Κι όμως αν αφήσουμε στην άκρη τη μιζέρια μας και δούμε ψύχραιμα την κατάσταση θα δούμε πως ίσως τελικά ο λαός,
με τις περισσότερες από τις πρόσφατες επιλογές του,
απέδειξε για μια ακόμη φορά τη σοφία του...
Μπορεί να πείνασε και να πεινά,να πόνεσε και να πονά,να ταπεινώθηκε και να ταπεινώνεται,να λοιδορήθηκε και να λοιδορείται αλλά... ούτε τα όπλα πήρε,ούτε στα βουνά ανέβηκε ούτε κατέφυγε σε ακρότητες όπως ανέμεναν διάφοροι "φίλοι και εταίροι" αναλυτές,πολιτικοί και παρατρεχάμενοι εντός και εκτός Ευρώπης.
Αντιθέτως άρπαξε απ΄τα μαλλιά τη μοναδική ευκαιρία που του δόθηκε τα τελευταία δύο χρόνια να μιλήσει και να ακουστεί,δημοκρατικά μέσω εκλογών και κατάφερε σε ένα μήνα να κάνει έναν ολόκληρο πλανήτη να ...τρέμει μήπως τελικά πραγματοποιήσει την απειλή του και ...αυτοκτονήσει παρασύροντας μαζί του και τους "νοικοκυραίους" των "ΑΑΑ" της Β.Ευρώπης και του υπόλοιπου ανεπτυγμένου πλανήτη.
Το μήνυμα έχει ληφθεί στα κέντρα αποφάσεων και αν οι Έλληνες πολιτικοί έχουν έστω και λίγο ευασθητοποιηθεί -άν όχι τρομάξει- με την αντίδραση του εκλογικού σώματος πιθανόν να υπάρχει για πρώτη φορά λίγο φως στο τούνελ της ουσιαστικής επαναδιαπραγμάτευσης των άθλιων μνημονίων που έχουν επιβληθεί στο λαό..
Στην ουσία η τελευταία ευκαιρία που δίνεται, δεν είναι απ΄τους πιστωτές προς την Ελλάδα αλλά απ΄την Ελλάδα στους πιστωτές της και είναι ώρα να αντιληφθούμε την πραγματική δύναμη του "πιστολιού στο τραπέζι"..
Η Μέρκελ και η παρέα της σήμερα πρέπει να έχουν καταλάβει πως:
Πρώτον οτι δεν είναι εύκολο να ξεμπλέξουν μαζί μας. Φτάσαμε ολόκληρο τον κόσμο στο Αμήν, ήταν έτοιμοι να μας κουνήσουν το μαντήλι του αποχαιρετισμού απο την Ευρωζώνη, αλλά εμείς με ένα μαγικό 2% ψηφίσαμε Ευρώπη και δεν φεύγουμε.
Μένουμε προς το παρόν.
Δεύτερον τους δείξαμε οτι είμαστε στο τσάκ να φέρουμε τον κομμουνισμό στην Ευρώπη (εμείς ξέρουμε οτι ο Τσίπρας δεν είναι στα αλήθεια κομμουνιστής, αλλά οι Ευρωπαίοι που φοβούνται στα αλήθεια τους κομμουνιστές δεν το ξέρουν).
Τρίτον τους στέλνουμε έναν τύπο απο το Harvard (ας μην έπαιρνε το Harvard όποιον πλήρωνε και ας κράταγε ένα μίνιμουμ επίπεδο ευφυίας και γνώσεων) τον Σαμαρά, για να διαπραγματευτούνε ξανά το Μνημόνιο.
Τέταρτον, τους στέλνουμε το ξεκάθαρο μήνυμα και τους δίνουμε μια ευκαιρία ακόμη – και ας θεωρούν αυτοί οτι εκείνοι μας τη δίνουν – να χαλαρώσουν τους όρους του μνημονίου, να μας δώσουν παράταση δυο τρία χρονάκια ακόμη και να αλλάξουν μυαλά διότι αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται Ευρώπη δεν θα την βγάλει καθαρή για πολύ καιρό.
Πλάκα - πλάκα, η αλήθεια είναι οτι έστω και οριακά γλυτώσαμε τη σύγκρουση με τον τοίχο και την άμεση έξοδο απο την ευρωζώνη.
Πλάκα – πλάκα, η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει οτι δεν μπορεί να επιβάλει τριτοκοσμικά επίπεδα ζωής σε ευρωπαικούς λαούς. Πρέπει να βάλει νερό στο κρασί της και να ζητάει εφικτά μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και όχι μέτρα που εξοντώνουν τους ευρωπαικούς πληθυσμούς.
Πλάκα – πλάκα, αυτός ο απίθανος πρωθυπουργός που εκλέξαμε, ο Σαμαράς πρέπει να φτιάξει, αν μπορεί, μια σοβαρή κυβέρνηση και να κυβερνήσει στην πιο δύσκολη στιγμή της χώρας – και αυτό δεν είναι πλάκα πλέον.
Για να είμαι ειλκρινής δεν πιστεύω δυστυχώς οτι μπορεί να το κάνει. Πιστεύω οτι έχουμε μια ακόμη ευκαιρία που θα τη χάσουμε. Αλλά μη λέμε τέτοια τέτοια ώρα, ας το χαρούμε μια μέρα τουλάχιστον που αποφύγαμε το ατύχημα και βλέπουμε.
Είναι δεδομένο πάντως, αναμφισβήτητο, οτι ο Θεός της Ελλάδας είναι μεγάλος! ΣΥΡΙΖΑ γλυτώσαμε απο το ατύχημα...
Και ελπίζω να το εκτιμήσει αυτό η madame Μέρκελ, διότι πλάκα - πλάκα, αυτή με τις βλακώδεις εμμονές της στη λιτότητα, έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 30%. Αν είναι ποτέ δυνατόν...
σ/αντ.
greece-salonika
