Η σωτηρία της Ελλάδας δεν είναι μόνο οικονομική υπόθεση. Όπως επισημαίνει σωστά σε άρθρο του ο euobserver,οι γεωπολιτικές εξελίξεις που θα προκύψουν από πιθανή κατάρρευση της Ελλάδας,θα είναι τρομακτικές. Το άρθρο επισημαίνει ότι πρέπει άπαντες να σταματήσουν να βλέπουν το πρόβλημα της Ελλάδας λογιστικά και να επικεντρώσουν στη γεωπολιτική θέση της Ελλάδος.
Η ελληνική κρίση και οι γεωπολιτικές επιπτώσεις:
«Ο κίνδυνος έγκειται όχι μόνο στην οικονομική πτυχή της ελληνικής κρίσης, αλλά και σε πιθανές γεωπολιτικές επιπτώσεις της, ιδίως την αποσταθεροποίηση της νοτιοανατολικής πτέρυγας της Ευρωπαικής ένωσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτα συμβαίνουν πολύ κόντα στα hot spots της Μέσης Ανατολής, κοντά στις Αραβικές χώρες της Βόρειας Αφρικής και κοντά στις ασταθή χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.
Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η Ελλάδα αποτελεί χωρα διέλευσης ζωτικής σημασίας γαι τον ενεργειακό εφοδιασμό της ΕΕ που προέρχεται απο το λεκανοπέδιο της Μαύρης θάλασσας καθώς και της Κασπίας.
Η Ελλάδα είναι ταυτόχρονα μια χώρα που ευνοείται απο την Ρωσία, όπως έχουμε δεί πολλές φορές στο παρελθόν. Όταν πρόσφατα η Ρωσία διέκοψε την παροχή ενέργειας πρός την ΕΕ, την αύξησε πρός την Ελλάδα και μάλιστα πάνω απο την συμβατική ποσότητα. Δεν μπορούμε λοιπόν να αποκλείσουμε το γεγονός ότι σε περίπτωση αδυναμίας ή αναποτελεσματικότητας της ΕΕ η Ρωσία μπορεί να προσφέρει βοήθεια. Το ίδιο ισχύει και για την Κίνα που είναι ήδη ο ιδιοκτήτης του λιμανιού του Πειραιά.
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο μέλος της ΕΕ αλλά και του ΝΑΤΟ. Ο στρατός και το ναυτικό της καταναλώνουν το 4.3% του ΑΕΠ της και είναι ένα κρίσιμο συστατικό στο να κρατάνε την ισορροπία στο ανατολικό τμήμα της Μεσογείου.
Η χώρα είναι επίσης ο φύλακας των συνόρων της ΕΕ του χώρου Σένγκεν, το οποίο αντιμετωπίζει ισχυρή πίεση μετανάστευσης από τον Νότο. Αποσταθεροποίηση στην Ελλάδα θα σήμαινει όχι μόνο την έξοδο από την Ευρωζώνη, αλλά και την έξοδο από το Σένγκεν. Η αποδυνάμωση της δημοκρατίας στην Αθήνα,με μια πιθανή στρατιωτική εμπλοκή στη διατήρηση της τάξης στην χειρότερη περίπτωση, θα ήταν καταστροφική για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την εικόνα της στην περιοχή -τόσο στον Νότο όσο και στην Ανατολή - καθώς και στον υπόλοιπο κόσμο.
Ειδικότερα, θα έβλαπτε την αντίληψη του ρόλου της ΕΕ ως εγγυήτρια σταθερότητας και δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της έλλειψης της επίλυσης της ελληνικής κρίσης θα προχωρούσε πέρα από τις καθαρά οικονομικές και οικονομικές πτυχές, και θα ήταν σοβαρό και γεωπολιτικά. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, να αφήσουμε πίσω την επικρατούσα, κατά κύριο λόγο λογιστική προσέγγιση-όπως το ελληνικό χρέος. Χρειαζόμαστε μια πολιτική λύση, με τη γεωπολιτική να βρίσκεται στο επίκεντρο.
Είτε με το ευρώ είτε με την δραχμή, η Ελλάδα παραμένει ένα θέμα ευρωπαϊκής ευθύνης και αλληλεγγύης. Εάν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο θα μπορούσε πολύ εύκολα να επηρεάσει την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Αυτό πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ευρωπαϊκής κοστολογικής ανάλυσης καθώς και του στρατηγικού προβληματισμού.
Εδω θα τολμούσαμε, να χρησιμοποιήσουμε την φράση του πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον: Η γεωπολιτική είναι,ηλίθιε!”
