Το 1920 οι Έλληνες ήταν κουρασμένοι - και δικαίως - από τις συνεχείς πολεμικές αναμετρήσεις.
Είχαν πολεμήσει στον Α’Βαλκανικό, το 1912, στον Β’ Βαλκανικό, το 1913, είχε ακολουθήσει ο διχασμός, η εμπλοκή στο Μακεδονικό μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου και τέλος η απόβαση στη Μικρά Ασία.
Και τότε, όπως και σήμερα, μία παράταξη ανεύθυνων λαϊκιστών υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό μαγικές λύσεις και απεμπλοκή από τη Μικρά Ασία «αβρόχοις ποσί».
Επίσης, οι ίδιοι πολιτικοί διαβεβαίωναν τους πολίτες ότι μπλοφάρουν οι Ευρωπαίοι όταν λένε πως θα θεωρήσουν την παλινόρθωση του βασιλιά εχθρική πράξη και θα μας εγκαταλείψουν έτσι και... προχωρήσουμε σε τέτοια κίνηση. Και οι πολίτες πίστεψαν όσους τους χάιδευαν τ’ αυτιά. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά να πραγματοποιήσουν την απειλή τους οι Ευρωπαίοι και ναακολουθήσει η μεγαλύτερη καταστροφή στη νεότερη ελληνική ιστορία.
Βρισκόμαστε σε μία ανάλογη θέση με του 1920 σήμερα.
Είμαστε κουρασμένοι, απηυδυσμένοι από την κρίση και έτοιμοι να πιστέψουμε όσους μας χαϊδεύουν τ’ αυτιά, υποσχόμενοι εύκολες λύσεις.
Στοιχηματίζοντας στην μπλόφα των Ευρωπαίων, θα δώσουμε το τέλειο πάτημα σεόσους επίσης έχουν κουραστεί από εμάς και θέλουν να μας πετάξουν εκτός ευρώ. Ακριβώς δηλαδή όπως δώσαμε και το τέλειο πάτημα το 1920.
Αντιλαμβάνομαι ότι οι αναρτήσεις της στήλης βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με το κλίμα που επικρατεί στην Ελλάδα.
Η κατάσταση στα ελληνικά μίντια μου θυμίζει την ιστορία που μου διηγήθηκε κάποτε ο σοφός σύμβουλος της στήλης (παλιός αντιστασιακός): Όταν έγινε το πραξικόπημα στην Κύπρο εναντίον του Μακαρίου, βούηξε ο κόσμος ότι επίκειται άμεσα Τουρκική επέμβαση στο νησί.Φυσικά, τα ελληνικά ραδιόφωνα δεν έλεγαν τίποτε. Ωστόσο, η Deutsche Welle, τοBBC, οι πάντες στο εξωτερικό τέλος πάντων, το θεωρούσαν σίγουρο.
Μάταια προσπαθούσαν ορισμένοι να προειδοποιήσουν τον Ιωαννίδη (ήταν και αξιωματικός, τρομάρα του!). Εκείνος, άλλον “αγρόν ηγόραζε”, αφού είχε υποτίθεται διαβεβαιώσεις από τις ΗΠΑ ότι τίποτε δεν επρόκειτο να συμβεί. Τελικά, ο Τουρκικός στόλος απέπλευσε από τηνΑλεξανδρέττα, προκειμένου να πραγματοποιήσει τη μοιραία εισβολή. Όταν ειδοποιήθηκε ο Ιωαννίδης και πάλι δεν το πίστευε, υποστηρίζοντας ότι ο στόλος βγήκε για βόλτα (!) ή κάτι τέτοιο. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά.
Έτσι και σήμερα, βουίζει ο κόσμος ότι η Ευρώπη, οι τράπεζες της, οι υπηρεσίες της Κομισιόν, η ΕΚΤ, ετοιμάζονται για το μοιραίο και παίρνουν τα μέτρα τους. Και στην Ελλάδα περί άλλα τυρβάζουμε.
Την Τετάρτη για παράδειγμα, έγραφα στη στήλη ότι έχουν ήδη ξεκινήσει οι τεχνικές προεργασίες για την αποχώρηση της Ελλάδαςαπό την ευρωζώνη. Όλα σχεδόν τα mails των αναγνωστών υποστήριζαν ότι υπερβάλλω. Την Παρασκευή το παραδέχθηκε και επισήμως Ευρωπαίος Επίτροπος (από γκάφα άραγε;), ενώ αρνήθηκε να το διαψεύσει και ο Σόιμπλε.
Όσοι λένε «ναι, να πάμε στη δραχμή» δεν με αφορούν.
Δεν μπορεί καν να συζητά κανείς με όσους πιστεύουν στα σοβαρά ότι προκειμένου να κόψουμε δρόμο, είναι καλή λύση να πηδήξουμε από τον γκρεμό. Ούτενμπορώ να εμπλακώ σε διάλογο με άτομα που θέλουν να προδώσουν το όραμα των πατέρων του έθνους μας και να μετατρέψουν την Ελλάδα από ευρωπαϊκή χώρα, σεΒόρεια Κορέα της Μεσογείου.
Οι άλλοι όμως, όσοι θέλουν να παραμείνουμε στο ευρώ, αλλά πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να γίνει μέσω κάποιου εύκολου δρόμου,αυτοί πρέπει να συνέλθουν. Όπως δεν υπήρχε εύκολος τρόπος απεμπλοκής από τη Μικρά Ασία, έτσι δεν υπάρχει και εύκολος τρόπος εξόδου από την κρίση.
Δεν έχω κανένα συμφέρον να υποστηρίζω το Μνημόνιο.
Και το δικό μου εισόδημα και των φίλων μου και της οικογένειάς μου έχει πληγεί από την κρίση.
Εχθρούς κάνω με αυτά που υποστηρίζω, δημοφιλής δεν γίνομαι.
Αλλά η πατρίδα μου κινδυνεύει.
Μακάρι να μπορούσα να το πω με πιο πειστικό τρόπο, ώστε να ακουστεί. Οδεύουμε προς εθνική καταστροφή, μη αναστρέψιμη. Ικετεύω γονυπετής όσους με διαβάζουν να το πιστέψουν...
Ν.Μαλεβίτης
