Η «ποιοτική» διαφορά της τρέχουσας προεκλογικής περιόδου από τις προηγούμενες θα ήταν η αντικατάσταση του υποσχετικού μορίου «θα» με τη φράση «δεν πρέπει να...».
Υποσχέσεις για παροχές αυτήν την περίοδο -και για πολλές περιόδους ακόμη- δεν περνάνε εύκολα ούτε στους κομματικούς στρατούς, οπότε οι... πολιτικοί μας καλούνται να ξεπεράσουν το σκόπελο και να φανούν αρεστοί, μέσα στο πλαίσιο της λιτότητας και των νέων μέτρων που έρχονται.
Το πρόβλημα το έχουν κυρίως τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., που αναγκαστικά οφείλουν να διατυπώσουν πρόταση εξουσίας, με τρόπο που δεν θα τρομάξει περισσότερο τους ψηφοφόρους που δηλώνουν ότι θα τους ψηφίσουν.
Είναι και το μνημόνιο που συνυπέγραψαν και οι δύο πολιτικοί φορείς, το οποίο προβλέπει νέα μέτρα από τον Ιούνιο, για την εξεύρεση 11,5 δισ. ευρώ από μειώσεις δαπανών και επιπλέον 3 δισ. ευρώ από φοροδιαφυγή, που, αν δεν επιτευχθούν, θα πάμε στη λύση των εισπρακτικών μέτρων.
Πρόκειται δηλαδή για ένα ασφυκτικό πλαίσιο άσκησης πολιτικής, με προδιαγεγραμμένες αποφάσεις και πολιτικές, που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη ζωή των υποψηφίων και η διέξοδος διαφυγής δεν είναι εύκολη.
Αντίστοιχο πονοκέφαλο δεν έχουν τα μικρά κόμματα. Λένε απλά όχι σε όλα, κατάργηση όλων των χαρατσιών, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, «σβήσιμο» του χρέους, και δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο να κληθούν μετεκλογικά να κατηγορηθούν για αθέτηση υποσχέσεων.
Για τα δύο κόμματα, όμως, βρέθηκε η λύση, με τη συνδρομή της πολιτικής επικοινωνίας. Αντί υποσχέσεων, οι πολιτικοί έλαβαν οδηγίες να λένε τι «δεν πρέπει να γίνει». Ερωτάται στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ. στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά πάνελ, ότι το μνημόνιο γράφει πως πρέπει να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.
Αυτοί απαντούν «εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να μειωθούν επιπλέον οι μισθοί και οι συντάξεις»! Αλλη ερώτηση: το μνημόνιο αναγράφει ότι θα αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες τον Ιούνιο. «Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες», είναι η απάντηση.
Σε έναν ή το αργότερο σε δύο μήνες, θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου και τότε θα διαπιστώσουμε πως το «δεν πρέπει να...» ήταν απλά μια υπεκφυγή. Οταν θα συνυπογράψουν τους νόμους και τις αποφάσεις για νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων και για αυξήσεις της φορολογίας, θα έχουν έτοιμη και την απάντηση. «Εμείς είπαμε εξαρχής ότι δεν πρέπει, αλλά να, ξέρετε η τρόικα... επέμεινε». Σας θυμίζει κάτι; Τις «σκληρές διαπραγματεύσεις» των δύο τελευταίων ετών.
Π. Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ
