Τρία χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης, η εβδομάδα της κυπριακής υποδούλωσης στις εκλογικές ανάγκες της αυτοκράτειρας Μέρκελ, αλλάζει ριζικά, και ίσως ανεπίστρεπτα, την ταυτότητα της Ευρωζώνης.
Τα πέπλα της «αλληλεγγύης», των ευρωζωνικών «εταίρων», του Γερμανικού «αλάθητου», της Ευρωζωνικής «ηγεσίας», της «ανεξαρτησίας» της... Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της ευρωζωνικής «διάσωσης» έχουν πέσει και έχουν διαλυθεί. Αυτό που απομένει είναι το ξεγύμνωτο κάδρο της εκδικητικής, ιδιοτελής, κερδοσκοπικής, απολυταρχικής, και γεωπολιτικά άκρως επικίνδυνης αλλά επερχόμενης γερμανικής αυτοκρατορίας. (Το άρθρο γράφεται το βράδυ του Σαββάτου, εν αναμονή των περαιτέρω εξελίξεων και παραθέτω μερικές σκέψεις.)
Οικονομικά. Την στιγμή που η Γερμανία ανακεφαλαιώνει τις τράπεζες της, με εντελώς τζάμπα χρήματα από καταθέσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, (τουλάχιστον 150 δις μόνο το 2012), που μεταναστεύουν από τα πολιορκημένα κράτη της περιφέρειας στις γερμανικές τράπεζες, η Γερμανία δεν μπόρεσε να εξοικονομήσει 17 δις και να τα χαρίσει στην Κύπρο, μέσω του Μηχανισμού Σταθερότητας, παρόλο που τα περισσότερα από τα ευρώ που είχε χάσει η Κύπρος, τα είχε χάσει λόγω του περίφημου ελληνικού κουρέματος PSI, που διέταξε και επέβαλε η Γερμανία, εναντίον της ξεκάθαρης συμβουλής του μελλοντικού και προσωρινού έλληνα πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου, και πρώην υποδιευθυντή της ΕΚΤ.
Πολιτικά. Η «ανεξάρτητη» Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρέμεινε επί μήνες σε αναμονή των διαπραγματεύσεων μεταξύ Γερμανίας και Κύπρου, για να ετοιμάσει την νομισματική λαιμητόμο πάνω από ένα κράτος 750.000 ανθρώπων, δίνοντας στην κυπριακή κυβέρνηση δύο τρία εικοσιτετράωρα να συμμορφωθεί με τις γερμανικές διαταγές, η να καταστραφεί πλήρως η οικονομίας της. Όταν οι ηλιθιότατοι ευρωπαίοι άκουγαν και ακολουθούσαν τις κυβερνήσεις τους στην είσοδο της χώρας τους στο κοινό νόμισμα, αυτή ακριβώς την αποφράδα ημέρα είχαν στο μυαλό τους και στην φαντασία τους. Τώρα το ξέρουν, το πήραν το μάθημα, είτε το θέλουν, είτε όχι, και τώρα, οι ίδιες οι κυβερνήσεις του, και τα ΜΜΕ, τους λένε, «λυπόμαστε, αλλά είναι πλέον αργά...». Το παραδείσιο όνειρο του ευρώ, στην κολασμένη του πραγματικότητα. Τα πολιτικά συστήματα όλων των ευρωζωνικών κυβερνήσεων, πλην της Γερμανίας, έχουν ξεχαρβαλωθεί, κάτω από την διπλή πίεση της ευρωζωνικής κρίσης, και της γερμανικής απολυταρχικής πολιτικής. Τα διάφορα κόμματα, σε κάθε κράτος του ευρώ, εκτός από το γερμανικό, και ίσως το αυστριακό, εστιάζουν όλη τους την ενέργεια στον αλληλοσπαραγμό αναμεταξύ τους εντός της επικράτειας τους, και, σαν αποτέλεσμα του αλληλοφαγώματος, μετά παραδίνονται στα γερμανικά γεωπολιτικά συμφέροντα αμαχητί.
Κοινωνικά. Μία ολόκληρη γενεά, στα κράτη του Νότου, και όχι μόνο, χάνεται, μπροστά στα μάτια μας. Και η μόνη ελπίδα που παρέχεται είναι οι υποσχέσεις των κυβερνήσεων ότι η ανάκαμψη και η ανάπτυξη έρχονται, ... μέσω Κατάρ. Η Γερμανία που αποκόμισε τεράστια κέρδη από τα δέκα έτη της ευημερίας, και που αποκομίζει ακόμα πιο τεράστια (αθέμιτα, κατά την γνώμη μου), κέρδη, λόγω της κρίσης, (για την οποία καταδικάζει και ενοχοποιεί αποκλειστικά την περιφέρεια), έχει την χαμηλότερη ανεργία, οπότε γιατί να της καεί καρφί; Οι κυβερνήσεις του Νότου, παραλυμένες, υπακούουν ευλαβικά τις γερμανικές εντολές, ανίκανες να αντισταθούν, είτε ατομικά, είτε συλλογικά. Οι λαοί της Ευρώπης είναι πια, επισήμως, απροστάτευτοι στις επιθυμίες της αγοράς και της γερμανικής γεωπολιτικής. Ο φημισμένος οικονομικός μοχλός της Ευρωζώνης, μετατρέπεται μπροστά στα μάτια μας στο σατράπη της Ευρωζώνης. Και η συμβουλή των κυβερνήσεων του ευρώ, είναι ότι είναι χειρότερα εκτός ευρώ. Πολιτικά ανελεύθεροι, οικονομικά πολιορκημένοι και κοινωνικά απροστάτευτοι.
Γεωπολιτικά. Το σατανικό τέχνασμα της Γερμανίας να ανακοινώσει και να αποφασίσει την εισβολή στις εγγυημένες καταθέσεις όλων των κυπριακών τραπεζών, κάτω από τα 100.000 ευρώ, έσπασε ακόμα ένα φρούριο προστασίας των λαών του ευρώ. Γυρνώντας πάλι στην «ανεξάρτητη» Ευρωπαϊκή Τράπεζα, η προδοσία της εναντίον των λαών της περιφέρειας είναι ιστορική. Επανειλημμένα, επί εβδομάδες πριν την τωρινή εβδομάδα, ο πολιτικός «αγγελιοφόρος» της ΕΚΤ, ο γερμανός Ασμούσεν, ανακοίνωνε δεξιά και αριστερά, ότι η Κύπρος αποτελεί συστημικό κίνδυνο, υποτίθεται προειδοποιώντας την Γερμανία να είναι προσεκτική. Κατόπιν, στην ιστορική συνεδρίαση Γιούρογκρουπ, της περασμένης Παρασκευής, ξεκίνησε την προδοσία. Κατά της Κύπρου, έστησε την νομισματική λαιμητόμο, απειλώντας την κυπριακή κυβέρνηση και το έθνος με πλήρη άρνηση παροχής ρευστότητας εντός ημερών, (ανήμερα στην 25η Μαρτίου, για ένα έξοχο συμβολισμό), εάν δεν υπακούσει στις διαταγές της Γερμανίας. Κατά των κρατών της Περιφέρειας, επέτρεψε στην Γερμανία να καταστρέψει το ασφαλές των μικρών και «εγγυημένων» καταθέσεων σε όλη την Ευρωζώνη. Το αποτέλεσμα, φυσικά, είναι ότι όλοι οι καταθέτες που θα τρομοκρατηθούν θα είναι στα κράτη της περιφέρειας, και όλες αυτές οι τρομαγμένες καταθέσεις θα φυγαδευτούν άμεσα και αποκλειστικά στις γερμανικές τράπεζες.
Είναι απίστευτα διαβολικό και εξίσου αποτελεσματικό, από οικονομική και γεωπολιτική σκοπιά, αυτό το ύπουλο τέχνασμα της Γερμανίας. Στέριωσε με μία απλή κίνηση, με ένα απλό λαθάκι, την ταφόπετρα στα τραπεζικά συστήματα των κρατών της περιφέρειας, συντελώντας, ακόμα πιο ενεργητικά στην αποδυνάμωση και εξάντληση των οικονομιών τους, λες και η εγκληματική πολιτική της υποχρεωτικής λιτότητας, δεν ήταν αρκετή να πτωχεύσει και να αποδυναμώσει τον Νότο. Υπενθυμίζω ότι στο προηγούμενο άρθρο είχα παραθέσει πρόσφατη πληροφορία από το πρακτορείο Bloomberg, ότι τον περασμένο χρόνο, τριακόσια δισεκατομμύρια ευρώ τραπεζικών καταθέσεων μετανάστευσαν από Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία στις τράπεζες της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Ο Βορράς συνεχίζει να απομυζά τους πόρους του Νότου, την ίδια στιγμή που ο Βορράς κλαίγεται και οδύρεται για τα δάνεια για τα οποία «αναγκάζεται» να παρέχει εγγυήσεις προς όφελος του Νότου. Έως φέτος, μετά από τρία χρόνια κρίσης, η Γερμανία, για πρώτη φορά, θα δώσει από την τσέπη της μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα, και ο Σόιμπλε πριν από λίγο κλαιγόταν για την ΤΡΥΠΑ, που αυτό δημιουργούσε στον προϋπολογισμό του για το γερμανικό κράτος.
Και αυτά τα λεφτά που θα αναγκαστεί να πληρώσει στο ελληνικό δημόσιο είναι φόροι που η Ελλάδα έχει πρόσφατα πληρώσει στην Γερμανία για τα δάνεια που η Γερμανία έχει εγγυηθεί αλλά ποτέ δεν έχει καταβάλει. Αντιθέτως, δανείζεται τα χρήματα τζάμπα και κερδοσκοπεί εναντίον της Ελλάδας επιβάλλοντας πρόσθετο επιτόκιο εναντίον της Ελλάδας, επί του δανείου. Περισσότερα πάνω σε αυτό, σε προσεχές άρθρο.
Ντίνος Κουτσολιούτσος
