Ημέρα με την ημέρα στερεύει η ρευστότητα στην αγορά της Κύπρου και αυξάνεται το φαινόμενο των ουρών σε ΑΤΜ. Παράλληλα η αξιοπιστία της χώρας πλήττεται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το... Φόρεϊν Οφις εξέδωσε χθες σύσταση προς τους Βρετανούς να έχουν μετρητά πάνω τους και να λαμβάνουν προφυλάξεις έναντι μιας πιθανής κλοπής. Παράλληλα, εμφανίζονται οι πρώτες ελλείψεις στην αγορά κυρίως από προμηθευτές που δεν δέχονται πίστωση, ενώ η ΠΟΒΕΚ (Γενική Συνομοσπονδία Παγκύπριων Οργανώσεων Βιοτεχνών Επαγγελματιών Καταστηματαρχών) έβγαλε χθες ανακοίνωση ότι οι πληρωμές με κάρτα στα πρατήρια υγρών καυσίμων δεν θα είναι πλέον δυνατές, ακυρώνοντας την προ ημερών διαβεβαίωση του Συνδέσμου Πρατηριούχων για το αντίθετο. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι υπάρχει ακόμα επάρκεια καυσίμων στο νησί...
«Είμαστε στο σημείο μηδέν». Από την άλλη πλευρά της γραμμής, η 28χρονη Γεωργία Χρύσανθου από τη Λάρνακα ακούγεται ταραγμένη, αλλά αποφασισμένη. «Επικρατεί φόβος όχι όμως για την ενδεχόμενη απώλεια των υλικών μας αγαθών» επισημαίνει η 28χρονη Κύπρια. «Αυτό που μας τρομάζει είναι το παρασκήνιο των τελευταίων εξελίξεων: ποιοι είναι αυτοί που μας πιέζουν, πού αποσκοπούν, αλλά και ποιες είναι οι ευθύνες μας ως κοινωνίας για όλα αυτά;» αναρωτιέται η Γεωργία, κάτοχος διδακτορικού και μητέρα δύο παιδιών, «αλλά εδώ και ενάμιση μήνα άνεργη».
Η Γεωργία ταυτίζεται με το «όχι», αλλά δεν «μασάει» τα λόγια της, όταν η συζήτηση πηγαίνει στις ευθύνες των ίδιων των Κυπρίων. Οι καταγγελίες της έχουν «άρωμα» Ελλάδας. «Ημαστε πάντοτε προνοητικοί, αλλά βασίλευε η “κουμπαροκρατία”» περιγράφει• «δεν έβρισκες ραντεβού στο νοσοκομείο; Τηλεφωνούσες στον βουλευτή σου και το τακτοποιούσε. Είχες ένα επουσιώδες εργατικό ατύχημα; Κατέφευγες στο Ταμείο Ευημερίας και εξασφάλιζες ένα ισόβιο επίδομα. Και επιπλέον, δεν παράγουμε τίποτα- ακόμα και λεμόνια εισάγουμε από την Αργεντινή» καταθέτει η ίδια. Ποιος, όμως, τολμούσε να θίξει τα κακώς κείμενα, σε μια τόσο κλειστή κοινωνία; «Εμείς οι νέοι κάνουμε την αυτοκριτική μας και είμαστε έτοιμοι για επανεκκίνηση» με διαβεβαιώνει η νεαρή γυναίκα «έως σήμερα η γενιά μου ήταν θεατής στο πολιτικό γίγνεσθαι, τώρα σκοπεύουμε να γίνουμε πρωταγωνιστές». Για του λόγου το αληθές, έχουν ήδη ληφθεί πρωτοβουλίες για τη δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης. «Ξεκινήσαμε μια σελίδα στο Facebook “ενισχύω τώρα την αγορά του τόπου μου”, όπου παραγωγοί και καταστηματάρχες αναρτούν διάφορες προσφορές - σήμερα σε ένα κατάστημα, 1,5 ευρώ για μία φραντζόλα ψωμί και ένα λίτρο γάλα».
Τον δυναμισμό της, όμως, δεν συμμερίζεται η κ. Τασούλα Χόμπλαρου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός στη Λευκωσία. «Το κούρεμα των καταθέσεων θα επηρέαζε τη ζωή μου, αλλά μια πιθανή χρεοκοπία θα την έπληττε έτι περαιτέρω» σχολιάζει. «Ηδη μας έχουν περικόψει τις συντάξεις, αλλά το δεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα». Τη σύγκριση μεταξύ του 1974 και της σημερινής κατάστασης κρίνει άτοπη. «Τότε, λάβαμε κατευθείαν βοήθεια από τις ΗΠΑ και την Ελλάδα, βοήθεια οικονομική και υλική» θυμάται η ηλικιωμένη πρόσφυγας από την Κυθρέα, «τώρα, αν χρεοκοπήσουμε και βγούμε από την Ευρωζώνη, ποιος θα μας στηρίξει εν μέσω μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;» αναρωτιέται. Εξίσου προβληματισμένος φαίνεται και ο εκπαιδευτικός, κ. Γιώργος Ασπρος. «Θα παρέμενα υπέρμαχος του “όχι”, αν υπήρχε ένα plan B, το οποίο εντέλει δεν υπήρχε» παρατηρεί με πικρία. «Τα παιδιά στο σχολείο δεν έχουν καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης». Το ίδιο ισχύει, σύμφωνα με τον Ελλαδίτη, Γιώργο Στόγια, και για τους ενήλικες, «πολύς κόσμος έχει ελάχιστη ενημέρωση για το τι εστί χρεοκοπία». Ο ίδιος έχει δημιουργήσει έτερη σελίδα στο facebook «πρωτοβουλία για την παραμονή της Κύπρου στο ευρώ», καθώς θεωρεί ότι αυτό αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική λύση.
«Αναστροφή» κλίματος
«Αναστροφή» στο κλίμα το τελευταίο εικοσιτετράωρο διαπιστώνει ο δρ Κώστας Καραθανάσης, Ελλαδίτης που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. «Καθώς η ελπίδα προς τους Ρώσους πνέει λοίσθια και το σχέδιο Β αποδεικνύεται ουτοπικό, ο κόσμος έχει πανικοβληθεί». Ωστόσο, «οι νέοι Κύπριοι δεν θα ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ελλάδας, δεν θα κατέβουμε απλώς στους δρόμους να διαδηλώσουμε, εμείς θα αλλάξουμε πραγματικά», μου λέει με σθένος η 28χρονη Γεωργία. «Και αυτό θέλω να το γράψεις»/Πηγή:Καθημερινή.
