("Δύσκολο" βέβαια δεν σημαίνει και ...ακατόρθωτο)
Εκτός των άλλων δεν πρέπει να ξεxνάμε πως αυτή τη στιγμή όταν μια κατάθεση π.χ του 1 εκ. ευρώ φεύγει από τις Ελληνικές τράπεζες και πάει εκτός Ελλάδας, στην ουσία είναι σαν να μην φεύγει ποτέ.
..Γιατί με την πράξη αυτή εγγράφεται μια υποχρέωση της Τράπεζας της Ελλάδος προς την ΕΚΤ (και άρα και προς την Bundesbank που είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της ΕΚΤ). Αυτές οι υποχρεώσεις μεταξύ Ελλάδας & ΕΚΤ αυτή τη στιγμή δεν... εκκαθαρίζονται και ανέρχονται παρακαλώ στα 130 δις. ευρώ.
Σε όλο το ευρωσύστημα αυτές οι υποχρεώσεις ανέρχονται στα 850 δις. ευρώ, ενώ τον περασμένο Μάρτιο 2012 ήταν στα 450 δις. ευρώ.
Για αυτόμ -σύμφωνα με πληροφορίες- η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα (Bundesbank) είχε σαν στόχο να αποκτήσει τον έλεγχο της Τραπέζης της Ελλάδος αλλά και τον έλεγχο της ΕΚΤ, κάνοντας δηλαδή μετοχές τις υποχρεώσεις μας.
Μόλις όμως εμφανίστηκε από τις εκλογές της 6ης Μαΐου και η εκδοχή της δραχμής, ο Σόιμπλε άρχισε να …χάνει τα λόγια του και ξαφνικά να γίνεται …φίλος της Ελλάδας. Γιατί στην περίπτωση που η Ελλάδα αποφάσιζε να επιστρέψει τα 130 δις. ευρώ των υποχρεώσεων στην ΕΚΤ σε … δραχμές, τότε καταλαβαίνεται τις θα γίνονταν σε ΕΚΤ και Bundesbank.
Στην πραγματικότητα δεν φοβούνται τόσο την Ελλάδα, όσο την Ιταλία και γιατί όχι την Ισπανία, μην τυχόν και μιμηθούν τη δραχμή και επιστρέψουν σε λιρέτα και πεσέτα αντίστοιχα. Κάτι που θα σήμαινε τη διάλυση της Ευρωζώνης και οι Γερμανοί δεν είναι έτοιμοι για αυτό …ακόμη!
