 |
| Με χρυσά κουτάλια... |
Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 14 εκατομμύρια ευρώ «φαγώθηκαν» στο όνομα της διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους την πενταετία 2007 - 2011, όπως προέκυψε από τον έλεγχο στα ταμεία τριών μόνο αγροτοσυνδικαλιστών οργανώσεων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, εισέπρατταν διπλά και τριπλά χρήματα για.. ταξίδια χωρίς να καταβάλλουν παραστατικά, νοίκιαζαν διαμερίσματα για τους προέδρους και τους συμβούλους των οργανώσεων τους και γενικότερα έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, αντί να χρησιμοποιούν τα χρήματα του ΕΛΓΑ για τους σκοπούς που τα είχαν λάβει.
Τα μέχρι τώρα πορίσματα, που βρίσκονται στην διάθεση της ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, δείχνουν μια απίστευτη σπατάλη, αλλά και αδιαφάνεια από τρεις οργανώσεις: την ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ.
Για παράδειγμα, η ΠΑΣΕΓΕΣ διατηρούσε πλήρες διαμέρισμα για την διαμονή του προέδρου της στην Αθήνα με μίσθωμα 900 ευρώ και πληρωμένα κοινόχρηστα, χορηγούσε κίνητρα οικειοθελούς αποχώρησης στο προσωπικό με αποζημιώσεις που υπερβαίνουν τα νόμιμα και χορήγηση επιπλέον ποσών για εξαγορά ενσήμων, αλλά και έξοδα κίνησης ύψους 18.000 ευρώ ετησίως ως έξοδα παραστάσεως για τους προϊσταμένους των υπηρεσιών της.
Και φανταστείτε ότι η ΠΑΣΕΓΕΣ ήταν πιο «νοικοκυρεμένη» από την ΣΥΔΕΣΕ, στην οποία το ίδιο διάστημα, η εκκαθάριση πληρωμών του Δ.Σ. γίνεται προφανώς χωρίς δικαιολογητικά, αποδεικτικά εισιτηρίων ή τιμολόγια ξενοδοχείων, ενώ σε πολλές περιπτώσεις καταβάλλεται κόστος διαμονής κατ΄ αποκοπή και εν συνεχεία χρεώνεται το ταμείο της οργάνωσης επιπλέον το πραγματικό κόστος του ξενοδοχείου.
Επιπλέον, τα μέλη της οργάνωσης λάμβαναν μεγαλύτερο του προβλεπόμενου ποσού των 100 ευρώ ως ημερήσια αποζημίωση για το διάστημα των ελέγχων.
Τέλος, χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι πώς μόνο το 2008 οι ελεγκτές καταγράφουν την καταβολή εξόδων διαμονής και μετακίνησης των μελών του Δ.Σ. που συνεδρίασε στην Θεσσαλονίκη χωρίς παραστατικά, ενώ το ίδιο έτος η τότε ταμίας της οργάνωσης κ. Ας. Κιστάκη εμφανίζεται να εισπράττει εκ παραδρομής με δύο εντάλματα 726 ευρώ και 561,78 για το ίδιο ταξίδι…
Και χωρίς να θέλουμε να προδικάζουμε, αν κάθε συνδικαλιστική οργάνωση τρώει με τον ίδιο ρυθμό δεν είναι και δύσκολο να καταλάβουμε πως φτάσαμε εδώ...
Πηγή: Καθημερινή
