Ωραίος, γρήγορος, πρωταθλητής στα 100 μέτρα. Από σημαιοφόρος τους Ολυμπιακούς του 1976 στο Μόντρεαλ, στη Βουλή κι από εκεί στο δημαρχιακό θώκο της Θεσσαλονίκης.
Τώρα, ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος οδηγείται στη φυλακή...
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947. Ο πατέρας του ήταν συνταγματάρχης. Σπούδασε... στην οδοντιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ’ όπου πήρε το πτυχίο του χειρουργού οδοντιάτρου. Εκεί γνώρισε και τη γυναίκα του, Ελένη Σωτηριάδου.
Άσκησε το επάγγελμα μέχρι το 1981, όταν εκλέχθηκε βουλευτής.
Γρήγορα, τον κέρδισε ο στίβος και τα 100 μέτρα. Έγινε ένας από τους σημαντικότερους σπρίντερ της γενιάς του. Τόσο σημαντικός που φόβιζε ακόμη και με τον μεγάλο Βαλερί Μπορζόφ! Ο «ιπτάμενος» γιατρός, όπως τον «βάφτισαν» αργότερα, κράτησε επί 21 ολόκληρα χρόνια το πανελλήνιο ρεκόρ στα 100 μέτρα με 10.22.
Πρωταθλητής Ελλάδας, Βαλκανιονίκης και τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης, Ελσίνκι το 1971, στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας το 1972 και στο Μόναχο το 1976.
Έλαμψε το 1972 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου και ήταν σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στους Αγώνες του ’76 στο Μόντρεαλ.
Ο Πέτρος Γαλακτόπουλος, που ήθελε να είναι ο σημαιοφόρος στην τελετή Έναρξης, είχε θυμώσει όταν του ανακοίνωσαν πως τη σημαία θα κρατήσει ο Παπαγεωργόπουλος. «Γιατί, επειδή είναι πιο όμορφος;» ρώτησε. «Τότε βάλτε τον Κούρκουλο να παλέψει!», ήταν η συνέχεια της φράσης του!
Ένας τραυματισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, του στέρησε τη συμμετοχή στον τελικό και την κατάκτηση ενός μεταλλίου. Οι γιατροί του απαγόρευσαν να δοκιμάσει γιατί υπήρχε κίνδυνος να μην ξαναπερπατήσει.
Έχασε τον αγώνα και το μετάλλιο αλλά όταν επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη αποφάσισε να ξεκινήσει προπονήσεις. Και καθημερινά με τους κολλητούς του από την ομάδα του Αετού πήγαινε με το Fiat του στην Κάβαλα, στο γήπεδο που είχε πλαστικό δάπεδο.
Η πολιτική
Το 1978 αποφάσισε για πρώτη φορά να κατέβει σε έναν άλλο στίβο, της πολιτικής. Έβαλε υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος. Βγήκε πρώτος. Το 1981 ήταν η σειρά της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία, εκλεγόταν από το 1981 έως το 1998.
Την περίοδο 1991 - 1992 ήταν υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού. Προκάλεσε αίσθηση το 1996 όταν από το βήμα της Βουλής ζήτησε να επιστρέψουν στην Ελλάδα από την Άτλαντα οι Παναγιώτης Φασούλας και Φάνης Χριστοδούλου γιατί σύμφωνα με δημοσιεύματα είχαν «συλληφθεί» να καπνίζουν στο αεροπλάνο που μετέφερε την ελληνική ολυμπιακή αποστολή.
Στις δημοτικές εκλογές του 1998 έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώκο της Θεσσαλονίκης απέναντι στον Θρασύβουλο Λαζαρίδη (τότε δήμαρχο Καλαμαριάς) και εξελέγη. Στις επόμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις (2002 με βασικό αντίπαλο τον Σπύρο Βούγια και 2006 με βασικό αντίπαλο την Χρύσα Αράπογλου) επανεξελέγη δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Η θητεία του ως δημάρχου ολοκληρώθηκε το 2010.
Ο Λουδοβίκος... δήμαρχος
Κατηγορήθηκε πως τον ένοιαζε μόνο το γκλάμουρ, η κοσμική ζωή, η προβολή του. Λέγονται και ακούγονται πολλά, πάρα πολλά! Όπως ότι πριν πάει στο δημαρχείο περνούσε από το αγαπημένο του μπαρμπέρικο για να φτιάξει τα μαλλιά του. Κι αν δεν προλάβαινε, πήγαινε ο κουρέας στο γραφείο του (300 τετραγωνικών και με τζάκι).
Λέγεται πως αναφερόταν στον εαυτό του ως «ο δήμαρχος», είχε οδηγό και καθόταν πάντα στο πίσω κάθισμα, πως είχε μετατρέψει το TV100 σε προσωπικό τηλεοπτικό συνεργείο, πως ήθελε να διοργανώνει ακριβές γιορτές (σ.σ. το ανάμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου στην πλατεία Αριστοτέλους).
Μπορεί όλα αυτά να έχουν και μια δόση αλήθειας. Είχε άλλωστε απονείμει στον εαυτό του το Μεγαλόσταυρο του Δήμου Θεσσαλονίκης...
Οι αντίπαλοί του, τον αποκαλούσαν ειρωνικά «Λουδοβίκο», «πρίγκιπα», «άρχοντα» και «ατσαλάκωτο».
Το σκάνδαλο υπεξαίρεσης
Όλα ξεκίνησαν ότι ο ίδιος ο Παπαγεωργόπουλος κατήγγειλε υπάλληλο του για υπεξαίρεση. Αλλά μετά την έρευνα της υπόθεσης βρέθηκε ο ίδιος στο εδώλιο, κατηγορούμενος για υπεξαίρεση 30 εκατομμυρίων ευρώ. Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια το 2008 και πέντε χρόνια μετά βγήκε η πρωτόδικη απόφαση: ισόβια.
