Ραγδαία ανάπτυξη του κλάδου των θαλασσίων μεταφορών, ακόμα και υπό το δυσμενέστερο σενάριο για την παγκόσμια οικονομία, "βλέπει" μελέτη-βαρόμετρο για τη ναυτιλία αλλά και ανακατανομή των μεριδίων με "εξαφάνιση" της Ιαπωνίας και σύγκρουση Πειραιά-Πεκίνου.
Σύγκρουση με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές επιφυλάσσει το μέλλον για τους Έλληνες εφοπλιστές, καθώς το Πεκίνο εκτιμάται ότι θα αυξήσει τα μερίδιά του στην ποντοπόρο ναυτιλία από... 15% σήμερα στα επίπεδα του 19%-24% το 2030.
Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία της εκτενούς μελέτης για τις παγκόσμιες τάσεις στις μεταφορές του ναυτιλιακού συμβουλευτικού οίκου Lloyd’s Register, του πανεπιστημίου Strathclyde University και του οίκου αξιολόγησης αμυντικών κινδύνων Qineti Q, «Global Marine Trends 2030» που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Η παραμονή της Ελλάδας στην πρωτοπορία θεωρείται δεδομένη καθώς μεταξύ άλλων υπολογίζεται ως αυτόνομη δύναμη μεγαλύτερη των υπολοίπων ευρωπαϊκών στόλων συνολικά αλλά οι ρυθμοί ανάπτυξης του εφοπλισμού της θα είναι πολύ ηπιότεροι αυτών της ασιατικής υπερδύναμης.
Συρρίκνωση αναμένεται να γνωρίσει η Ιαπωνική ναυτιλία που σήμερα βρίσκεται μαζί με την Ελλάδα και την Κίνα στην κορυφή. Συγκεκριμένα αναμένεται να μειώσει τα μερίδιά της από το 12% στο 5,6% έως 6,7% το 2030.
Η μελέτη επεξεργάζεται τρία διαφορετικά σενάρια για τη ναυτιλία. Το πρώτο αφορά την διατήρηση του status quo όσον αφορά τις ισορροπίες και τις συνεργασίες στην παγκόσμια οικονομία, το άλλο είναι αυτό της εντατικοποίησης της διεθνούς συνεργασίας (υπό την απειλή των περιορισμένων φυσικών πόρων και την ροπή προς την προστασία του περιβάλλοντας) και το τρίτο προβλέπει την ένταση των εθνικών ανταγωνισμών και την γιγάντωση του προστατευτισμού με στόχο την επικράτηση επί των διεθνών αγορών.
Και στα τρία σενάρια η Κίνα αναπτύσσεται δυναμικά, συναγωνιζόμενη με την Ελλάδα για την κορυφή, ενώ συνολικά ο κλάδος των θαλάσσιων μεταφορών αναμένεται να γνωρίσει στιβαρούς ρυθμούς ανάπτυξης, παρά την τρέχουσα κρίση στις ναυλαγορές αλλά και την ύφεση στο παγκόσμιο εμπόριο.
Η σύνταξη της μελέτης κράτησε δυο έτη και θεωρείται από παράγοντες της βιομηχανίας εκ των πλέον εμπεριστατωμένων «εργαλείων» για την αποσαφήνιση των μελλοντικών τάσεων που θα επικρατήσουν. Χρησιμοποιεί τόσο δημογραφικές προσεγγίσεις όσο και μακροοικονομικά μοντέλα με σκοπό ακριβείς προβλέψεις για την ζήτηση για πρώτες ύλες, την αύξηση του πληθυσμού και την οικονομική ανάπτυξη.
Είναι λοιπόν εκ των χαρακτηριστικών επισημάνσεών της η εκτίμηση ότι το παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο θα αυξηθεί στα 24 εκατομμύρια τόνους, από 9 εκατομμύρια τόνους σήμερα.
Επίσης εκτιμάται ότι ο αριθμός του στόλου των δεξαμενοπλοίων θα αναπτυχθεί με αργότερους ρυθμούς από ότι οι άλλοι τύποι πλοίων, όπως τα φορτηγά, και ότι τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων θα μεγαλώσουν σε χωρητικότητα.
Συγκεκριμένα αυτά που μπορούν να μεταφέρουν πάνω από 7.600 εμπορευματοκιβώτια (teu) θα αυξηθούν τρεις φορές γρηγορότερα από τα μικρότερα μεγέθη. Εκτίμηση που εξηγεί ενδεχομένως και τη στρατηγική των Ελλήνων εφοπλιστών που ελέγχουν με τις επενδύσεις τους σταδιακά ολοένα και μεγαλύτερα μερίδια στον κλάδο αυτό της ποντοπόρου όπου κυριαρχούν οι Γερμανοί.
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η θάλασσα και οι βιομηχανίες που υποστηρίζει θα αποτελέσουν ολοένα και αυξανόμενο τμήμα της παγκόσμιας οικονομίας και «ζωτικό στοιχείο του παγκοσμίου μέλλοντος».
Στην αγορά αυτή κυρίαρχος εδώ και δεκαετίες είναι ο ελληνικός εφοπλισμός και θα αγωνιστεί για να παραμείνει όπως εκτιμούν οι συντάκτες της μελέτης.
Του Ηλία Γ. Μπέλλου
