Θέλουμε οι ξένοι να επενδύσουν στη χώρα μας, αλλά οι επιχειρήσεις να παραμείνουν σε ελληνικά χέρια..
Θέλουμε να μας δανείζουν άτοκα, χωρίς να μπορούν να μας ελέγχουν..
Θέλουμε επίσης και το σκύλο χορτάτο και την πίτα αφάγωτη!
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Όλοι ζητούν την ακεφαλαιοποίηση του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος, προκειμένου οι τράπεζες να μπορέσουν να συνεχίσουν να παίζουν απρόσκοπτα το ρόλο τους στην οικονομία.
Όλοι επίσης ζητούν να «πέσει» ρευστότητα στην αγορά, έτσι ώστε οι επιχειρήσεις να συνεχίσουν να λειτουργούν και να επενδύουν.
Και επιπλέον, όλοι θέλουν... Type Your Post Summary Here νέες επενδύσεις στην Ελλάδα, μήπως και περιοριστεί η καλπάζουσα ανεργία.
Όλοι λοιπόν συμφωνούμε πως χρειάζεται να πέσει φρέσκο χρήμα στην πραγματική οικονομία. Μόνο που στην Ελλάδα, τέτοιο χρήμα δεν υπάρχει.
Πρώτον, γιατί οι καταθέσεις των τραπεζών είναι σαφώς μικρότερες από τις χορηγήσεις τους. Βλέπετε, πλήθος συμπατριωτών μας (πλούσιοι αλλά και όχι) και πολλές ελληνικές επιχειρήσεις φρόντισαν να αποσύρουν τις καταθέσεις από τις ελληνικές τράπεζες και να τις τοποθετήσουν στο εξωτερικό.
Και δεύτερον, γιατί τέτοιο χρήμα δεν μπορεί να προέλθει από το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να υποχρεώνεται σε πρωτογενή ελλείμματα. Και το Δημόσιο δηλαδή χρειάζεται μέχρι σήμερα νέα κεφάλαια, προκειμένου να πληρώνει μισθούς και συντάξεις.
Άρα λοιπόν, το φρέσκο χρήμα που χρειάζονται οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις και το δημόσιο δεν μπορεί, παρά να έρθει από το εξωτερικό: Είτε από ξένους, είτε από Έλληνες που θα επαναπατρίσουν κεφάλαια.
Χωρίς δηλαδή να έρθει χρήμα από το εξωτερικό, η «δουλειά μας δεν γίνεται»…
Κάπου εδώ όμως, σταματά η οικονομική λογική και αρχίζει η… ελληνική φαντασία.
Θέλουμε για παράδειγμα να επενδύσουν οι ξένοι στην Ελλάδα, αλλά παράλληλα θέλουμε και οι εγχώριες επιχειρήσεις να παραμείνουν σε ελληνικά χέρια! (φόβοι για αφελληνισμό των επιχειρήσεών μας).
Κάποιοι Έλληνες επιχειρηματίες φοβούνται πως θα υποχρεωθούν να πουλήσουν τις επιχειρήσεις τους στους ξένους για «ένα κομμάτι ψωμί», ωστόσο πολλοί από αυτούς εξακολουθούν να έχουν τα προσωπικά τους λεφτά «παρκαρισμένα» στο εξωτερικό, χωρίς να τα επενδύουν στις ίδιες τις εταιρείες τους!
Θέλουμε οι ξένοι να δανείζουν το ελληνικό Δημόσιο (ενδεχομένως και με μηδενικό επιτόκιο, αν κάτι τέτοιο αποφασιστεί στο σημερινό Eurogroup), αλλά να μην ελέγχεται από τους δανειστές κανένας υπουργός και κανένας δήμαρχος, για το αν υλοποιεί τους προϋπολογισμούς του υπουργείου και του δήμου του!
Και αυτό, παρά το γεγονός ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες, οι περισσότεροι υπουργοί και οι περισσότεροι δήμαρχοι τίναξαν τους προϋπολογισμούς στον αέρα…
Τα θέλουμε όλα. Και το σκύλο χορτάτο και την πίτα αφάγωτη. Κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητα κακό (συνήθως καλό είναι), ωστόσο είναι ιδιαίτερα αμφίβολο το κατά πόσο είναι ρεαλιστικό.
Γιατί, όπως έλεγε ένας καθηγητής μου στην ΑΣΟΕΕ, «και γκαστρωμένη και αειπάρθενος ήταν μόνο η Παναγία»…
Στ.Κασιμάτης
