Η κατάσταση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι απερίγραπτη.
Το πανεπιστήμιο έχει μετατραπεί κυριολεκτικά σε χωματερή και κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται πραγματικά...
Πρόκειται για μία ντροπή που προκαλεί θλίψη και απογοήτευση καθώς κάποιες συμμορίες θεωρούν δικαίωμά τους να αφανίζουν το σύμπαν.
Συμμορίες που άλλες είναι ορατές, τις βλέπουμε και τις ξέρουμε και άλλες δρουν παρασκηνιακά.
Το χειρότερο είναι... όσοι πρέπει να επέμβουν και να σταματήσουν τον πλήρη εξευτελισμό κάθε έννοιας πανεπιστημιακού ιδρύματος κάθονται και κοιτάζουν.
Η διοίκηση του πανεπιστημίου –αν δεν είναι ευθέως αναμεμειγμένη στο κόλπο -, η κυβέρνηση, τα κόμματα (όλα), ακόμη και η κοινωνία που παραμένει ατάραχη και ανέχεται, παρ' όλο που αυτή τη φορά τα μήντια (εννοούμε τις εφημερίδες κατά πρώτο λόγο, αλλά ποιος διαβάζει την σήμερον ημέρα) δεν κλείνουν τα μάτια, αλλά αναφέρουν το γεγονός.
Και όμως κυρίες και κύριοι, αυτή η αθλιότητα επιβαρύνει και απειλεί τα δικά μας παιδιά.
Τα παιδιά μας που η υγεία τους κινδυνεύει από τη συσσώρευση των σκουπιδιών, που σε πολλές περιπτώσεις απειλείται η σωματική τους ακεραιότητα από τις συμμορίες, αν προσπαθήσουν αναλάβουν πρωτοβουλία για τον καθαρισμό του χώρου και που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα και χάνουν ώρες διδασκαλίες.
Επιβαρύνει και εμάς τους ίδιους, άλλους άμεσα, αν τα παιδιά τους φοιτούν στο ΑΠΘ και σαν γονείς πασχίζουμε να δώσουμε τις δυνατότητες να το κάνουν –ειδικά σε τέτοιες οικονομικές συνθήκες – και άλλους έμμεσα γιατί από τους φόρους μας χρηματοδοτούνται τα πανεπιστήμια και βεβαίως και το ΑΠΘ.
Δηλαδή τι άλλο πρέπει να γίνει για να απαιτηθεί η παρέμβαση του κράτους;
Τι άλλο πια; Έλεος.
Εκτός και αν φταίνε πάλι η Τρόϊκα, το μνημόνιο και οι γερμανοί!
Άγγελος Στάγκος
