοινωνία.
Πέρα, όμως από τον λάθος «χρονισμό» των αλλαγών, μπαίνει και ένα ακόμα μεγάλο ζήτημα: Ποιός υλοποιεί όλες αυτές τις αλλαγές.
Η Τρόικα αρνούμενη πεισματικά τις εκλογές, οδήγησε και σε ένα ακόμη αδιέξοδο: Είναι αναγκασμένη να συνεργαστεί με το ίδιο πολιτικό δυναμικό που ευθύνεται για την σημερινή τραγική κατάσταση. Έτσι, λοιπόν δανειστές και διεφθαρμένοι πολιτικοί ξανασχεδιάζουν το ελληνικό δημόσιο! Τι καλό μπορούμε να περιμένουμε από αυτό;
Σε πρώτη φάση αυτό που αναμένεται να συμβεί είναι ότι θα έχουμε «ανασυγκρότηση» δύο ταχυτήτων: Στην πρώτη ταχύτητα θα βρεθούν όλες οι υπηρεσίες που κόβουν χρήμα και μπορούν να αποφέρουν έσοδα στους δανειστές. Αυτές θα ανασυγκροτηθούν, θα στελεχωθούν με ξένο προσωπικό εμπιστοσύνης, θα αποκτήσουν κομπιούτερ και λογισμικό τελευταίας τεχνολογίας. Σε αυτή την λίστα συναντάμε εφορίες, πολεοδομίες, ΔΕΚΟ, οργανισμούς αποκρατικοποιήσεων κλπ.
Στην δεύτερη ταχύτητα, φτωχοί συγγενείς, οι κοινωνικές υπηρεσίες. Δεν αποφέρουν ζεστό χρήμα, δεν ενδιαφέρουν τους πιστωτές. Αρκεί να μην «καίνε» χρήμα. Έτσι, θα υποστούν περικοπές εξόδων, απολύσεις προσωπικού και θα αφεθούν στην μοίρα τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Παιδεία: Σχολεία και πανεπιστημιακά τμήματα καταργούνται, βιβλία δεν μοιράστηκαν, προϋπολογισμοί πετσοκόβονται και βρισκόμαστε ένα βήμα πριν ακουστεί η λέξη «δίδακτρα»!
Και ας μην ξεχνάμε τον ρόλο του «κοινωνικού ασανσέρ» που παίζει μέχρι σήμερα η Παιδεία στην Ελλάδα: Μπαίνει ο γιός του αγρότη και βγαίνει γιατρός και δικηγόρος.
Πολύ φοβάμαι, πως η ανασυγκρότηση του ελληνικού Δημοσίου θα είναι από την μια ο high-end φοροεισπράκτορας γερμανικού επιπέδου και από την άλλη οι τριτοκοσμικές συνθήκες σε σχολεία και νοσοκομεία.
Αυτό το εκρηκτικό και αλλοπρόσαλλο μίγμα θα μας οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς: Καταρχήν θα επιστρέψουμε στην «Βαυαροκρατία»: Task force μαζί με ευρωπαϊκά στελέχη, επίτροπους, «μπάστακες» και «πρόθυμους» θα συγκροτήσουν τους ισχυρούς πόλους που θα παίρνουν όλες τις αποφάσεις και θα έχουν το πάνω χέρι. Και μην ξεχνάτε ότι έρχονται με όλη την αλαζονεία που χαρακτηρίζει τον δανειστή.
Δίπλα τους οι ομάδες από τα «δικά μας παιδιά» του (παλιού;) πολιτικού συστήματος. Μετά την συγκυβέρνηση και με δεδομένο τον κοινό εχθρό τους «βαυαρούς», τα «δικά μας παιδιά» δεν θα ξεχωρίζουν ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. (Μην έχετε καμία αυταπάτη, όταν θα γίνει το ξεκαθάρισμα στο Δημόσιο, με καθαρά «αξιοκρατικά» κριτήρια θα διασωθούν όλοι οι ημέτεροι).
Παραδίπλα τους, οι επιμέρους μηχανισμοί και κλίκες που υπάρχουν και σήμερα. Οι οποίοι θα ενισχυθούν ακόμα περισσότερο με νέα πρόσωπα, καθώς οι καιροί είναι δύσκολοι και όποιος μένει έξω «από το μαντρί τον τρώει ο κακός ο λύκος».
Και όσο η κρίση θα βαθαίνει, οι ανάγκες θα μεγαλώνουν και οι ηθικές αντιστάσεις θα περιορίζονται, τόσο περισσότεροι «πελάτες» θα καταφεύγουν σε αυτές τις ομάδες για να εξυπηρετηθούν. Και όσο το κράτος θα αποδυναμώνεται τόσο θα πολλαπλασιάζονται οι διεφθαρμένοι μηχανισμοί τριγύρω του και τόσο βαθύτερα θα βουτάμε στη διαφθορά.
Σπ.Αλεξίου
