Δημοσίευμα του Spiegel για «περιορισμένης ισχύος» ευρωομόλογο και των New York Times για διασφάλιση της τραπεζικής σταθερότητα..
Με δεδομένα πλέον τα αποτελέσματα της ελληνικής κάλπης, σε συνδυασμό με την ισχυροποίηση του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, μετά την εκλογική νίκη των... σοσιαλιστών στο δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, οι πιέσεις που αναμένεται να ασκηθούν στη Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ για μια αλλαγή της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη θα ενταθούν.
Η προοπτική της ουσιαστικής αντιμετώπισης της κρίσης χρέους στην Ευρώπη περνάει πλέον όχι μόνον από τη γερμανική Καγκελαρία, τη Bundesbank και το επιτελείο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αλλά ΚΑΙ από τους επικεφαλής των ευρωπαϊκών θεσμών, οι οποίοι φέρονται έτοιμοι όχι μόνο να ανακοινώσουν αλλά και να πιέσουν για την υιοθέτηση μέτρων που εκτιμούν ότι προσφέρουν λύσεις. Άμεσες λύσεις.
Στο πλαίσιο αυτό οι New York Times αποκαλύπτουν πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες, έχοντας προηγουμένως λάβει τις εισηγήσεις των επιτελείων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Κομισιόν, ήδη έχουν κάνει μια πρώτη συζήτηση – στο πλαίσιο τηλεφωνικής τους συνδιάσκεψης το Σάββατο – επί ενός «ευρύτερου σχεδίου για την Ευρωζώνη». Ενός σχεδίου που έχει ως πυλώνες την διασφάλιση της σταθερότητας στον τραπεζικό τομέα, την αποφυγή ενός ντόμινο τραπεζικού (bank run) λόγω της κρίσης χρεών, την μείωση των κανονιστικών περιορισμών, της γραφειοκρατίας καθώς και την μείωση – κατά το δυνατόν – της ανεργίας που αποτελεί μείζον πρόβλημα για αρκετές χώρες της Ευρωζώνης.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα στόχος των Ευρωπαίων είναι να παρουσιάσουν ένα σχέδιο ικανό να πείσει τις αγορές και τους επενδυτές για την βούληση της ΕΕ να «καθαρίσει» τα του οίκου της.
Συγκεκριμένα, οι New York Times σημειώνουν πως το σχέδιο θα επιτευχθεί μέσω της υιοθέτησης της πρότασης για εγγύηση καταθέσεων (deposit insurance program), πρόταση που πρώτος έθεσε στο τραπέζι το μέλος του Δ.Σ της ΕΚΤ Γιοργκ Άσμουνσεν, με στόχο να αρθεί η αμφιβολία των αγορών και των επενδυτών για την ασφάλεια των καταθέσεων και να κλείσει το θέμα της εκροής κεφαλαίων από το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα – και φυσικά από το εκάστοτε εγχώριο τραπεζικό σύστημα των «προβληματικών» κρατών-μελών της Ευρωζώνης.
Στη συνέχεια προτείνεται η αντικατάσταση της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής (European Banking Authority) από την ΕΚΤ. Ας μην ξεχνάμε πως μόλις προ δύο ημερών η κυρία Μέρκελ είχε κατηγορήσει την ΕΒΑ για τον τρόπο που ασκεί τον εποπτικό της ρόλο και είχε ευθέως αμφισβητήσει την εγκυρότητα εποπτεία των stress tests που είχε πραγματοποιήσει προ μηνών!
Το σχέδιο θα προβλέπει ότι οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών θα αναλάβουν την υποχρέωση να προχωρήσουν σε δραστικές περικοπές δαπανών στους προϋπολογισμούς τους, όχι όμως από τα κονδύλια κοινωνικής πολιτικής!
Μάλιστα η εφημερίδα τονίζει πως ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, δήλωσε την Παρασκευή ότι το συγκεκριμένο σχέδιο θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες και πάντως θα συζητηθεί από τους Ευρωπαίους ηγέτες στη Σύνοδο Κορυφής στο τέλος Ιουνίου.
Σενάρια για light ευρωομόλογα
Την ίδια ώρα το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, στη σημερινή του έκδοση, αποκαλύπτει μιαν ανάλογη εκδοχή «μέτρων» για την οικονομία. Γράφει χαρακτηριστικά πως Κομισιόν και ΕΚΤ επεξεργάζονται από κοινού ΚΑΙ σχέδιο για τη δυνατότητα έκδοσης “light” ευρωομολόγων από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης.
Για την ακρίβεια τα περί ων ο λόγος ευρωομόλογα θα έχουν μικρή διάρκεια ωρίμανσης, περιορισμένο όγκο και θα μπορούν να χρηματοδοτήσουν κάθε χώρα μέχρι ενός συγκεκριμένου ποσοστού του ΑΕΠ της.
Όπως αναφέρει το περιοδικό, οι κύριοι Βαν Ρομπάι, Μπαρόζο, Γιούνκερ και Ντράγκι θα παρουσιάσουν μια συγκεκριμένη πρόταση έκδοσης ευρωομολόγων στην επικείμενη σύνοδο κορυφής.
Μάλιστα οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών «φιλοδοξούν» να πείσουν τη Γερμανία, η οποία διαφωνεί με την έκδοση ευρωομολόγου, πως η συγκεκριμένη ιδέα μπορεί να προχωρήσει.
Το σχέδιο των «τεσσάρων» θα προβλέπει ότι τα κράτη μέλη θα μπορούν να διαθέτουν μόνον πόρους που καλύπτονται ήδη από τα έσοδά τους. Οποιαδήποτε χώρα χρειάζεται περισσότερα χρήματα από αυτά που έχει στη διάθεσή της θα πρέπει να γνωστοποιεί τις ανάγκες της στην ομάδα των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, η οποία θα αποφασίζει τότε αν τα αιτήματά της είναι δικαιολογημένα και σε ποιο ύψος. Στη συνέχεια θα εκδίδονται ευρωομόλογα για να χρηματοδοτούνται τα νέα αυτά χρέη.
Το αξιοσημείωτο είναι πως το σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία μιας θέσης Ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών, ο οποίος θα ελέγχει την τήρηση της νέας αυτής «οικονομικής πολιτικής των κρατών-μελών».
Το Spiegel διευκρινίζει πάντως ότι αυτό το σχέδιο θα ισχύσει μόνον για τα νέα χρέη που θα δημιουργούν οι ευρωπαϊκές χώρες κι όχι για τα παλιά.
Λαγκάρντ: «Επικαιροποίηση» του ελληνικού προγράμματος
Δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστη και η στάση του ΔΝΤ. Που όσον αφορά στην Ελλάδα και στις προοπτικές της οικονομίας της, αμέσως μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, εμφανίζεται έτοιμο να ξαναρχίσει το διάλογο με τη νέα κυβέρνηση και έκανε λόγο για «επικαιροποίηση» του προγράμματος στήριξης της χώρας μας.
«Μπορούμε να κάνουμε μια νέα αναθεώρηση του προγράμματος την οποία μπορούμε να ξεκινήσουμε αμέσως μετά τη δημιουργία κυβέρνησης. Πρέπει να επικαιροποιήσουμε την κατάσταση γιατί δεν γνωρίζουμε πολύ καλά τι έχει πραγματοποιηθεί, τι έχει γίνει σεβαστό και τι όχι, τις τελευταίες 6 με 8 εβδομάδες», δήλωσε η γενική διευθύντρια του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ.
Ερωτηθείσα για το αν υπάρχει περίπτωση νέας αναδιάρθρωσης, απάντησε: «Πρώτα θα δούμε τι συμβαίνει επί τόπου, θα κάνουμε την επικαιροποίησή μας, θα ξεκινήσουμε πάλι τον διάλογο με τις πολιτικές αρχές και μετά θα δούμε. Δεν θα κάνω λεπτομερή περιγραφή του οδικού χάρτη χωρίς να ξέρω σε ποια κατάσταση βρισκόμαστε».
Πάντως αξιοσημείωτη είναι η πρώτη αντίδραση των Ευρωπαίων εταίρων μας – και όχι μόνο – στο αποτέλεσμα της κάλπης. Το Eurogroup ήδη δήλωσε πως θα βοηθήσει την Ελλάδα στην περίοδο προσαρμογής, η Κομισιόν πως η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί πρέπει να τηρήσει το πρόγραμμα στήριξης της χώρας καθότι αυτό είναι η βάση για την ανάπτυξη, ενώ και ο Λευκός Οίκος εξέφρασε ικανοποίηση καθότι η θέση της Ελλάδας στο ευρώ είναι προς το συμφέρον όλων και δη της παγκόσμιας οικονομίας