Τα λάθη των Ευρωπαίων υπευθύνων είναι προφανή. Ο τρόπος αντιμετώπισης της κυπριακής κρίσης ήταν το λιγότερο άστοχος.Και η μέθοδος πέρα ως πέρα κυνική και απαράσκευη.
Αποφάσισαν οι υπουργοί Οικονομικών στις Βρυξέλλες χωρίς να ρωτήσουν κανένα, χωρίς τη... γνώμη ειδικότερα στα θέματα της τραπεζικής πίστης.
Αλλά και οι δηλώσεις που ακολούθησαν βεβαίως ήταν βλακώδεις στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Τόσο εκείνες του άπειρου ολλανδού προέδρου του Eurogroup, όσο και του αρμοδίου επιτρόπου για τα τραπεζικά.
Ακόμη κι αν πίστευαν βαθιά ότι στις περιπτώσεις τραπεζικών ναυαγίων πρέπει να πληρώνουν και οι καταθέτες δεν έπρεπε να πουν με τόση ευκολία ότι αυτό που έγινε στην Κύπρο ήταν πρόβα γενικότερης εφαρμογής για ολόκληρη την Ευρώπη.
Οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι μπορούν να αποκαλύψουν σχέδια, να περιγράψουν πολιτικές, να κάνουν εκτιμήσεις, να τοποθετηθούν ευθέως, αλλά δεν δεσμεύουν κανένα, πέρα από τους ίδιους και το έντυπο που τους φιλοξενεί.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν μπορούν να ομιλούν ως σχολιαστές, γιατί απλούστατα δεσμεύουν όλη την Ευρώπη και ο λόγος τους αποτιμάται καθημερινά, προκαλεί κόστος, αναστατώσεις, σε άλλους φέρνει ζημιές και σε άλλους κέρδη.
Το αποτέλεσμα των λόγων τους, πέραν πάσης αμφιβολίας, υπήρξε καταστρεπτικό. Έτσι εξηγούνται και οι πολλές προσπάθειες αναδίπλωσης στη συνέχεια.
Απέδειξαν με τη στάση τους και οι δύο ότι δεν έχουν αίσθηση της σημασίας και της επίδρασης των λόγων τους. Και φανέρωσαν βεβαίως ότι είναι πολύ λίγοι,πολύ μικροί για να ηγούνται της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εκτός κι αν η στάση τους είναι απλώς αμετροεπής και αποτέλεσμα οδηγιών του πραγματικού προϊσταμένου τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που σιγοψιθυρίζουν στις Βρυξέλλες ότι οι κ.κ. Ντάισελμπλουμ και Μπαρνιέ είναι απλώς υπάλληλοι του κ. Σόιμπλε και ως τέτοιοι εμφανίσθηκαν βασιλικότεροι του βασιλέως.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η στάση τους φανερώνει το ευρωπαϊκό πρόβλημα ασυμμετρίας μεταξύ δανειστών και δανειζόμενων στην Ευρώπη. Οι πλούσιοι και ισχυροί του ευρωπαϊκού Βορρά επιχειρούν με τρόπο βάναυσο να επιβάλουν τη θέλησή τους στους φτωχότερους του Νότου. Αυτή η ασυμμετρία παραβιάζει τις θεμελιώδεις αρχές ισότητας και αλληλεγγύης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και προφανώς δεν θα την πάει μακριά. Αν διατηρηθεί και τελικώς επικρατήσει θα τελειώσει και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Άρθρο του Α.Καρακούση,
αναδημοσιεύεται από "Το Βήμα"
Αποφάσισαν οι υπουργοί Οικονομικών στις Βρυξέλλες χωρίς να ρωτήσουν κανένα, χωρίς τη... γνώμη ειδικότερα στα θέματα της τραπεζικής πίστης.
Αλλά και οι δηλώσεις που ακολούθησαν βεβαίως ήταν βλακώδεις στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Τόσο εκείνες του άπειρου ολλανδού προέδρου του Eurogroup, όσο και του αρμοδίου επιτρόπου για τα τραπεζικά.
Ακόμη κι αν πίστευαν βαθιά ότι στις περιπτώσεις τραπεζικών ναυαγίων πρέπει να πληρώνουν και οι καταθέτες δεν έπρεπε να πουν με τόση ευκολία ότι αυτό που έγινε στην Κύπρο ήταν πρόβα γενικότερης εφαρμογής για ολόκληρη την Ευρώπη.
Οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι μπορούν να αποκαλύψουν σχέδια, να περιγράψουν πολιτικές, να κάνουν εκτιμήσεις, να τοποθετηθούν ευθέως, αλλά δεν δεσμεύουν κανένα, πέρα από τους ίδιους και το έντυπο που τους φιλοξενεί.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν μπορούν να ομιλούν ως σχολιαστές, γιατί απλούστατα δεσμεύουν όλη την Ευρώπη και ο λόγος τους αποτιμάται καθημερινά, προκαλεί κόστος, αναστατώσεις, σε άλλους φέρνει ζημιές και σε άλλους κέρδη.
Το αποτέλεσμα των λόγων τους, πέραν πάσης αμφιβολίας, υπήρξε καταστρεπτικό. Έτσι εξηγούνται και οι πολλές προσπάθειες αναδίπλωσης στη συνέχεια.
Απέδειξαν με τη στάση τους και οι δύο ότι δεν έχουν αίσθηση της σημασίας και της επίδρασης των λόγων τους. Και φανέρωσαν βεβαίως ότι είναι πολύ λίγοι,πολύ μικροί για να ηγούνται της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εκτός κι αν η στάση τους είναι απλώς αμετροεπής και αποτέλεσμα οδηγιών του πραγματικού προϊσταμένου τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που σιγοψιθυρίζουν στις Βρυξέλλες ότι οι κ.κ. Ντάισελμπλουμ και Μπαρνιέ είναι απλώς υπάλληλοι του κ. Σόιμπλε και ως τέτοιοι εμφανίσθηκαν βασιλικότεροι του βασιλέως.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η στάση τους φανερώνει το ευρωπαϊκό πρόβλημα ασυμμετρίας μεταξύ δανειστών και δανειζόμενων στην Ευρώπη. Οι πλούσιοι και ισχυροί του ευρωπαϊκού Βορρά επιχειρούν με τρόπο βάναυσο να επιβάλουν τη θέλησή τους στους φτωχότερους του Νότου. Αυτή η ασυμμετρία παραβιάζει τις θεμελιώδεις αρχές ισότητας και αλληλεγγύης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και προφανώς δεν θα την πάει μακριά. Αν διατηρηθεί και τελικώς επικρατήσει θα τελειώσει και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Άρθρο του Α.Καρακούση,
αναδημοσιεύεται από "Το Βήμα"
