Δεν είναι λίγα αυτά ως απολογισμός λίγων μόνο μηνών και πραγματικά είναι ευπρόσδεκτα, αλλά.. προσοχή! Χρειάζεται να διατηρήσουμε την επαφή με την επερχόμενη πραγματικότητα, η οποία θα είναι πολύ δύσκολη και θα κάνει κάτι παραπάνω από αισθητή την παρουσία της με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς.
Επειτα από μια υπερπροσπάθεια για να προλάβουμε όλες τις χαμένες έως τώρα χρονικές προθεσμίες και μετά την υιοθέτηση ενός σκληρού πακέτου μέτρων, βρισκόμαστε μόλις στην αρχή. Εχουμε ακόμη να αντιμετωπίσουμε ανεργία στο 25% και ύφεση πάνω από 6%, δηλαδή ένα τεράστιο αναπτυξιακό έλλειμμα, στο οποίο, μάλιστα, τα μέτρα σκληρής περιοριστικής πολιτικής που έχουν υιοθετηθεί, θα ρίξουν ακόμη πιο βαριά σκιά, χωρίς να έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς οι «ασκήσεις» αλλαγής των όρων της αγοράς εργασίας θα μπορέσουν να προκαλέσουν σπίθες ανάπτυξης.
Είναι κρίσιμο λοιπόν να επικεντρωθούμε στο τι θα γίνει από εδώ και στο εξής, καθώς υπάρχουν δύο θεμελιώδη θέματα, τα οποία πρέπει να αποσπάσουν την προσοχή των κυβερνητικών ενεργειών: πώς θα επαναλειτουργήσει η δημόσια διοίκηση, η οποία έχει πλήρως απορρυθμιστεί, και με ποιον τρόπο θα επανεκκινηθεί η αναπτυξιακή διαδικασία.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο σκέλος, οι υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει, ως τμήμα του πρόσφατου μνημονίου, δίνουν κάποιες ισχνές απαντήσεις, αλλά δεν εξασφαλίζουν αλλαγή κατεύθυνσης, κάτι το οποίο απαιτεί την αυξημένη κυβερνητική ικανότητα για να επιτευχθεί. Ιδιαίτερα, όμως, στον τομέα της ανάπτυξης, το πρόγραμμα των εταίρων και δανειστών ουδεμία απάντηση δίνει. Εκεί ακριβώς είναι το πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση πρέπει πραγματικά να υπερβεί τον εαυτό της, και τα πρώτα δείγματα που δόθηκαν δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Ακόμη και ο πιο καλόπιστος κριτής των κυβερνητικών πεπραγμένων δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι οι κινήσεις και οι επιλογές που έχουν γίνει γύρω από το φορολογικό νομοσχέδιο απέχουν από το να θεωρηθούν ικανοποιητικές. Η αναπτυξιακή του διάσταση απουσιάζει πλήρως, ενώ σε απολύτως λανθάνουσα κατάσταση φαίνεται να βρίσκεται κάθε πρόθεση ανανέωσης, μεταρρύθμισης και απλούστευσης του φορολογικού καθεστώτος της χώρας.
Οι ευκαιρίες που μας έχουν δοθεί δεν είναι δωρεάν, κοστίζουν ακριβά, τις έχουμε ήδη πληρώσει και θα συνεχίσουμε να τις πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμη. Γι’ αυτό πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο τρόπο.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ
