Πυρά εκατέρωθεν ανταλλάσσουν Κίνα και Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα προγράμματα στήριξης και εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας και μερικά από αυτά στοχεύουν και την Ελλάδα.
Η τελευταία επίθεση εκδηλώθηκε από το κινεζικό Υπουργείο Εμπορίου, το οποίο κατέθεσε επίσημη καταγγελία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (WTO) κατά των κυβερνήσεων της Ρώμης και της Αθήνας επειδή... επιδοτούν τους τοπικούς παραγωγούς ενέργειας.
Εγείροντας ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού, το Πεκίνο ζητεί την κατάργηση της ελληνικής και της ιταλικής νομοθεσίας για τα ειδικά τιμολόγια τροφοδοσίας (feed-in tariffs) επειδή ευνοούν την κρατική επιδότηση των τοπικών επιχειρήσεων παραγωγής ηλιακής ενέργειας.
Αυτό επιτρέπει στους τοπικούς παραγωγούς να μειώνουν τις τιμές και τις κάνει ελκυστικότερες στο καταναλωτικό κοινό σε σχέση με τις ξένες εταιρείες.
Είναι γεγονός ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ηλιακή και αιολική, είναι ένας τομέας της παραγωγής που έχει δεχθεί την υποστήριξη των κυβερνήσεων σε πολλές χώρες. Αυτό καθιστά το έργο του WTO δύσκολο καθώς οι κανονισμοί απαγορεύουν την κρατική επιχορήγηση. Κι ενώ τα τελευταία χρόνια οι επιδοτήσεις έχουν μειωθεί αισθητά, ορισμένα κράτη έχουν επιδοθεί στη δημιουργία μιας εγχώριας «πράσινης βιομηχανίας».
Τον Μάιο μάλιστα οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν την καταβολή υψηλών δασμών για την εισαγωγή ηλιακών πάνελ από την Κίνα, κάτι που προκάλεσε ξανά την προσφυγή του Πεκίνου στον WTO.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, στο στόχαστρο των Κινέζων βρίσκεται το περιβόητο πρόγραμμα «Ήλιος», μέσω του οποίου φιλοδοξεί να παράγει ηλιακή ενέργεια που στη συνέχεια θα μεταφέρεται στη Γερμανία.
Η Ευρώπη είναι μία από τις μεγαλύτερες αγορές πάνελ ηλιακής ενέργειας για τις κινεζικές εξαγωγικές εταιρείας. Πέρυσι η αξία των εξαγωγών έφτασε τα 21 δισ. ευρώ, ενώ φέτος αναμένεται να αυξηθεί λόγω της πίεσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την όλο και μεγαλύτερη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στις αρχές του 2012 η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε υποβάλει ένα αντίστοιχο αίτημα στον WTO κατηγορώντας την Κίνα ότι βοηθούσε τις εγχώριες επιχειρήσεις να προωθούν στην αγορά φθηνότερα ηλιακά πάνελ, χρηματοδοτώντας τις με κρατικές επιδοτήσεις, με αποτέλεσμα να πλήττονται οι ευρωπαίοι κατασκευαστές φωτοβολταϊκών
