Η πόλη δεν έχει καμία πολυτέλεια να περιμένει και άλλο για την περάτωση του Μετρό, αλλά αντίθετα απαιτείται η τάχιστη ολοκλήρωσή του και η δρομολόγηση όλων των πιθανών επεκτάσεων, που επίσης οδηγούν στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Η διαμάχη για το σταθμό Βενιζέλου του υπό κατασκευή Μετρό Θεσσαλονίκης αποτελεί κλασική περίπτωση έλλειψης κοινής λογικής, κάτι συνηθισμένο στην Ελλάδα, ακόμη και τώρα που η οικονομία μας δεν... διακρίνεται από ευημερία, όπως πριν 10 ή 15 χρόνια.
Η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) πως οι αρχαιότητες, που βρέθηκαν εκεί, πρέπει να μεταφερθούν δεν ήταν αρκετή για μία μερίδα αρχαιολόγων, που προβάλλουν την ανάγκη να παραμείνουν εκεί τα ευρήματα, ασχέτως εάν η Αττικό Μετρό, αλλά και ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εργων, Σ. Σιμόπουλος, δηλώνουν πως τεχνική λύση δεν υπάρχει.
Οι σήραγγες του Μετρό έχουν κατασκευαστεί, ο σταθμός Βενιζέλου δεν μπορεί να μετακινηθεί και το έργο είναι προγραμματισμένο να τελειώσει κάποια στιγμή το 2017, έχοντας καταγράψει ήδη 3-4 χρόνια καθυστέρησης.
Το ΚΑΣ αποφάσισε με πλήρη ομοφωνία τη μεταφορά των αρχαιοτήτων, όπως έπραξε και σε άλλους σταθμούς του Μετρό, ενώ το εντυπωσιακό είναι πως συνολικά το Μετρό Θεσσαλονίκης έχει εγκεκριμένο προϋπολογισμό αρχαιολογικών ανασκαφών της τάξης των 90 εκατ. ευρώ, ένα πρωτοφανές ποσό όχι μόνο για την εποχή που διανύουμε.
Ολα τα παραπάνω δεδομένα δεν αρκούν για ένα τμήμα των αρχαιολόγων, οι οποίοι πεισματικά διατείνονται πως είναι έγκλημα οι αρχαιότητες να αποσπαστούν από το σημείο που βρέθηκαν, χωρίς όμως να είναι σε θέση να προτείνουν αξιόπιστες τεχνικές λύσεις και μη λαμβάνοντας υπόψη τον παράγοντα του χρόνου, που είναι πολύ σημαντικός για την πόλη.
Μικρή, αλλά κρίσιμη λεπτομέρεια ότι οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο Μετρό Θεσσαλονίκης οδεύουν προς το τέλος τους και κάτι τέτοιο θα σημάνει την απόλυση 400 εργαζομένων σ' αυτό το κομμάτι των εργασιών από την ανάδοχο κοινοπραξία.
Πιθανότατα εάν οι εργασίες στο σταθμό Βενιζέλου συνεχίζονταν, ίσως μέρος ή και όλοι από τους 400 εργαζόμενους να μην απολύονταν σύντομα, αλλά να έπαιρνε παράταση η απασχόλησή τους.
Ο υπογράφων ως πολίτης της Θεσσαλονίκης όφειλε να καταγράψει όμως το θέμα και από μία άλλη σκοπιά, που υπερβαίνει όλες τις δηλώσεις των αρμοδίων και τα συμφέροντα ακόμη και των 400 εργαζομένων.
Η πόλη δεν έχει καμία πολυτέλεια να περιμένει και άλλο για την περάτωση του Μετρό, αλλά αντίθετα απαιτείται η τάχιστη ολοκλήρωσή του και η δρομολόγηση όλων των πιθανών επεκτάσεων, που επίσης οδηγούν στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Η Θεσσαλονίκη, εκτός από το λιμάνι της, δεν έχει κανέναν άλλο πόλο ανάπτυξης και η πραγματοποίηση του Μετρό θα δημιουργήσει κινητικότητα με νέες εμπορικές πιάτσες και αναθέρμανση της οικιστικής αγοράς κοντά στους σταθμούς. Το πιο ενδεικτικό και κοντινό παράδειγμα είναι το Μετρό της Αθήνας και όλη η ανάπτυξη, που προκάλεσε και εξακολουθεί να πυροδοτεί, όπου επεκτείνεται.
Η συμπρωτεύουσα είχε τη μεγάλη ατυχία να μην προωθηθεί η κατασκευή του Μετρό της, όταν οι «αγελάδες ήταν παχιές» και μπορούσαν να γίνονται υπερβάσεις στους προϋπολογισμούς, ενώ το κράτος διέθετε μπόλικα χρήματα για να ικανοποιεί κάθε είδους απαίτηση.
Σήμερα με τα χίλια προβλήματα γίνεται προσπάθεια να ολοκληρωθεί η υλοποίηση της βασικής γραμμής του Μετρό, να αρχίσει η κατασκευή της επέκτασης προς Καλαμαριά και να δημοπρατηθούν οι μελέτες για την επέκταση προς Σταυρούπολη.
Οποιαδήποτε επιπλέον καθυστέρηση του έργου συμβάλλει στην επιπρόσθετη αγανάκτηση των πολιτών, στην ακόμη περισσότερη ταλαιπωρία του εμπορικού και παραγωγικού ιστού της πόλης και στη διαιώνιση της ύπαρξης των εργοταξίων μέσα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, που υποτίθεται πως θέλει να προσελκύσει τουρίστες. Όσο για το επιχείρημα της ανάδειξης των αρχαιοτήτων, που ούτως ή αλλιώς συντελείται σε πολύ μεγάλο βαθμό, καλό θα είναι να λαμβάνει υπόψη και την τρέχουσα κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα
Άρθρο: Δ.Διαμαντίδης
Πηγή: Hμερησία
