Η έκρηξη δεν θα έρθει από το πακέτο μέτρων, θα έρθει από την ανικανότητα που έχουν επιδείξει οι κυβερνήσεις επί σειρά ετών στην πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.
Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να ζητήσει κανείς από τα μόνιμα «θύματα» να σηκώσουν κι άλλα βάρη στην πλάτη τους, εάν πρώτα δεν πειστούν ότι υπάρχει συντεταγμένη πολιτεία όπου όλοι είναι ίσοι απέναντι στους νόμους...
Η κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για να αποκαταστήσει τη χαμένη αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό.
Δεσμεύεται ότι θα... τηρήσει τις υποσχέσεις της, ότι θα κάνει πράξη όσα υπέγραψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ότι θα προχωρήσει στις διαρθρωτικές και δομικές αλλαγές που χρειάζεται το κράτος, και θα εφαρμόσει το νέο πακέτο μέτρων όσο επώδυνο κι αν είναι. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι κάποια βήματα έχουν ήδη γίνει στο εξωτερικό, γεγονός που οφείλεται και στην ευρωπαϊκή περιοδεία του πρωθυπουργού, αν κρίνουμε και από τις δηλώσεις στήριξης των τελευταίων εβδομάδων.
Ομως, για να τα καταφέρει η κυβέρνηση στο, ομολογουμένως, δύσκολο έργο που έχει αναλάβει θα πρέπει να έχει στήριξη και στο εσωτερικό της χώρας. Δεν αρκούν μόνο τα καλά λόγια των εταίρων μας για να περάσει το, ας ελπίσουμε, τελευταίο και πιο επώδυνο μέχρι σήμερα πακέτο μέτρων, αν δεν γίνει αποδεκτό από τους πολίτες. Ενα εγχείρημα αναμφισβήτητα δύσκολο - όλες οι αναλύσεις άλλωστε κάνουν λόγο για τον κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης στην Ελλάδα. Εγχείρημα όμως το οποίο μπορεί να γίνει ευκολότερο αν η κυβέρνηση καταφέρει να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και πείσει ότι το κράτος μπορεί να γίνει, επιτέλους, δίκαιο. Διότι αυτό που πρέπει να κατανοήσουν οι κυβερνώντες είναι ότι ο κόσμος πλέον δεν αντέχει τον εμπαιγμό.
Η έκρηξη δεν θα έρθει από το πακέτο μέτρων, θα έρθει από την ανικανότητα που έχουν επιδείξει οι κυβερνήσεις επί σειρά ετών στην πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να ζητήσει κανείς από τα μόνιμα «θύματα» να σηκώσουν κι άλλα βάρη στην πλάτη τους, εάν πρώτα δεν πειστούν ότι υπάρχει συντεταγμένη πολιτεία όπου όλοι είναι ίσοι απέναντι στους νόμους.
Διότι ποιος θα έχει αντίρρηση να συνεισφέρει ανάλογα με τη φοροδοτική του ικανότητα, αν αυτό αποτελούσε αρχή γενικής εφαρμογής; Κανένας. Ομως σήμερα οι εργαζόμενοι αντιτίθενται στα νέα μέτρα, γιατί πολύ απλά όλοι γνωρίζουν ότι φοροδοτική ικανότητα έχουν μόνο όσοι δεν μπορούν να αποκρύψουν τα εισοδήματά τους.
Τα πυροτεχνήματα, περί δήθεν λίστας με βουλευτές που ελέγχονται από το ΣΔΟΕ, CDs με καταθέτες που έχουν βγάλει δισεκατομμύρια στο εξωτερικό, καταλόγων με γνωστά και λαμπερά ονόματα επωνύμων που φέρονται να φοροδιαφεύγουν, έχουν πέσει στο κενό. Διαβάζονται ευχάριστα κι ακούγονται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς σε ώρες... χαλάρωσης. Από τη στιγμή όμως που αποτελέσματα δεν υπάρχουν, τα ταμεία παραμένουν άδεια και το κράτος για να καλύψει την ανικανότητά του αναζητεί τα γνωστά καταγεγραμμένα θύματα, ο κίνδυνος ενεργοποίησης της βόμβας βρίσκεται εκεί όπου απουσιάζει η πολιτική για πραγματικές αλλαγές. Το φιτίλι είναι στα χέρια της κυβέρνησης...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ
