Ένα κρίσιμο στοιχείο στην οξεία αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση Σαμαρά και στους συνδικαλιστές του μετρό δεν έχει πολυσυζητηθεί από τα ΜΜΕ αλλά και φυσικά ούτε και από τους κυβερνητικούς κύκλους.
Η κυβέρνηση προβάλλει το σημαντικό επιχείρημα ότι οι αλλαγές και οι δραματικές περικοπές στο ενιαίο μισθολόγιο δεν επιτρέπουν καμία εξαίρεση σε κανένα έλληνα εργαζόμενο. Τι περικοπές έχει προτείνει η έχει επιβάλει η κυβέρνηση στους μισθούς των κυβερνητικών αξιωματούχων, και στους τριακόσιους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου; Δεν νομίζει ο πρωθυπουργός της χώρας ότι θα είχε πολύ περισσότερο δίκαιο με το μέρος του, γύρω από την απόφαση επιτάξεων που διέταξε εναντίον των συνδικαλιστών του μετρό, εάν είχε κάνει τον κόπο, αλλά και την εθνική εντιμότητα, να είχε ήδη περικόψει τους μισθούς και τα λοιπά επιδόματα στην πολιτική ηγεσία της χώρας πριν προβεί σε παρόμοια επιστράτευση εναντίον εργαζομένων και συνδικαλιστών.
Η ισότητα και η δικαιοσύνη στο ενιαίο μισθολόγιο της χώρας δεν μπορεί να εξαιρεί εκ των προτέρων την πολιτική ηγεσία. Εάν ο κ. Σαμαράς δεν βρίσκει δικαιολογητικό γιατί να επιτρέψει εξαιρέσεις στους εργαζόμενους του μετρό, το πρέπον θα ήταν να παρουσιάσει στην ελληνική κοινωνία τα δικαιολογητικά που η κυβέρνησή του πιστεύει ότι υπάρχουν, δια τα οποία οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και οι εκλεγμένοι βουλευτές δικαιούνται να διατηρούν μία άκρως προνομιακή θέση στην μισθολογική ιεραρχία του ελληνικού δημοσίου. Μόνο έτσι, μόνο εάν ο κ. Σαμαράς προθυμοποιηθεί να επιβάλει στους δημόσιους λειτουργούς της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, κυβερνητικούς αξιωματούχους και εκλεγμένους βουλευτές παρόμοιες μισθολογικές κακουχίες όπως και σε όλους τους άλλους έλληνες, μόνο τότε έχει το δικαίωμα αλλά και το δίκιο με το μέρος του, στις ηρωικές προσπάθειές του για περικοπές στο ενιαίο μισθολόγιο.
Ντ.Κουτσολιούτσος
