Με τους ελεγκτές που έχουν αναλάβει να παρακολουθούν την υλοποίηση του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής, έχουμε ζήσει διάφορες περιόδους εντάσεων.
Σε κάθε περίοδο -εκτός της παρούσης- ήταν σχετικά εμφανές το πώς ακριβώς διαμορφωνόταν η εικόνα των διμερών επαφών και διαπραγματεύσεων.
Δηλαδή δεν είχε κανείς αμφιβολία, το...Σεπτέμβριο του 2011, όταν η τρόικα «τα βρόντηξε» απέναντι στον τότε υπουργό Οικονομικών, κ. Βενιζέλο, και έφυγε προς αναζήτηση πολιτικών κατευθύνσεων, ότι βρισκόμασταν σε πολύ λεπτό σημείο διαπραγματεύσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνη η ρήξη οδήγησε στην πρόταση περί δημοψηφίσματος και στην πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Την παρούσα χρονική στιγμή, όμως, δεν έχει γίνει ακόμη απολύτως κατανοητό ποια ακριβώς είναι η σχέση μας με την τρόικα. Δηλαδή το γεγονός ότι, την Τετάρτη το βράδυ, οι επικεφαλής του κλιμακίου των ελεγκτών αποχώρησαν από τις συζητήσεις, πώς πρέπει να το ερμηνεύσουμε; Ως απόρριψη των όσων προτείναμε ως πεπραγμένα των τελευταίων μηνών στη συμπλήρωση της λίστας των προαπαιτούμενων ενεργειών για τη λήψη της επόμενης δόσης ή ως επιβεβαίωση του καλώς έχειν στα πεπραγμένα των μεταρρυθμίσεων και προσαρμογών; Αν όλα έχουν καλώς, γιατί όλοι -και η ελληνική πλευρά και αυτή των ελεγκτών- αποφεύγει να μιλήσει για συμφωνία; Αν πάλι υπάρχει ρήγμα αγεφύρωτο, γιατί κανείς δεν ομολογεί την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων;
Αν οι ελεγκτές μπορούν να κρίνουν την πρόοδο του ελληνικού προγράμματος και να το αξιολογήσουν μακρόθεν -όπως ισχυρίζεται η χθεσινή συμβιβαστική και κατευναστική ανακοίνωση της Κομισιόν-, ποιος ο λόγος να συζητούν εγχωρίως επί μέρες με υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες και, τελικά, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, για μια σειρά θεμάτων που τέθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;
Στην πραγματικότητα, τα μυστήρια της τρόικας δεν είναι και τόσο μεγάλα ή τόσο σκοτεινά όσο φαίνονται. Και τώρα, όπως και πριν από δεκαοκτώ μήνες, υπάρχουν υπογεγραμμένες υποχρεώσεις του μνημονίου που αναζητώνται από τους ελεγκτές, αλλά δεν βρίσκονται πουθενά στη λίστα με τα πεπραγμένα τής τότε και της σημερινής κυβέρνησης.
Ο ρόλος των ελεγκτών είναι και τώρα, όπως και τότε, υπερεκτιμημένος πολιτικά. Εντολές εκτελούν, οδηγίες ακολουθούν και το μόνο που κάνουν είναι να κρατούν καταλόγους με εκκρεμότητες, τις οποίες τσεκάρουν. Τον πρώτο λόγο και τώρα, όπως και τότε, τον έχουν οι ισχυρές πολιτικές εξουσίες που εδρεύουν σε κάποιες από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Και τώρα, όπως και τότε, μας έχει αποσταλεί τελεσίγραφο υλοποίησης, μόνο που τώρα είναι πολύ πιο κομψό πολιτικά. Οποιος διαφωνεί, δεν έχει παρά να δοκιμάσει τι θα γίνει αν συνεχίσουμε να σφυρίζουμε αδιάφορα../Ν.Φραντζής.
